Estazolam TZF 2 mg 28 tabletek

Skład

1 tabletka zawiera 2 mg estazolamu. Tabletki zawierają również laktozę.

Wskazania

Preparat podawany jest:

- w doraźnym i krótkotrwałym leczeniu zaburzeń snu (częste przebudzenia nocne, trudności z zasypianiem, wczesne przebudzenia poranne).

Działanie

Estazolam to triazolowa pochodna benzodiazepiny. Działa na wiele struktur ośrodkowego układu nerwowego, przede wszystkim na układ limbiczny i podwzgórze. Nasila hamujące działanie neuronów GABA-ergicznych w obrębie kory mózgowej, wzgórza i podwzgórza, hipokampu, móżdżku. Powoduje zwiększenie powinowactwa receptora GABA do kwasu gamma-aminomasłowego (GABA), który jest endogennym neuroprzekaźnikiem hamującym. W wyniku aktywacji receptora benzodiazepinowego lub GABA-A następuje zwiększenie napływu jonów chlorkowych do wnętrza neuronu przez kanał chlorkowy. Prowadzi to do hiperpolaryzacji błony komórkowej a w efekcie do zahamowania czynności neuronów. Działanie estazolamu objawia się również efektem nasennym - preparat skraca czas zasypiania, w mniejszym stopniu wpływa na wydłużenie snu i liczbę przebudzeń nocnych. Lek ma także niewielkie właściwości przeciwdrgawkowe i w nieznacznym stopniu zmniejsza napięcie mięśni szkieletowych. Estazolam dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie po około 2 h (0,5 - 6,0 h). W 93% wiąże się z białkami osocza. Przenika przez barierę krew-mózg, przez barierę łożyska i do mleka matki. Metabolizowany jest w wątrobie do 4-hydroksy-estazolamu i 1-okso-estazolamu, związków o niewielkiej aktywności. Wydalany jest w postaci metabolitów głównie z moczem (> 90% dawki) i w niewielkiej ilości (ok. 4%) z kałem (mniej niż 5% podanej dawki wydalane jest w postaci niezmienionej z moczem).

Dawkowanie

Dawke i czas leczenia ustala się dla każdego pacjenta indywidualnie. Lek należy stosować jak najkrócej (7-10 dni). Nie powinno się wydłużać czasu leczenia bez ponownej oceny stanu pacjenta.

Dla dorosłych dawka to zwykle 1-2 mg (1/2 - 1 tabl.) 30 min przed snem.

U pacjentów w podeszłym wieku (> 65 lat) zaleca się zmniejszenie dawki o połowę.

W przypadku chorych z niewydolnością nerek i (lub) wątroby może być konieczne zmniejszenie dawki leku.

Przeciwwskazania

Nie należy przyjmować preparatu w przypadku:

- nadwrażliwości na estazolam, inne benzodiazepiny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

- ciężkiej niewydolności oddechowej  niezależnie od przyczyny

- zespołu bezdechu sennego

- zaburzeń  świadomości

- zawrotów głowy, zaburzeń równowagi

- ostrej porfirii

- miastenii

- zatrucia alkoholem lub lekami działającymi hamująco na OUN.

Działania niepożądane:

Rzadko: dolegliwości żołądkowe, uczucie suchości w jamie ustnej, nudności.

Bardzo rzadko: reakcje anafilaktyczne.

Częstość nieznana: zwiększona pobudliwość i agresywność, drżenie mięśniowe, drgawki, senność, spowolnienie reakcji, ból i zawroty głowy, stany splątania i dezorientacji, ataksja oraz, zaburzenia pamięci, zaburzenia libido, skórne reakcje, brak apetytu, zaburzenia widzenia, bradykardia, ból w klatce piersiowej, nieznaczne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia czynności wątroby z wystąpieniem żółtaczki, zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu, zaburzenia miesiączkowania, ogólne osłabienie, omdlenia, niepokój psychoruchowy, bezsenność, zaburzenia w składzie morfologicznym krwi, niewielkie zwiększenie aktywności aminotransferazy, drżenie mięśni, zwiotczenie mięśni.

Nagłe przerwanie leczenia może wywołać zespół odstawienny: zwiększony niepokój, napięcie, podniecenie, splatanie, zaburzenia snu, drażliwość; w cięższych przypadkach: utrata poczucia rzeczywistości, zaburzenia osobowości, drętwienie i mrowienie kończyn, omamy, drgawki padaczkowe, ból głowy, ból mięśni, nadwrażliwość na dźwięk, światło, dotyk.

Estazolam może ograniczać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Stosowanie leku przez kobiety w ciąży, zwłaszcza w I i w III trymestrze, jest dopuszczalne jedynie w sytuacji bezwzględnej konieczności, gdy zastosowanie bezpieczniejszego leku jest niemożliwe lub przeciwwskazane.

Preparat zawiera laktozę, dlatego też nie powinien być stosowany przez osoby z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, z niedoborem laktazy (typu Lapp)albo z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.