Dexaven rozt.do wstrz. 4 mg/ml 10 amp.a 2ml

Skład

1 ml zawiera 4 mg fosforanu deksametazonu w postaci soli sodowej. Preparat zawiera także siarczyn sodu.

Wskazania

Lek stosowany jest:

- w leczeniu ostrych stanów zagrożenia życia (m.in. dychawica oskrzelowa w przebiegu zakażenia, przewlekły nieżyt oskrzeli, przełomy w chorobie Addisona, obrzęk krtani, obrzęk mózgu, wstrząs o różnej etiologii, ostre odczyny uczuleniowe, ciężkie stany spastyczne oskrzeli)

- w profilaktyce i leczeniu powikłań zabiegów chirurgicznych

- przez dorosłych i dzieci od pierwszego miesiąca życia

- w sytuacjach klinicznych gdy zastosowanie glikokortykosteroidów wymagane jest celem leczenia i (lub) łagodzenia objawów choroby podstawowej lub jej powikłań.

- w profilaktyce nudności i wymiotów wywołanych chemio- lub radioterapią oraz innych działań niepożądanych i powikłań związanych z prowadzoną terapią przeciwnowotworową, którym można zapobiec lub złagodzić poprzez podanie glikokortykosteroidów.

Działanie

Roztwór wykazuje bardzo silne i długotrwałe działanie immunosupresyjne, przeciwalergiczne i przeciwzapalne.

- hamując aktywność fosfolipazy A2 nie dopuszcza do uwalniania kwasu arachidonowego, co powoduje spowolnienie syntezy leukotrienów i prostaglandyn

- zmniejsza liczbę monocytów, limfocytów i granulocytów kwasochłonnych

- blokuje zależne od IgE wydzielanie histaminy

- hamuje syntezę i uwalnianie cytokin

- blokuje wydzielanie ACTH przez przysadkę, co prowadzi do rozwoju niewydolności kory nadnerczy

- hamuje działanie hialuronidazy, zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych i zmniejsza obrzęk

- zwiększa stężenie glukozy we krwi

- hamuje wzrost u dzieci

- przyspiesza rozpad i hamuje syntezę białek oraz osłabia odporność organizmu na zakażenia

- nasila resorpcję wapnia z kości, powoduje rozwój osteoporozy

- zmniejsza wchłanianie jonów wapniowych z przewodu pokarmowego jednocześnie zwiększając wydalanie wapnia z moczem

Lek po podaniu dożylnym  maksymalne stężenie osiąga po 10-30 min, a po podaniu domięśniowym - w ciągu 60 min. Metabolizowany jest głównie w wątrobie, a wydalany  z żółcią. Przechodzi przez łożysko i jest wydzielany z mlekiem kobiecym.

Dawkowanie

Dawka dobowa leku to 4-16 mg, wyjątkowo do 32 mg. Najczęściej jednak jednorazowa dawka wynosi 4-8 mg.

W leczeniu obrzęku mózgu należy stosować dawkę 10 mg dożylnie, a następnie 4 mg domięśniowo co 6 h, aż do ustąpienia objawów. Lek zaczyna działać zwykle po 12 - 24 h. Następnie, po 2 - 4 dniach dawkowanie może zostać zmniejszone, a po 5 - 7 dniach stopniowo zakończone. 

Leczenie polegające na miejscowym wstrzyknięciu i podaniu nasiękowym - dawka od 4 do 8 mg. 

W profilaktyce nudności i wymiotów spowodowanych chemio- lub radioterapią oraz innych działań niepożądanych i powikłań związanych z prowadzoną terapią przeciwnowotworową optymalna dawka deksametazonu nie została ustalona. Zazwyczaj stosuje się od 8-20 mg dożylnie przed podaniem chemioterapii.

W profilaktyce i leczeniu powikłań zabiegów chirurgicznych odpowiednia dawka wynosi od 4-5 mg deksametazonu podanego dożylnie.

Dzieci i młodzież - zazwyczaj od 0,2 - 0,4 mg/kg masy ciała na dobę.

