Dilzem 120 retard tabl.o przedł.uwaln. 0,12 g 30 tabl.

Skład

1 tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 120 mg chlorowodorku diltiazemu. Lek zawiera również laktozę.

Wskazania

Preparat stosowany jest w:

- chorobie niedokrwiennej serca pod postacią: dusznicy bolesnej naczynioskurczowej (postać Prinzmetala), dusznicy bolesnej stabilnej, dusznicy bolesnej niestabilnej

- nadciśnieniu tętniczym.

Działanie

Dilzem to antagonista wapnia z grupy pochodnych benzotiazepiny blokujący kanał wapniowy, głównie w obrębie mięśni gładkich naczyń. Powoduje także zmniejszenie całkowitego oporu obwodowego jako rezultat rozszerzenia naczyń, co prowadzi z kolei do zmniejszenia obciążenia następczego i w konsekwencji do zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Ma bezpośrednie ujemne działanie chronotropowe.  Lek ten opóźnia również szybkość przewodzenia bodźców pomiędzy przedsionkiem a komorą. Może także wykazywać ujemne działanie inotropowe. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego w 80%-90%. Maksymalne stężenie we krwi występuje po 3-4 h. W 70-85% wiąże się z białkami osocza, metabolizowany jest w wątrobie. Wydala się z moczem w 74% i z kałem w 26%. 

Dawkowanie

Choroba niedokrwienna serca: dawka dobowa dla dorosłych to 180 mg (1 tabl. 90 mg 2 razy na dobę; 1/2 tabl. 180 retard 2 razy na dobę) lub 240 mg na dobę (1 tabl. 120 mg retard 2 razy na dobę).

Nadciśnienie tętnicze: 180 mg na dobę (1 tabl. 90 mg 2 razy na dobę; 1 tabl. 180 retard raz na dobę) lub 240 mg na dobę (1 tabl. 120 mg retard 2 razy na dobę).

Preparat musi być ostrożnie stosowany u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, wątroby i u pacjentów w podeszłym wieku.

Tabletki należy przyjmować przed posiłkami, bez rozgryzania, popijając szklanką wody.

Przeciwwskazania

Nie należy przyjmować preparatu w przypadku:

- nadwrażliwości na diltiazemu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

- bloku przedsionkowo-komorowego II° lub III°, z wyjątkiem osób z wszczepionym czynnym stymulatorem komorowym

- zespołu chorego węzła zatokowego

- ciężkiej bradykardii (mniej niż 40 uderzeń serca/min.)

- niewydolności lewej komory serca z zastojem płucnym

- pacjentów przyjmujących jednocześnie dantrolen we wlewie dożylnym albo leki z iwabradyną.

Działania niepożądane:

Bardzo często: obrzęk obwodowy.

Często: nagłe zaczerwienienie (zwłaszcza twarzy), zaparcie, niestrawność, ból żołądka, nudności, rumień, złe samopoczucie, ból i zawroty głowy, blok przedsionkowo-komorowy, kołatanie serca.

Niezbyt często:  wymioty, biegunka, nerwowość, bezsenność, bradykardia, niedociśnienie ortostatyczne, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AspAT, AIAT, LDH, fosfatazy zasadowej).

Rzadko: pokrzywka, suchość błony śluzowej jamy ustnej.

Częstość nieznana:nadwrażliwość na światło, obrzęk naczynioruchowy, wysypkę, rumień wielopostaciowy, małopłytkowość, zmiany nastroju, objawy pozapiramidowe, mioklonie, blok zatokowo-przedsionkowy, zastoinową niewydolność serca, zapalenie naczyń, rozrost dziąseł, zapalenie wątroby, pocenie się, złuszczające zapalenie skóry, ostrą uogólnioną wysypkę krostkową, rzadko rumień złuszczający z lub bez gorączki, ginekomastię.

Preparat należy odstawiać stopniowo, szczególnie dotyczy to pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Konieczna jest dbałość o higienę jamy ustnej podczas przyjmowania preparatu (ryzyko zmian w obrębie dziąseł). Podczas przyjmowania leku należy regularnie kontrolować czynność wątroby.

Dilzem może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Kobiety w ciąży oraz karmiące piersią nie powinny przyjmować leku.

Lek zawiera laktozę, dlatego też nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. 

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.