Doxar tabl. 2 mg 28 tabl.

Skład

1 tabletka zawiera 2 mg doksazosyny w postaci mezylanu doksazosyny. Lek zawiera także laktozę.

Wskazania

Preparat podawany jest w leczeniu:

- samoistnego nadciśnienia tętniczego

- objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Działanie

Doxar to selektywny i kompetycyjny inhibitor postsynaptycznych receptorów α₁-adrenergicznych. Lek powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi poprzez zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego. Preparat korzystnie zmienia profil lipidowy (niewielkie zmniejszenie stężenia cholesterolu całkowitego, frakcji LDL oraz w niewielkim stopniu zmniejszenie wartości stosunku cholesterolu całkowitego do frakcji HDL). Lek nie wykazuje niekorzystnych działań metabolicznych i może być stosowany przez pacjentów ze współistniejącą cukrzycą lub dną moczanową, zwiększa wrażliwość tkankową na insulinę u osób, u których jest ona zmniejszona. Podawana pacjentom z objawami łagodnego rozrostu gruczołu krokowego powoduje zmniejszenie dolegliwości odczuwanych przez chorego oraz poprawę parametrów przepływu moczu. Efekt ten wynika z hamowania receptorów α₁-adrenergicznych znajdujących się w komórkach zrębu i torebki gruczołu krokowego oraz w szyi pęcherza moczowego. Po podaniu doustnym doksazosyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając po 2-3h maksymalne stężenie we krwi. W ok. 98% wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowana w wątrobie do nieaktywnych metabolitów i wydalana głównie z kałem.

Dawkowanie

Samoistne nadciśnienie tętnicze:

Leczenie rozpoczyna się od dawki 1 mg na dobę, następnie w zależności od skuteczności leczenia, po 7-14 dniach dawkę można zwiększyć do 2 mg, następnie do 4 mg i wreszcie do 8 mg. Średnia dawka w leczeniu podtrzymującym wynosi 2-4 mg raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka wynosi 16 mg/dobę.

Łagodny rozrost gruczołu krokowego:

Leczenie rozpoczyna się od dawki 1 mg raz na dobę, następnie w zależności od skuteczności leczenia, po 7-14 dniach dawkę można zwiększyć do 2 mg, a następnie do 4 mg, zależnie od reakcji pacjenta. Maksymalna zalecana dawka wynosi 8 mg raz na dobę.

U pacjentów w podeszłym wieku albo osób z zaburzoną czynnością nerek można stosować zwykłe dawkowanie, ale dawka leku powinna być możliwie jak najmniejsza, zwiększanie zaś dawki powinno się odbywać pod ścisłą kontrolą lekarza.

W przypadku chorych z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność.

Przeciwwskazania

Tabletki nie powinny być stosowane w przypadku:

- nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne chinazoliny (np. doksazosynę, prazosynę, terazosynę) lub na jakąkolwiek substancję pomocniczą

- niedociśnienia tętniczego (tylko dla wskazania: łagodny rozrost gruczołu krokowego) lub niedociśnienia ortostatycznego w wywiadzie

- przekrwienia górnych dróg moczowych, przewlekłego zakażenia dróg moczowych lub kamicy pęcherza moczowego u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego

- w monoterapii u pacjentów z przepełnieniem pęcherza moczowego lub bezmoczem, z postępującą niewydolnością nerek lub bez niej

- kobiet w ciąży oraz karmiących piersią.

Działania niepożądane:

Często: kołatanie serca, tachykardia, zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, zapalenie błony śluzowej nosa, bóle brzucha, niestrawność, suchość w ustach, nudności, świąd, bóle pleców, bóle mięśni, zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu, osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy grypopodobne, obrzęki obwodowe, zakażenie dróg oddechowych, zakażenie dróg moczowych, ból i zawroty głowy, senność, niedociśnienie, niedociśnienie ortostatyczne.

Niezbyt często: zaburzenia mózgowo-naczyniowe, zmniejszone czucie, omdlenie, drżenie, szumy uszne, dusznica bolesna, zawał serca, krwawienie z nosa, zaparcia, wzdęcia, wymioty, zapalenie żołądka i jelit, biegunka, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby, zaburzona aktywność enzymów wątrobowych, wysypka, bóle stawów, trudności w oddawaniu moczu, krwiomocz, zaburzenia częstości oddawania moczu, impotencja, ból, obrzęk twarzy, zwiększenie masy ciała, reakcje alergiczne, anoreksja, dna moczanowa, zwiększenie apetytu, pobudzenie, niepokój, depresja, bezsenność, nerwowość.

Rzadko: osłabienie mięśni, skurcze mięśni, wielomocz.

Bardzo rzadko: uderzenia gorąca, bradykardia, arytmia, skurcz oskrzeli, zastój żółci, zapalenie wątroby, żółtaczka, łysienie, plamica, pokrzywka, zaburzenia oddawania moczu, oddawanie moczu w nocy, zwiększona diureza, ginekomastia, priapizm, zmęczenie, złe samopoczucie, leukopenia, małopłytkowość, ortostatyczne zawroty głowy, parestezje, niewyraźne widzenie.

Częstość nieznana: wsteczna ejakulacja, śródoperacyjny syndrom wiotkiej tęczówki.

Ze względu na możliwość spadku ciśnienia tętniczego krwi, doksazosyna może przemijąjąco spowodować ograniczenie zdolności prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu, szczególnie na początku leczenia.

Preparat zawiera laktozę, dlatego nie może być stosowany przez pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. 

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.