Duoplavin tabl.powl. 0,075g+0,075g 30 tabl. (alu/alu)

Skład

1 tabletka powlekana zawiera 75 mg klopidogrelu (w postaci wodorosiarczanu) i 75 mg kwasy acetylosalicylowego. Preparat zawiera również  laktozę i olej rycynowy uwodorniony.

Wskazania

Preparat stosuje się:

- w profilaktyce wtórnych powikłań zakrzepowych w przebiegu miażdżycy u osób dorosłych, którzy przyjmują zarówno klopidogrel, jak i kwas acetylosalicylowy

- jako kontynuacja dotychczasowego leczenia: ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego bez załamka Q),  dotyczy to również pacjentów, którym wszczepia się stent w czasie zabiegu przezskórnej angioplastyki wieńcowej; ostrego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST u osób leczonych zachowawczo, kwalifikujących się do leczenia trombolitycznego.

Działanie

Preparat należy do leków przeciwzakrzepowych, hamuje agregację płytek.

Klopidogrel jest prolekiem, a jeden z jego czynnych metabolitów jest inhibitorem agregacji płytek krwi. Czynny metabolit klopidogrelu wybiórczo hamuje wiązanie ADP z jego receptorem płytkowym P2Y₁₂ i dalszą aktywację kompleksu glikoprotein GPIIb/IIIa, w której pośredniczy ADP, co powoduje zahamowanie agregacji płytek krwi. Klopidogrel hamuje również agregację płytek krwi indukowaną przez innych agonistów niż ADP, poprzez zablokowanie nasilonej aktywacji płytek krwi przez uwolniony ADP. Powtarzane dawki 75 mg na dobę powodują od 1. dnia znaczne zahamowanie indukowanej przez ADP agregacji płytek, które stopniowo narasta i osiąga stan równowagi między dniem 3. a dniem 7. W stanie równowagi, średni poziom hamowania obserwowany po dawce 75 mg na dobę wynosił 40 - 60%. Zazwyczaj w ciągu 5 dni po zaprzestaniu leczenia, agregacja płytek i czas krwawienia stopniowo powracają do wartości wyjściowych. Klopidogrel jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Wchłania się około 50% dawki leku, wiąże się z białkami osocza w 98%, a główny metabolit w 94%. Jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie. Metabolizm leku odbywa się poprzez dwa główne szlaki metaboliczne: w pierwszym udział biorą esterazy, hydrolizując klopidogrel do nieaktywnej pochodnej - kwasu karboksylowego (stanowi on 85% krążących w osoczu metabolitów), natomiast w drugim pośredniczą liczne izoenzymy cytochromu P-450. Początkowo klopidogrel jest metabolizowany do metabolitu pośredniego - 2-oksoklopidogrelu, który następnie ulega przekształceniu w czynny metabolit, pochodną tiolową. Metabolit tiolowy szybko i nieodwracalnie wiąże się z receptorami płytek krwi, hamując ich agregację. Proces regulowany jest przez izoenzymy CYP3A4, CYP2C19, CYP1A2, CYP2B6. Ok. 50% leku jest wydalane z moczem, a ok. 46% z kałem. 

Kwas acetylosalicylowy: hamuje agregację płytek krwi przez nieodwracalne zahamowanie cyklooksygenazy prostaglandyn, a w wyniku tego hamowanie powstawania tromboksanu A₂, indukującego agregację płytek i skurcz naczyń krwionośnych. Działanie to utrzymuje się przez cały okres życia płytki krwi. Kwas acetylosalicylowy po wchłonięciu jest szybko metabolizowany do kwasu salicylowego, który  w małych stężeniach wiąże się z białkami osocza w około 90%. Ulega dystrybucji do wszystkich tkanek i płynów ustrojowych (w tym do OUN, mleka matki i tkanek płodu) i jest wydalany przez nerki. 

Dawkowanie

W przypadku dorosłych i osób w podeszłym wieku: lek należy podawać w pojedynczej dawce 75 mg+75 mg na dobę. Preparat złożony o ustalonej dawce, stosuje się po rozpoczęciu leczenia przy użyciu podawanego oddzielnie klopidogrelu i ASA i zastępuje poszczególne produkty klopidogrelu i ASA. 

U pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego bez załamka Q): nie określono jednoznacznie optymalnego czasu trwania leczenia.

U pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST: leczenie należy rozpocząć jak najszybciej po wystąpieniu objawów i kontynuować przez co najmniej 4 tyg. 

W przypadku pominięcia dawki: przed upływem 12 h od przewidzianego czasu przyjęcia dawki: chory powinien niezwłocznie przyjąć pominiętą dawkę, a kolejną o wyznaczonej porze zgodnie z dotychczasowym dawkowaniem. Natomiast po upływie 12 h: pacjent powinien przyjąć następną dawkę w przewidzianym czasie i nie przyjmować podwójnej dawki. 

