Escipram tabl.powl. 0,01 g 30 tabl.

Skład

1 tabletka powlekana zawiera 10 mg escytalopramu (w postaci szczawianu).

Wskazania

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- epizodów ciężkiej depresji

- lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii

- fobii społecznej

- zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego

- zaburzenia lękowego uogólnionego.

Działanie

Escipram to lek przeciwdepresyjny. Jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny o dużym powinowactwie do pierwotnego miejsca wiązania. Wiąże się także z miejscem allosterycznym na transporterze serotoniny, z 1000-krotnie mniejszym powinowactwem. Escytalopram nie ma powinowactwa lub ma małe powinowactwo do wielu receptorów, w tym receptorów histaminowych H₁, receptorów 5-HT_1A, 5-HT₂, DA D₁ i D₂, receptorów α₁-, α₂- β-adrenergicznych, cholinergicznych receptorów muskarynowych, receptorów benzodiazepinowych i receptorów opioidowych. Lek wchłania się prawie całkowicie, niezależnie od posiłku, osiągając maksymalne stężenie we krwi w ciągu 4 h. Escytalopram i jego główne metabolity wiążą się z białkami osocza w mniej niż 80%. Preparat jest metabolizowany w wątrobie do metabolitu demetylowanego i didemetylowanego, które są farmakologicznie czynne. Metabolizm zachodzi głównie z udziałem izoenzymu CYP2C19, w mniejszym stopniu - CYP3A4 i CYP2D6. Większość dawki jest wydalana w postaci metabolitów z moczem.

Dawkowanie

Epizody ciężkiej depresji

Zwykła dawka to 10 mg raz na dobę. Dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Działanie przeciwdepresyjne uzyskuje się zazwyczaj po 2-4 tyg. stosowania leku. Po ustąpieniu objawów, terapię należy kontynuować przez co najmniej 6 miesięcy. 

Lęk napadowy z agorafobią lub bez agorafobii

W 1. tyg. zaleca się dawkę początkową 5 mg, a następnie zwiększenie dawki do 10 mg, maksymalnie do 20 mg na dobę, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta. Maksymalną skuteczność osiąga się po ok. 3 mies. stosowania. Leczenie trwa kilka miesięcy.

Fobia społeczna

Zwykła dawka wynosi 10 mg raz na dobę. Najczęściej efekt leczenia widoczny jest po 2-4 tyg. leczenia. Dawkę można następnie zmniejszyć do 5 mg lub zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę, zależnie od indywidualnej reakcji pacjenta. Jest to choroba o przebiegu przewlekłym, dlatego też zalecane jest kontynuowanie terapii przez 12 tyg. w celu uzyskania trwałej odpowiedzi na leczenie.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne

Dawka początkowa to 10 mg raz na dobę, dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Jest to choroba przewlekła i pacjenci powinni być leczeni tak długo, aż będzie pewność, że objawy choroby ustąpiły.

Zaburzenia lękowe uogólnione

Dawka początkowa to 10 mg raz na dobę. Następnie dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Efekty prowadzonej terapii powinny być regularnie oceniane.

U osób w podeszłym wieku (>65 lat) dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę (dawkę można zwiększyć do 10 mg raz na dobę).

Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min) lub wątroby.

W przypadku chorych z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby oraz pacjentów, o których wiadomo, że wolno metabolizują leki z udziałem CYP2C19, w pierwszych 2 tyg. leczenia zaleca się stosowanie początkowej dawki 5 mg na dobę (dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę).

Preparat może być przyjmowany z pokarmem lub niezależnie od posiłków.

Przeciwwskazania

Nie należy podawać leku w przypadku:

- nadwrażliwości na escytalopram lub którąkolwiek substancję pomocniczą

- jednoczesnego leczenia nieselektywnymi, nieodwracalnymi inhibitorami MAO

- jednoczesnego leczenia odwracalnymi inhibitorami MAO-A (np. moklobemidem) lub linezolidem (odwracalny, nieselektywny inhibitor MAO)

- pacjentów z rozpoznanym wydłużeniem odstępu QT lub z wrodzonym zespołem wydłużonego QT

- jednoczesnego stosowania z innymi lekami, które wydłużają odstęp QT.

Działania niepożądane (najczęściej występują w 1. lub 2. tyg. leczenia):

Bardzo często: nudności, ból głowy.

Często: bezsenność, senność, zawroty głowy, parestezje, drżenia, zapalenia zatok, ziewanie, biegunka, zaparcia, wymioty, bóle stawów, bóle mięśni, uczucie zmęczenia, gorączka, zaburzenia wytrysku i impotencja u mężczyzn, lęk, niepokój psychoruchowy, nietypowe sny, zmniejszenie popędu płciowego, brak orgazmu u kobiet, zmniejszenie łaknienia, zwiększenie łaknienia, zwiększenie masy ciała, suchość w jamie ustnej, zwiększone pocenie się.

Niezbyt często: pobudzenie, nerwowość, napady panicznego lęku, stany splątania, zaburzenia smaku, zaburzenia snu, omdlenia, częstoskurcz, szumy uszne, krwawienie z nosa, krwawienia z przewodu pokarmowego, pokrzywka, łysienie, wysypka, świąd, obrzęki, krwotok maciczny i krwotok miesiączkowy u kobiet, zmniejszenie masy ciała, bruksizm, rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia.

Rzadko: rzadkoskurcz, zespół serotoninowy, agresja, depersonalizacja, omamy, reakcje anafilaktyczne.

Częstość nieznana: hiponatremia, anoreksja, mania, myśli samobójcze, zachowania samobójcze, dyskineza, zaburzenia ruchowe, drgawki, akatyzja, niepokój psychoruchowy, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, arytmia komorowa, niedociśnienie ortostatyczne, siniaki, obrzęki naczynioruchowe, zatrzymanie moczu, mlekotok, priapizm, trombocytopenia, nieadekwatne wydzielanie hormonu antydiuretycznego, zapalenie wątroby, nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby.

Odstawienie leków z grupy SSRI/SNRI (zwłaszcza nagłe) często powoduje: zaburzenia snu (w tym bezsenność i wyraziste sny), pobudzenie lub niepokój, drżenie, splątanie, pocenie się, bóle głowy, biegunka, kołatanie serca, chwiejność emocjonalna, drażliwość oraz zaburzenia widzenia, zawroty głowy, zaburzenia czuciowe (w tym parestezje i wrażenie porażenia prądem elektrycznym), nudności oraz (lub) wymioty.

Pacjentów należy ostrzec o możliwym ryzyku wpływu leku na ich zdolność prowadzenia pojazdu i obsługi urządzeń mechanicznych.

Preparatu nie powinno się stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.