Diovan tabl.powl. 0,08 g 28 tabl.

Skład

1 tabletka powlekana zawiera 80 mg walsartanu.

Wskazania

Tabletki stosowane są w leczeniu:

- samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów oraz u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat

- pacjentów w stanie stabilnym klinicznie z objawową niewydolnością serca lub bezobjawową niewydolnością skurczową lewej komory po świeżo przebytym (12 h do 10 dni) zawale mięśnia sercowego

- chorych z objawową niewydolnością serca, w przypadku braku tolerancji inhibitorów ACE lub u pacjentów nietolerujących ß-blokerów jako terapia dodana do inhibitorów ACE.

Działanie

Diovan to antagonista receptora angiotensyny II (typu AT₁). Preparat selektywnie wiąże się z receptorem AT₁ przez co blokuje efekty działania angiotensyny II. Nie wykazuje aktywności agonistycznej w stosunku do receptora AT₁, nie wiąże się i nie blokuje innych receptorów hormonalnych ani kanałów jonowych istotnych dla regulacji w układzie krążenia. Nie jest również inhibitorem ACE (kininazy II), dzięki czemu nie nasila efektów działania zależnych od bradykininy. Początek działania przeciwnadciśnieniowego występuje w ciągu 2 h, a maksymalne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi jest osiągane w ciągu 4-6 h. Walsartan maksymalne stężenie osiąga 2-4 h po podaniu. W 94-97% wiąże się z białkami osocza, w niewielkim stopniu jest metabolizowany do nieczynnego farmakologicznie hydroksymetabolitu, a wydalany jest głównie w postaci niezmienionej z kałem (83%) i moczem (13%).

Dawkowanie

U dorosłych:

W przypadku nadciśnienia tętniczego dawka dobowa początkowa wynosi 80mg. Działanie leku pojawia się w ciągu 2 tyg.. U pacjentów, u których ciśnienie tętnicze krwi nie jest kontrolowane, dawkę dobową można zwiększyć do 160 mg, a maksymalnie do 320 mg.

Stan po świeżo przebytym zawale mięśnia sercowego - leczenie można rozpocząć już po 12 h od rozpoznania zawału mięśnia sercowego. Dawka początkowa wynosi 20 mg 2 razy na dobę, następnie dawkę należy stopniowo zwiększać do 40 mg, 80 mg i 160 mg, podawanych 2 razy na dobę. Maksymalną dawką docelową jest 160 mg 2 razy na dobę. 

Jeśli pojawi się objawowe niedociśnienie tętnicze lub zaburzenie czynności nerek należy rozważyć zmniejszenie dawki. Ocena stanu pacjenta po przebytym zawale mięśnia sercowego powinna zawsze obejmować ocenę czynności nerek. 

Niewydolność serca dawka początkowa wynosi 40 mg 2 razy na dobę. Zwiększanie dawki kolejno do 80 mg i 160 mg podawanych 2 razy na dobę powinno być przeprowadzane w odstępach co najmniej 2-tygodniowych, do uzyskania największej dawki tolerowanej przez pacjenta. 

U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby bez cholestazy, maksymalna dawka wynosi 80 mg na dobę. 

U dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat;

Nadciśnienie tętnicze - dzieci o mc. <35 kg: dawka początkowa wynosi 40 mg raz na dobę; o mc. ≥35 kg: 80 mg raz na dobę. Dawkę preparatu należy dostosować w zależności od uzyskanego działania przeciwnadciśnieniowego. Maksymalna dawka dobowa w zależności od masy ciała wynosi: ≥18 kg do <35 kg - 80 mg;≥35 kg do <80 kg - 160 mg; ≥80 kg do ≤160 kg - 320 mg.

U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby dawka nie może być większa niż 80 mg na dobę.

Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku, z wodą. Linia podziału na tabletce służy jedynie do dogodnego przełamania, aby ułatwić przełykanie, a nie do podziału na równe dawki.

Przeciwwskazania

Nie należy podawać leku w przypadku:

- nadwrażliwości na walsartan lub jakąkolwiek substancję pomocniczą

- ciężkich zaburzeń czynności wątroby, marskości wątroby, cholestazy

- gdy jednocześnie stosuje się leki z aliskirenem u pacjentów z cukrzycą lub z zaburzeniami czynności nerek (GFR <60 ml/min/1,73 m²)

- kobiet w II i III trymestrze ciąży.

Działania niepożądane:

Nadciśnienie tętnicze:

Niezbyt często: kaszel, ból brzucha, zmęczenie, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego.

Częstość nieznana: zaburzenia czynności nerek i niewydolność nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie wartości hematokrytu, neutropenia, trombocytopenia, nadwrażliwość, hiperkaliemia, hiponatremia, zapalenie naczyń, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, obrzęk naczynioruchowy, pęcherzowe zapalenie skóry, wysypka, świąd, ból mięśni.

W przypadku dzieci z wyjątkiem pojedynczych zaburzeń żołądka i jelit (ból brzucha, wymioty, nudności) oraz zawrotów głowy, nie stwierdzono istotnych różnic w działaniach niepożądanych jakie występują u osób dorosłych. 

Stan po zawale mięśnia sercowego i (lub) niewydolność serca:

Często:niedociśnienie, niedociśnienie ortostatyczne, zaburzenia czynności nerek i niewydolność nerek, zawroty głowy, zawroty głowy związane z pozycją ciała.

Niezbyt często: niewydolność serca, kaszel, nudności, biegunka, obrzęk naczynioruchowy, ostra niewydolność nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, osłabienie, zmęczenie, hiperkaliemia, omdlenie, ból głowy, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego.

Częstość nieznana: zapalenie naczyń, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, pęcherzowe zapalenie skóry, wysypka, świąd, ból mięśni, zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi, rombocytopenia, nadwrażliwość, hiperkaliemia, hiponatremia.

Podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia zawrotów głowy i uczucia zmęczenia.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.