Fevarin tabl.powl. 0,1 g 30 tabl.

Skład

1 tabletka powlekana zawiera 100mg maleinianu fluwoksaminy.

Wskazania

Tabletki stosowae są w leczeniu:

- zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

- dużych zaburzeń depresyjnych.

Działanie

Jest to lek przeciwdepresyjny. Jego mechanizm działania związany jest z hamowaniem wychwytu zwrotnego serotoniny w neuronach mózgu. Występuje minimalne oddziaływanie z procesami noradrenergicznymi. Substancja czynna zawarta w leku ma nieznaczną zdolność wiązania z receptorami histaminergicznymi, α- i β-adrenergicznymi, muskarynowymi w układzie cholinergicznym, serotoninergicznymi i dopaminergicznymi. Fluwoksamina ma wysokie powinowactwo do receptorów sigma-1, na które działa agonistycznie w dawkach terapeutycznych. Po podaniu doustnym wchłania się całkowicie. W ciągu 3-4h występuje maksymalne stężenie w osoczu. Fluwoksamina jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie. Średni T0,5 w osoczu wynosi ok. 13-15 h po podaniu pojedynczej dawki i jest nieco dłuższy (17-22 h) w przypadku wielokrotnego dawkowania. Na ogół stężenia w osoczu osiągają stan stacjonarny w ciągu 10-14 dni.

Dawkowanie

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne:

Dorośli: zalecana dawka to 100 mg - 300 mg na dobę. Należy rozpoczynać od dawki 50 mg na dobę. Jeśli po kilku tyg. stosowania preparatu odpowiedź na leczenie jest niewystarczająca, może okazać się korzystne stopniowe zwiększanie dawki do maksymalnie 300 mg na dobę. Dawki do 150 mg można podawać w dawce pojedynczej, najlepiej wieczorem. Zaleca się, aby całkowitą dobową dawkę większą niż 150 mg podawać w 2 lub 3 dawkach podzielonych. Jeśli uzyskano dobrą odpowiedź terapeutyczną, leczenie można kontynuować w indywidualnie dostosowanej dawce. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne mają charakter przewlekły i dlatego u pacjentów z pozytywną odpowiedzią terapeutyczną warto rozważyć kontynuowanie leczenia ponad 10 tyg.

Dla dzieci i młodzieży dawka początkowa to 25 mg na dobę. Przy dobrej tolerancji leku dawkę można zwiększać o 25 mg co 4-7 dni, aż do uzyskania skutecznej dawki. Maksymalna dawka u dzieci nie powinna przekraczać 200 mg na dobę. Zaleca się, aby całkowitą dawkę dobową większą niż 50 mg podawać w 2 dawkach podzielonych. 

Depresja:

Dla dorosłych zalecana dawka to 100 mg na dobę. Leczenie należy rozpoczynać od 50 mg lub 100 mg, podawanych w 1 dawce wieczorem. W ciągu 3-4 tyg. od rozpoczęcia leczenia dawkowanie powinno zostać ocenione i, w razie konieczności, skorygowane. Jeśli po kilku tygodniach stosowania leku efekty terapii są niewystarczające, u niektórych pacjentów może okazać się korzystne stopniowe zwiększanie dawki do maksymalnie 300 mg na dobę. Dawki do 150 mg można podawać w dawce pojedynczej, najlepiej wieczorem. Zaleca się, aby całkowitą dobową dawkę większą niż 150 mg podawać w 2 lub 3 dawkach podzielonych. Pacjenci z depresją powinni być leczeni przez odpowiednio długi czas, przynajmniej 6 mies., do czasu upewnienia się, że objawy choroby ustąpiły.

Nie należy podawać preparatu dzieciom i młodzieży poniżej 18 lat. 

U chorych z niewydolnością wątroby lub nerek należy rozpocząć leczenie od małych dawek (osoby te powinny pozostawać pod stałą kontrolą).

W przypadku pacjentów w podeszłym wieku dawki należy zwiększać wolniej i zawsze z zachowaniem ostrożności.

Tabletki należy połykać bez rozgryzania, popijając wodą.

Przeciwwskazania

Nie należy zażywać leku w przypadku:

- nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą

- jednoczesnego stosowania z tyzanidyną i inhibitorami MAO lub ramelteonem.

Leczenie fluwoksaminą można rozpocząć 2 tyg. po odstawieniu nieodwracalnych inhibitorów MAO lub 1 dzień po odstawieniu odwracalnych inhibitorów MAO (np. moklobemidu). Podawanie inhibitorów MAO można rozpoczynać co najmniej 1 tydz. po odstawieniu fluwoksaminy.

Działania niepożądane:

Często: bezsenność, senność, drżenie, kołatanie serca, tachykardia, ból brzucha, niestrawność, nudności i wymioty, astenia, złe samopoczucie, anoreksja, nerwowość, lęk, ból i zawroty głowy, suchość w ustach, pobudzenie psychoruchowe, zaparcie, biegunka, nadmierne pocenie się.

Niezbyt często: zaburzenia pozapiramidowe, ataksja, skórne reakcje nadwrażliwości, omamy, dezorientacja, bóle stawów, bóle mięśni, agresja, niedociśnienie ortostatyczne, nieprawidłowy (opóźniony) wytrysk.

Rzadko: nadwrażliwość na światło, mlekotok, mania, drgawki, zaburzenia czynności wątroby.

Częstość nieznana: nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, hiponatremia,  myśli samobójcze, zachowania samobójcze, zdarzenia przypominające złośliwy zespół neuroleptyczny, parestezje, niepokój psychoruchowy/akatyzja, złamania kości, anorgazmia, zaburzenia miesiączkowania, zespół odstawienny, objawy krwotoczne, zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia smaku i SIADH, jaskra, rozszerzenie źrenic, zespół serotoninowy, zaburzenia oddawania moczu.

Zaprzestanie leczenia fluwoksaminą (zwłaszcza nagłe) zwykłe prowadzi do wystąpienia objawów odstawienia takich jak: pobudzenie i niepokój, drażliwość, niestabilność emocjonalna, nudności i (lub) wymioty, biegunka, kołatanie serca, bóle głowy i drżenie, zaburzenia snu, nadmierne pocenie się, zaburzenia czuciowe, splątanie, zawroty głowy.

U dzieci i młodzieży z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi, często zgłaszano działania niepożądane tj.  senność, niestrawność, bezsenność, nadmierne pobudzenie ruchowe, astenia.

Ze względu na występowanie senności podczas leczenia preparatem, zaleca się ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Nie należy stosować leku w czasie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety tego wymaga.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.