Ins. Liprolog rozt.do wstrz. 100 j.m./ml 10 wkł.a 3ml

Skład

1 wkład do wstrzykiwacza (3 ml) zawiera 300 j. insuliny lizpro. 

Wskazania

Preparat wskazany jest:

- dla dorosłych i dzieci w leczeniu cukrzycy, kiedy wymagane jest zastosowanie insuliny do utrzymania prawidłowej homeostazy glukozy

- do wstępnej stabilizacji cukrzycy.

Działanie

Insulina lizpro wykazuje szybki początek działania (ok. 15 min), dzięki czemu można ją podawać bezpośrednio przed posiłkiem (w ciągu 0-15 min przed posiłkiem). Czas jej działania jest krótszy (2-5 h) w porównaniu z rozpuszczalną insuliną. Zasadniczym działaniem insuliny jest regulowanie metabolizmu glukozy. Ponadto preparat wywiera działanie anaboliczne i antykataboliczne. W tkance mięśniowej insulina nasila syntezę glikogenu, kwasów tłuszczowych, glicerolu i białek oraz zwiększa wychwyt aminokwasów, z jednoczesnym obniżeniem intensywności procesów glikogenolizy, glukoneogenezy, ketogenezy, lipolizy, katabolizmu białek i wydalania aminokwasów.

Dawkowanie

Dawkowanie ustala się indywidualnie zgodnie z zapotrzebowaniem pacjenta. Insulinę lizpro można podawać krótko przed posiłkami; w razie potrzeby - wkrótce po posiłku. 

Czas działania leku zależy od wielkości dawki, ukrwienia, temperatury, miejsca iniekcji i aktywności fizycznej. Preparat można stosować jednocześnie z długo działającą insuliną lub z doustnymi lekami pochodnymi sulfonylomocznika.

U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek bądź wątroby zapotrzebowanie na insulinę może być zmniejszone. Lek należy podawać w iniekcjach podskórnych.

Przeciwwskazania

Nie należy podawać leku w przypadku:

- nadwrażliwości na insulinę lizpro lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

- hipoglikemii.

Działania niepożądane:

Najczęściej występującym działaniem niepożądanym jest hipoglikemia.

Często: miejscowa reakcja alergiczna (rumień, obrzęk i świąd).

Niezbyt często: lipodystrofia w miejscu iniekcji.

Rzadko: ogólnoustrojowa reakcja alergiczna (spłycenie oddechu, świszczący oddech, obniżenie ciśnienia tętniczego, zwiększoną potliwość, wysypka na całym ciele, przyspieszenie tętna).

Na skutek hipoglikemii zdolność koncentracji i reagowania u pacjenta może być obniżona. Może to być zagrożeniem w sytuacjach, kiedy zdolności te mają szczególne znaczenie (np. podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn). 

Zapotrzebowanie na insulinę może wzrosnąć pod wpływem leków o działaniu hiperglikemizującym, takich jak:  kortykosteroidy lub hormony tarczycy stosowane w terapii zastępczej, agoniści receptorów β2-adrenergicznych, danazol, doustne środki antykoncepcyjne.

Zapotrzebowanie na insulinę może się zmniejszyć pod wpływem leków o działaniu hipoglikemizującym, np.: salicylany (np. kwas acetylosalicylowy), sulfonamidy, doustne leki hipoglikemizujące, niektóre inhibitory ACE, niektóre leki przeciwdepresyjne, antagoniści receptora angiotensyny II, oktreotyd lub alkohol, β-adrenolityki.

Należy zachować ostrożność podając preparat kobietom w ciąży. U pacjentek z cukrzycą, karmiących piersią może być konieczna modyfikacja dawki insuliny i stosowanej diety lub obu tych czynników.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.