Nie wolno podawać leku dzieciom i młodzieży, pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i wątroby. W przypadku osób z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek bądź  wątroby należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku. 

Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku.

Przeciwwskazania

Nie należy podawać leku w przypadku:

- nadwrażliwości na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

- ciężkich zaburzeń czynności wątroby

- ciężkich zaburzeń czynności nerek

- kobiet w III trymestrze ciąży

- czynnych patologicznych krwawień, takich jak wrzód trawienny lub krwotok wewnątrzczaszkowy.

Ze względu na obecność kwasu acetylosalicylowego może pojawić się również nadwrażliwość na NLPZ oraz współwystępowanie astmy oskrzelowej, zapalenia błony śluzowej nosa i polipów nosa.

Działania niepożądane:

Często: biegunka, bóle brzucha, niestrawność, powstawanie podbiegnięć krwawych, krwawienie w miejscu wkłucia,  krwawienia z nosa, krwotok z przewodu pokarmowego, krwiak.

Niezbyt często: bóle głowy, parestezje, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, owrzodzenie żołądka i dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej żołądka, wymioty, nudności, zaparcia, wzdęcie z oddawaniem gazów, wysypka, świąd, zmniejszenie liczby neutrofili, zmniejszenie liczby płytek krwi, małopłytkowość, leukopenia, eozynofilia, krwawienie wewnątrzczaszkowe, krwawienie do skóry, krwiomocz, wydłużenie czasu krwawienia.

Rzadko: zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, krwawienie pozaotrzewnowe, ginekomastia, neutropenia, w tym ciężka neutropenia.

Bardzo rzadko/częstość nieznana: choroba posurowicza, reakcje rzekomoanafilaktyczne, reakcje krzyżowe nadwrażliwości na lek wśród tienopirydyn, autoimmunologiczny zespół insulinowy, który może prowadzić do ciężkiej hipoglikemii, szczególnie u pacjentów z podtypem HLA DRA4, omamy, stan dezorientacji; zaburzenia smaku, utrata smaku; utrata słuchu (częstość nieznana - dotyczy ASA) lub szumy uszne (częstość nieznana - dotyczy ASA);  zaburzenia dotyczące górnego odcinka przewodu pokarmowego, zaburzenia dotyczące dolnego odcinka przewodu pokarmowego, zapalenie jelita grubego oraz perforacje jelit; (częstość nieznana - dotyczy ASA); objawy dotyczące górnego odcinka przewodu pokarmowego (częstość nieznana - dotyczy ASA) tak8e jak zapalenie jelita grubego (w tym wrzodziejące lub limfocytowe zapalenie jelita grubego), zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, ostre zapalenie trzustki jako reakcja nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy (częstość nieznana - dotyczy ASA); ostra niewydolność wątroby, uszkodzenie wątroby, głównie komórek wątrobowych (częstość nieznana - dotyczy ASA), zapalenie wątroby, podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych (częstość nieznana - dotyczy ASA), nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby, przewlekłe zapalenie wątroby (częstość nieznana - dotyczy ASA); pęcherzowe zapalenie skóry, wysypka rumieniowa lub złuszczająca, pokrzywka, wyprysk, liszaj; krwawienia w obrębie układu mięśniowo-szkieletowego, zapalenie stawów, bóle stawów, bóle mięśniowe; niewydolność nerek, ostre zaburzenia czynności nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi; gorączka, obrzęk, zakrzepowa plamica małopłytkowa, niewydolność szpiku kostnego, niedokrwistość aplastyczna, pancytopenia, cytopenia dwuliniowa, agranulocytoza, ciężka małopłytkowość, hemofilia nabyta A, granulocytopenia, niedokrwistość, niedokrwistość hemolityczna u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej; wstrząs anafilaktyczny (częstość nieznana - dotyczy ASA), ciężki krwotok, krwotok z rany operacyjnej, zapalenie naczyń, niedociśnienie tętnicze; krwawienie z dróg oddechowych (krwioplucie, krwotok płucny), skurcz oskrzeli, śródmiąższowe zapalenie płuc, eozynofilowe zapalenie płuc, niekardiogenny obrzęk płuc w przypadku przewlekłego stosowania oraz w związku z reakcją nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy (częstość nieznana - dotyczy ASA); krwotok z przewodu pokarmowego i pozaotrzewnowy prowadzący do zgonu, zapalenie trzustki.

Preparat zawiera laktozę i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Tabletki zawierają również olej rycynowy uwodorniony, który może powodować niestrawność i biegunkę.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.