Furazek Junior prosz.do sp.zaw.doust. 0,015 g/ml 1 but.a 100ml

Skład

1 ml zawiesiny zawiera 15 mg furazydyny. Zawiesina zawiera także sacharozę.

Wskazania

Preparat stosowany jest w:

- leczeniu ostrych i przewlekłych niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych wywołanych przez drobnoustroje Escherichia coli u dzieci i dorosłych.

Działanie

Jest to pochodna nitrofuranu, chemioterapeutyk. Działa na bakterie Gram ujemne (Enterobacteriaceae: Salmonella, Escherichia, Entrobacter) i Gram dodatnie (gronkowce, paciorkowce, enterokoki). Pochodne nitrofuranu wykazują działanie przeciwpierwotniakowe i tylko niewielkie działanie przeciwgrzybicze. Nie wpływają na Pseudomonas aeruginosa i na większość szczepów Proteus vulgaris. Najsilniejsze działanie furazydyna wykazuje w środowisku kwaśnym (pH 5,5), a środowisko zasadowe osłabia jej działanie. Po doustnym pojedynczym podaniu - na czczo - 200 mg furazydyny, stężenie maksymalne w surowicy osiągane jest po 0,5 h. Po jedzeniu, stężenie furazydyny jest 2 razy większe. Nitrofurany w 85% są wydalane przez nerki na drodze sekrecji przez kanaliki, a około 15% jest metabolizowane w wątrobie i nerkach.

Dawkowanie

Dorośli i młodzież >14 lat:

Pierwszego dnia stosowania 400 mg na dobę w 4 dawkach podzielonych (po 6,5 ml); w następne dni: 300 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych (po 6,5 ml).

Dzieci i młodzież od 3 mies. do 14 lat:

5-7 mg/kg mc./dobę w 2-3 dawkach podzielonych. Dzieci o mc. 6,5-9 kg: 1,5 ml 2 razy na dobę lub 1 ml 3 razy na dobę; maksymalna dawka dobowa 3 ml. Dzieci o mc. 10-12 kg: 2 ml 2 razy na dobę lub 1,5 ml 3 razy na dobę; maksymalna dawka dobowa 4,5 ml. Dzieci o mc. 13-15 kg: 2,5 ml 2 razy na dobę lub 2 ml 3 razy na dobę; maksymalna dawka dobowa 6 ml. Dzieci o mc. 16-21 kg: 3,5 ml 2 razy na dobę lub 2,5ml 3 razy na dobę; maksymalna dawka dobowa 7,5 ml. Dzieci o mc. 22-27 kg: 5 ml 2 razy na dobę lub 3 ml 3 razy na dobę; maksymalna dawka dobowa 10 ml. Dzieci o mc. 28-36 kg: 6 ml 2 razy na dobę lub 4 ml 3 razy na dobę; maksymalna dawka dobowa 12 ml. Dzieci o mc. 37-48 kg: 8 ml 2 razy na dobę lub 5,5 ml 3 razy na dobę; maksymalna dawka dobowa 16,5 ml. 

Leczenie trwa zwykle 7–8 dni; gdy zachodzi konieczność leczenie można powtórzyć po 10–15 dniach.

Preparat należy podawać podczas posiłków. Jednocześnie stosować dietę bogatą w białko. 

Przeciwwskazania

Nie należy podawać leku w przypadku:

- nadwrażliwości na substancję czynną, inne pochodne nitrofuranu lub którąkolwiek substancję pomocniczą

- kobiet w I trymestrze ciąży

- w okresie ciąży (od 38 tyg.) i porodu, ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka

- rozpoznanej polineuropatii, np. cukrzycowej

- niedoboru dehydrogenazy glukozo–6–fosforanowej

- niewydolności nerek (CCr <60 ml/min lub podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy)

- dzieci w wieku do 3 miesięcy.

Działania niepożądane:

Najczęściej występują: bóle głowy, nadmierne oddawanie gazów, nudności.

Objawy występujące nie częściej niż u 1% pacjentów: zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa, także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu, zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, wymioty, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, łysienie, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu, najczęściej pałeczkami z rodzaju Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida, świąd, pokrzywka, anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, wysypka, żółtaczka cholestatyczna (zwykle w trakcie stosowania nitrofuranów do 2 tyg.), martwica miąższu wątroby, sinica wskutek methemoglobinemii, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, zespół Stevensa-Johnsona, objawy polekowego zapalenia wątroby.

Przewlekłe zapalenie wątroby występuje w przebiegu długotrwałego stosowania nitrofuranów (zwykle powyżej 6 mies.).

Przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu występowały u pacjentów przyjmujących furazydynę dłużej niż 6 miesięcy.

Przewlekłe reakcje płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą pojawić się zwłaszcza u osób w podeszłym wieku.

Ostre reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego objawiały się kaszlem, gorączką, dreszczami, wysiękiem do jamy opłucnowej, bólami w klatce piersiowej, dusznością, zmianami w obrazie radiologicznym płuc i eozynofilią. 

Preparat zawiera sacharozę, dlatego też nie należy stosować go u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.