Lignocainum Jelfa A żel 20mg/g 30 g

Skład

1 g żelu zawiera 20 mg chlorowodorku lidokainy. Preparat zawiera parahydroksybenzoesan metylu i parahydroksybenzoesan propylu.

Wskazania

Miejscowo do znieczulenia błon śluzowych. Anestezjologia: do smarowania bezpośrednio przed użyciem rurek intubacyjnych, masek krtaniowych, sond żołądkowych, zgłębników itp. Laryngologia: do pokrywania rurek tracheotomijnych, do powierzchniowego znieczulania błony śluzowej nosa, nosogardzieli i gardła przed wziernikowaniem krtani, operacją polipów przewodów nosowych, usunięciem przerosłego migdałka gardłowego itp. Urologia: do znieczulania cewki moczowej przed zabiegiem (cewnikowanie pęcherza moczowego, cystoskopia, kruszenie kamieni w pęcherzu moczowym, elektrokoagulacja brodawczaka pęcherza moczowego, rozszerzenie zwężenia cewki moczowej) oraz do pokrywania bezpośrednio przed użyciem np. cewników, zgłębników, wzierników wprowadzanych do cewki moczowej.

Działanie

Lignocainum wykazuje działanie miejscowo znieczulające.

Dawkowanie

Anestezjologia i laryngologia: przed zabiegami laryngologicznymi żel wprowadza się na błony śluzowe przez pędzlowanie. Urologia: celem znieczulenia cewki moczowej żel wprowadza się (z użyciem jałowej kaniuli) do światła cewki, w ilości ok. 15-20 ml, aż do uczucia wypełnienia cewki. W mężczyzn zaciska się ujście cewki moczowej na 5 min. Po tym okresie zdejmuje się zacisk i przystępuje do zabiegu. Po użyciu zarówno kaniula urologiczna jak i kontaktujący sie z nią żel  przestają być jałowe i dlatego nie należy ich powtórnie stosować. Lidokaina łatwo wchłania się z błon śluzowych. W przypadku stosowania u dzieci, pacjentów z małą masą ciała, osłabionych, w podeszłym wieku lub w przypadku stosowania dużych dawek wskazane jest wyliczenie dawki w zależności od masy ciała. Nie należy przekraczać dawki 3 mg/kg mc.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest nadwrażliwość na substancję czynną lub inne leki miejscowo znieczulające o budowie amidowej oraz którąkolwiek substancję pomocniczą. Lek może być stosowany w ciąży po rozważeniu korzyści wynikających z jego zastosowania i ryzyka związanego ze stosowaniem. Lidokaina stosowana w dawkach terapeutycznych w znikomej ilości przenika do mleka matki i nie powinna mieć wpływu na dziecko karmione piersią. Należy zachować ostrożność podczas stosowania lidokainy u kobiet karmiących piersią.

Dodatkowe

Lidokaina po podaniu miejscowym może być przyczyną reakcji uczuleniowych oraz po wchłonięciu, działań ogólnoustrojowych. Wystąpienie i nasilenie działań ogólnoustrojowych zależy od stężenia lidokainy w surowicy, stanu ogólnego pacjenta, wydolności wątroby, wieku, masy ciała, ewentualnych chorób serca i nadczynności tarczycy. Zaburzenia serca: bradykardia, zapaść sercowo-naczyniowa prowadząca do zatrzymania akcji serca. Zaburzenia naczyniowe: zmniejszenie ciśnienia krwi. Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, parastezje. Senność po podaniu lidokainy jest zwykle wczesnym objawem jej dużego stężenia we krwi (np. w wyniku bardzo szybkiego wchłonięcia). Zaburzenia psychiczne: pobudzenie, niepokój, dezorientacja. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zmiany skórne, pokrzywka, obrzęki. Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje anafilaktyczne.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.