Fevarin tabl.powl. 0,05 g 60 tabl.

Skład

1 tabletka powlekana zawiera 50 mg maleinianu fluwoksaminy.

Wskazania

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- dużych zaburzeń depresyjnych

- zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Działanie

Mechanizm działania tego preparatu związany jest z hamowaniem wychwytu zwrotnego serotoniny w neuronach mózgu. Występuje minimalne oddziaływanie z procesami noradrenergicznymi. Substancja czynna zawarta w leku ma nieznaczną zdolność wiązania z receptorami histaminergicznymi, α- i β-adrenergicznymi, muskarynowymi w układzie cholinergicznym, dopaminergicznymi i serotoninergicznymi. Fluwoksamina ma wysokie powinowactwo do receptorów sigma-1, na które działa agonistycznie w dawkach terapeutycznych. Po podaniu doustnym wchłania się całkowicie. Maksymalne stężenia w osoczu występują w ciągu 3-8 h. Fluwoksamina jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie. Średni T_0,5 w osoczu wynosi ok. 13-15 h po podaniu pojedynczej dawki i jest nieco dłuższy (17-22 h) w przypadku wielokrotnego dawkowania. Na ogół stężenia w osoczu osiągają stan stacjonarny w ciągu 10-14 dni.

Dawkowanie

Depresja:

Dla dorosłych zalecana dawka to 100 mg na dobę. Leczenie należy rozpoczynać od 50 mg lub 100 mg, podawanych w 1 dawce wieczorem. W ciągu 3-4 tyg. od rozpoczęcia leczenia dawkowanie powinno zostać ocenione i, w razie konieczności, skorygowane. Jeśli po kilku tygodniach stosowania leku efekty terapii są niewystarczające, u niektórych pacjentów może okazać się korzystne stopniowe zwiększanie dawki do maksymalnie 300 mg na dobę. Dawki do 150 mg można podawać w dawce pojedynczej, najlepiej wieczorem. Zaleca się, aby całkowitą dobową dawkę większą niż 150 mg podawać w 2 lub 3 dawkach podzielonych. Pacjenci z depresją powinni być leczeni przez odpowiednio długi czas, przynajmniej 6 mies., do czasu upewnienia się, że objawy choroby ustąpiły.

Nie należy stosować preparatu w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. 

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne:

Dorośli: zalecana dawka wynosi od 100 mg do 300 mg na dobę. Należy rozpoczynać od dawki 50 mg na dobę. Jeśli po kilku tyg. stosowania preparatu odpowiedź na leczenie jest niewystarczająca, może okazać się korzystne stopniowe zwiększanie dawki do maksymalnie 300 mg na dobę. Dawki do 150 mg można podawać w dawce pojedynczej, najlepiej wieczorem. Zaleca się, aby całkowitą dobową dawkę większą niż 150 mg podawać w 2 lub 3 dawkach podzielonych. Jeśli uzyskano dobrą odpowiedź terapeutyczną, leczenie można kontynuować w indywidualnie dostosowanej dawce. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne mają charakter przewlekły i dlatego u pacjentów z pozytywną odpowiedzią terapeutyczną warto rozważyć kontynuowanie leczenia ponad 10 tyg.

Dla dzieci i młodzieży dawka początkowa to 25 mg na dobę. Przy dobrej tolerancji leku dawkę można zwiększać o 25 mg co 4-7 dni, aż do uzyskania skutecznej dawki. Maksymalna dawka u dzieci nie powinna przekraczać 200 mg na dobę. Zaleca się, aby całkowitą dawkę dobową większą niż 50 mg podawać w 2 dawkach podzielonych. 

U pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek należy zaczynać leczenie od małych dawek (osoby te powinny pozostawać pod stałą kontrolą).

W przypadku chorych w podeszłym wieku dawki należy zwiększać wolniej i zawsze z zachowaniem ostrożności.

Tabletki należy połykać bez rozgryzania, popijając wodą.

Przeciwwskazania

Nie należy podawać leku w przypadku:

- nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą

- jednoczesnego stosowania z tyzanidyną i inhibitorami MAO lub ramelteonem.

Leczenie fluwoksaminą można rozpocząć 2 tyg. po odstawieniu nieodwracalnych inhibitorów MAO lub 1 dzień po odstawieniu odwracalnych inhibitorów MAO (np. moklobemidu). Podawanie inhibitorów MAO można rozpoczynać co najmniej 1 tydz. po odstawieniu fluwoksaminy.

Działania niepożądane:

Często: pobudzenie psychoruchowe, bezsenność, senność, drżenie, kołatanie serca, tachykardia, ból brzucha, zaparcie, biegunka, niestrawność, nudności i wymioty, nadmierne pocenie się, astenia, złe samopoczucie, anoreksja, nerwowość, lęk, ból i zawroty głowy, suchość w ustach.

Niezbyt często: agresja, zaburzenia pozapiramidowe, ataksja, niedociśnienie ortostatyczne, skórne reakcje nadwrażliwości, nieprawidłowy (opóźniony) wytrysk, omamy, dezorientacja, bóle stawów, bóle mięśni.

Rzadko: zaburzenia czynności wątroby, nadwrażliwość na światło, mlekotok, mania, drgawki.

Częstość nieznana: hiperprolaktynemia, nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, hiponatremia,  myśli samobójcze, zachowania samobójcze, zespół serotoninowy, zdarzenia przypominające złośliwy zespół neuroleptyczny, parestezje, niepokój psychoruchowy/akatyzja, zaburzenia oddawania moczu, złamania kości, anorgazmia, zaburzenia miesiączkowania, zespół odstawienny, objawy krwotoczne, zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia smaku i SIADH, jaskra, rozszerzenie źrenic.

Zaprzestanie leczenia fluwoksaminą (zwłaszcza nagłe) zwykle prowadzi do wystąpienia objawów odstawienia takich jak: zaburzenia czuciowe, pobudzenie i niepokój, drażliwość, splątanie, niestabilność emocjonalna, nudności i (lub) wymioty, biegunka, kołatanie serca, bóle głowy i drżenie,  zawroty głowy, zaburzenia snu, nadmierne pocenie się.

U dzieci i młodzieży z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi, często zgłaszano działania niepożądane tj.  astenia, senność, niestrawność, bezsenność, nadmierne pobudzenie ruchowe.

Ze względu na występowanie senności podczas leczenia preparatem, zaleca się ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Nie należy stosować leku w czasie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety tego wymaga.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.