Euvax B (dla dorosł.) zaw.do wstrz. 20 mcg/ml 1 fiol.a 1ml

Skład

1 fiolka 1 ml (1 dawka) zawiera 20 µg antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B.

Wskazania

Preparat wskazany jest do czynnego uodpornienia przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZWB) wywoływanemu przez wszystkie podtypy wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV).

Działanie

Szczepionka zawiera antygen powierzchniowy wirusa zapalenia wątroby typu B.

Antygen stanowi oczyszczone białko powierzchniowe wirusa pozyskiwane z hodowli drożdży dzięki zastosowaniu metod rekombinacji genetycznej. Oczyszczone białko wirusowe zostało adsorbowane na wodorotlenku glinu. Szczepionka ma za zadanie zapewnić odpowiedź immunologiczną, którą jest wytworzenie przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom zawartym w szczepionce. U osób, u których wystąpi oczekiwana odpowiedź na szczepienie, reakcja układu odpornościowego podczas następnego kontaktu z czynnikiem chorobotwórczym będzie szybka i swoista, co zmniejszy ryzyko wystąpienia zachorowania.

Dawkowanie

Dzieci od 16 rż. i dorośli: 20 µg HBsAg w 1 ml. Pierwszą dawkę podaje się w dowolnym terminie, drugą miesiąc później, a trzecią 6 miesięcy po pierwszej dawce (pomimo stwierdzenia spadku ilości przeciwciał, osoba zaszczepiona jest chroniona przed zachorowaniem na WZW B, dzięki wytworzonej pamięci immunologicznej).  W przypadku noworodków urodzonych przez matki nosicielki antygenu HBsAg, pacjentów narażonych na zarażenie tym wirusem lub osób podróżujących do rejonów o wysokim ryzyku zakażenia stosuje się następujący schemat szczepienia: pierwsza dawka w dowolnym terminie, druga miesiąc później, a trzecia 2 miesiące po pierwszej dawce. Dawkę przypominającą należy podać po 12 miesiącach. Dodatkowe dawki szczepionki mogą być konieczne w przypadku pacjentów hemodializowanych lub z zaburzeniami odporności. U tych osób zaleca się oznaczanie miana przeciwciał. W przypadu gdy stwierdzono lub przypuszcza sie, że doszło do zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B z pierwszą dawką szczepionki zaleca się równocześnie podać immunoglobulinę ludzką przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu B (HBIg). Wstrzyknięcia te muszą być wykonane w dwa różne miejsca.

Preparat podaje się domięśniowo (w mięsień naramienny).

Przeciwwskazania

Nie należy podawać leku w przypadku:

- nadwrażliwości na składniki szczepionki. 

Działania niepożądane:

Bardzo często: ból w miejscu podania.

Często: nerwowość, drażliwość, senność, ból brzucha, biegunka, wymioty, rumień, gorączka, stwardnienie, obrzęk, tkliwość, stan zapalny, płacz bez uchwytnej przyczyny, anoreksja, bezsenność, krwiak, wysypka rumieniowata.

Niezbyt często: zapalenie błony śluzowej nosa, wysypka, wysypka grudkowo-plamista, żółtaczka noworodków, drożdżyca, łupież różowaty.

Rzadko: zawroty głowy, nudności, zmęczenie, przejściowe podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych, ból głowy, złe samopoczucie.

Bardzo rzadko: porażenie nerwu twarzowego, zespół Guillain-Barre, zaostrzenie przebiegu stwardnienia rozsianego, zapalenie nerwu wzrokowego.

Po wprowadzeniu szczepionki do obrotu zgłaszano: zapalenie nosa i gardła, nieżyt nosa, powiększenie węzłów chłonnych, małopłytkowość, nadwrażliwość, zmniejszenie apetytu, anoreksja, niepokój, bezsenność, drgawki, hipotonia, senność, ból głowy, zawroty głowy, częstoskurcz, obniżenie ciśnienia krwi, kaszel, wymioty, biegunka, nudności, ból brzucha, wybroczyny, ból mięśni, bóle kończyn, sztywność mięśni i stawów, ból stawów, reakcje w miejscu podania (rumień, obrzęk, ból, stan zapalny, opuchlizna, świąd, krwiak, stwardnienie, uczucie ciepła), gorączka, drażliwość, złe samopoczucie, osłabienie, zmęczenie, dreszcze, ropień w miejscu wstrzyknięcia, reakcje anafilaktyczne, omdlenie, rumień, pokrzywka, wysypka, świąd.

Bezdech u niemowląt przedwcześnie urodzonych (≤28. tygodniu ciąży).

Szczepionka może być stosowana w czasie ciąży tylko w przypadkach, gdy istnieje wyraźne wskazanie do uodpornienia, a korzyści dla matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla płodu. 

Nie należy wstrzykiwać szczepionki w mięsień pośladkowy lub śródskórnie, ponieważ ten sposób podania nie gwarantuje uzyskania optymalnej odpowiedzi immunologicznej. Szczepionki nie wolno podawać dożylnie.

U pacjentów z ostrymi chorobami przebiegającymi z gorączką szczepienie należy przełożyć.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.