Dilzem 180 retard tabl.o przedł.uwaln. 0,18 g 30 tabl.

Skład

1 tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 180 mg chlorowodorku diltiazemu. Preparat zawiera także laktozę.

Wskazania

Lek stosowany jest w:

- nadciśnieniu tętniczym

- chorobie niedokrwiennej serca pod postacią: dusznicy bolesnej naczynioskurczowej (postać Prinzmetala), dusznicy bolesnej niestabilnej, dusznicy bolesnej stabilnej.

Działanie

Jest to antagonista wapnia z grupy pochodnych benzotiazepiny blokujący kanał wapniowy, głównie w obrębie mięśni gładkich naczyń. Zmniejsza opór obwodowy co prowadzi z kolei do zmniejszenia obciążenia następczego i w konsekwencji do zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Ma bezpośrednie ujemne działanie chronotropowe.  Preparat ten opóźnia również szybkość przewodzenia bodźców pomiędzy przedsionkiem a komorą. Może także wykazywać ujemne działanie inotropowe. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego w 80%-90%. Maksymalne stężenie we krwi występuje po 3-4 h. W 70-85% wiąże się z białkami osocza, metabolizowany jest w wątrobie. Wydalany jest z moczem w 74% i z kałem w 26%. 

Dawkowanie

Nadciśnienie tętnicze: 180 mg na dobę (1 tabl. 90 mg 2 razy na dobę; 1 tabl. 180 retard raz na dobę) lub 240 mg na dobę (1 tabl. 120 mg retard 2 razy na dobę).

Choroba niedokrwienna serca: dawka dobowa dla dorosłych to 180 mg (1 tabl. 90 mg 2 razy na dobę; 1/2 tabl. 180 retard 2 razy na dobę) lub 240 mg na dobę (1 tabl. 120 mg retard 2 razy na dobę).

Lek powinien być ostrożnie stosowany u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, wątroby i u pacjentów w podeszłym wieku.

Tabletki należy przyjmować przed posiłkami, bez rozgryzania, popijając szklanką wody.

Przeciwwskazania

Nie należy przyjmować preparatu w przypadku:

- nadwrażliwości na diltiazemu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

- bloku przedsionkowo-komorowego II° lub III°, z wyjątkiem osób z wszczepionym czynnym stymulatorem komorowym

- niewydolności lewej komory serca z zastojem płucnym

- pacjentów przyjmujących jednocześnie dantrolen we wlewie dożylnym albo leki z iwabradyną

- zespołu chorego węzła zatokowego

- ciężkiej bradykardii (mniej niż 40 uderzeń serca/min.)

Działania niepożądane:

Bardzo często: obrzęk obwodowy.

Często: zaparcie, niestrawność, ból żołądka, nagłe zaczerwienienie (zwłaszcza twarzy), nudności, rumień, złe samopoczucie, ból i zawroty głowy, blok przedsionkowo-komorowy, kołatanie serca.

Niezbyt często:  zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AspAT, AIAT, LDH, fosfatazy zasadowej), wymioty, biegunka, nerwowość, bezsenność, bradykardia, niedociśnienie ortostatyczne.

Rzadko: pokrzywka, suchość błony śluzowej jamy ustnej.

Częstość nieznana:  blok zatokowo-przedsionkowy, zastoinową niewydolność serca, zapalenie naczyń, nadwrażliwość na światło, obrzęk naczynioruchowy, wysypkę, rumień wielopostaciowy, małopłytkowość, zmiany nastroju, objawy pozapiramidowe, mioklonie, rozrost dziąseł, zapalenie wątroby, pocenie się, złuszczające zapalenie skóry, ostrą uogólnioną wysypkę krostkową, rzadko rumień złuszczający z lub bez gorączki, ginekomastię.

Preparat należy odstawiać stopniowo, szczególnie dotyczy to pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Konieczna jest dbałość o higienę jamy ustnej podczas przyjmowania preparatu (ryzyko zmian w obrębie dziąseł). Podczas przyjmowania leku należy regularnie kontrolować czynność wątroby.

Dilzem może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Kobiety w ciąży oraz karmiące piersią nie powinny przyjmować leku.

Lek zawiera laktozę, dlatego też nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. 

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.