Depakine Chrono 500 30 tabletek

Skład

Depakine Chrono 500 zawiera 333 mg walproinianu sodu i 145 mg kwasu walproinowego, co odpowiada łącznie 500 mg walproinianu sodu.

Wskazania

Padaczka, napady uogólnione:
- napady toniczno-kloniczne,

- napady miokloniczne,

- napady atoniczne,
- napady nieświadomości;
napady częściowe:

- zespół Lennoxa – Gastauta.
- napady proste lub złożone,
- napady wtórnie uogólnione,

Lek stosowany jest także w leczeniu epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej, w przypadku gdy lit jest przeciwwskazany lub źle tolerowany. 

Działanie

Jest to lek przeciwdrgawkowy, który zwiększa stężenie kwasu gamma-aminomasłowego (GABA) w mózgu. Minimalne stężenia leku we krwi wynosi 40-50 mg/l. W przypadku utrzymywania się stężenia powyżej 200 mg/l należy zredukować dawkę leku. Stężenia w stanie stacjonarnym są osiągane w ciągu 2-4 dni. Walproinian wiąże się z białkami osocza w bardzo dużym stopniu, jest metabolizowany na drodze beta-ulteniania i sprzęgany z kwasem glukuronowym i wydalany głównie z moczem

Dawkowanie

W zależności od wieku i masy ciała powinna być ustalana dawka leku.

Początkowa dawka dobowa wynosi zwykle 5-15 mg/kg mc. i powinna być zwiększana stopniowo co 2-3 dni po 5 mg/kg mc. do osiągnięcia dawki optymalnej. Zwykle dawka dobowa u dorosłych wynosi 20-30 mg/kg mc. Natomiast u dzieci powyżej 17 kg mc.: przeciętna dawka wynosi 30 mg/kg mc. na dobę. 

Epizody maniakalne w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Dorośli: zalecana początkowa dawka dobowa wynosi 750 mg. Postacie o przedłużonym uwalnianiu można podawać raz lub 2 razy na dobę. Dawkę należy zwiększać tak szybko, jak to możliwe, do uzyskania najmniejszego stężenia terapeutycznego zapewniającego pożądany efekt kliniczny. Średnia dawka dobowa wynosi zazwyczaj 1000-2000 mg.

U pacjentów z niewydolnością nerek może okazać się konieczne zmniejszenie dawki leku. Natomiast u osób w podeszłym wieku dawkowanie powinno być uzależnione od stopnia kontroli napadów drgawkowych. 

Przeciwwskazania

Leku nie należy stosowć u pacjentów:

-z nadwrażliwością na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą

- z ostrym i przewlekłym zapaleniem wątroby

- z zaburzeniami mitochondrialnymi wywołanymi mutacjami genu jądrowego kodującego enzym mitochondrialny – polimerazę γ (POLG),

- z zaburzeniami cyklu mocznikowego

- kobiet w wieku rozrodczym

- dzieci do 6 roku życia

Działania niepożądane:

Bardzo często: nudności, drżenie

Często: stan splątania, halucynacje, agresja, pobudzenie, niedokrwistość, trombocytopenia, hiponatremia, zwiększenie masy ciała, zaburzenia uwagi, zaburzenia pozapiramidowe, osłupienie, senność, drgawki, zaburzenia pamięci, ból głowy, zawroty głowy, bóle żołądka, biegunka, wymioty, osłabienie słuchu, krwotok, zapalenie jamy ustnej, uszkodzenie wątroby, nadwrażliwość, przemijające i (lub) zależne od dawki leku wypadanie włosów, nietrzymanie moczu, nieregularne cykle miesiączkowe.

Niezbyt często: śpiączka, encefalopatia, letarg, przemijające objawy parkinsonizmu, pancytopenia, zespół niedostosowanego wydzielania hormonu antydiuretycznego, ataksja, parestezje, nasilone napady drgawkowe, zapalenie naczyń, wysięk opłucnowy, zapalenie trzustki, obrzęk naczynioruchowy, niewydolność nerek, brak miesiączki, wysypka,zmniejszenie gęstości mineralnej kości, osteopenia, osteoporoza oraz złamania, hipotermia, obwodowe obrzęki o umiarkowanym nasileniu.

Rzadko: niedoczynność tarczycy, zespół mielodysplastyczny, niewydolność szpiku kostnego, hiperamonemia, otyłość, przemijające otępienie, zaburzenia poznawcze, diplopia, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, mimowolne oddawanie moczu, środmiąższowe zapalenie nerek, przemijający zespół Fanconiego, niepłodność męska, zespół policystycznych jajników, zmniejszenie aktywności czynników krzepnięcia, niedobór biotyny/ niedobór biotynidazy, u dzieci i młodzieży: nietypowe zachowanie, nadaktywność psychomotoryczna, zaburzenia uczenia się.

Walproinian może zwiększać działanie neuroleptyków, inhibitorów MAO, leków przeciwdepresyjnych oraz benzodiazepin - dawki leków powinny być modyfikowane w zależności od obrazu klinicznego. 

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.