Preparat można podawać domięśniowo, dożylnie  albo we wlewie kroplowym. Preparat może być również podawany nasiękowo lub dostawowo. Bez względu na to jaką drogą lek jest podany należy przestrzegać aseptycznej techniki przygotowywania i podawania leku. Bezpośrednio przed podaniem we wlewie zawartość ampułki należy rozcieńczyć 0,9% roztworem chlorku sodu lub roztworem glukozy 5%.

Przeciwwskazania

Nie ma żadnych przeciwskazań w przypadku ostrych, groźnych dla życia stanach, jeśli preparat stosuje się przez krótki czas (24-36 h).

W innych przypadkach nie powinno stosować się tego leku, gdy pojawia się nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Wstrzyknięcie dostawowe jest przeciwwskazane przy bakteryjnym zapaleniu stawów, niestabilności stawów, zakażeniu w obrębie lub w bezpośrednim sąsiedztwie stawu wymagające leczenia, zwapnieniu okołostawowym, pozanaczyniowej martwicy kości, zerwaniu ścięgna. Natomiast podanie nasiękowe bez dodatkowego leczenia przyczynowego jest przeciwwskazane w przypadku występowania zakażeń w miejscu podania..Nie należy leku podawać domięśniowo u pacjentów z samoistną plamicą małopłytkową.

Działania niepożądane:

Częstość nieznana: zanik skóry lub tkanki podskórnej i ropnie jałowe w miejscu podania; napady drgawek, zaburzenia miesiączkowania, objawy zespołu Cushinga, zahamowanie wzrostu u dzieci, wtórne zahamowanie czynności osi przysadkowo-nadnerczowej, zmniejszenie tolerancji węglowodanów,ból i zawroty głowy, omamy, psychozy, euforia, zmiany nastrojuujawnienie się utajonej cukrzycy i wzrost zapotrzebowania na insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe u chorych na cukrzycę; zwiększone ciśnienie śródgałkowe, jaskra wtórna, wytrzeszcz, uszkodzenie nerwu wzrokowego, zaćma podtorebkowa tylnej części soczewki, centralna retinopatia surowicza, nieostre widzenie, zaostrzenie choroby wirusowej i grzybiczej oka, nudności, wymioty, utrata łaknienia,zwiększony apetyt,zaburzone gojenie, wzdęcie brzucha, podrażnienie żołądka i zapalenie przełyku z owrzodzeniami, wrzód żołądka z możliwością perforacji i krwawienia, perforacja jelita cienkiego i grubego, zapalenie trzustki; jałowa martwica głowy kości udowej i ramiennej, osłabienie mięśni, utrata masy mięśniowej, osteoporoza, rumień na twarzy, rozstępy skórne, hirsutyzm, wykwity trądzikopodobne, zmniejszenie reaktywności w testach skórnych, reakcje nadwrażliwości takie jak alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, podanie pozajelitowe powoduje hipo- i hiperpigmentację, bliznowacenie, stwardnienia w obrębie skóry, zmniejszenie odczuwania bólu,  leukocytoza, trombocytopenia, limfopenia; nasilenie lub maskowanie objawów zakażenia, bezsenność, reakcje anafilaktyczne, pieczenie i mrowienie mogące wystąpić po dożylnym podaniu leku, ujemny bilans azotowy spowodowany nasilonym katabolizmem białek, retencja sodu, retencja płynów, utrata potasu, alkaloza hipokalemiczna, hipokalcemia, objawy rzekomego guza mózgu spowodowane zwiększeniem ciśnienia wewnątrzczaszkowego i wystąpieniem tarczy zastoinowej; zakrzepy z zatorami, zatory tłuszczowe, hipercholesterolemia, przyspieszona miażdżyca naczyń, martwicze zapalenie naczyń, zakrzepowe zapalenie żył; arytmie lub zmiany EKG związane z niedoborem potasu, omdlenia, nasilenie nadciśnienia tętniczego, pęknięcie serca jako konsekwencja niedawno przebytego zawału serca, nagłe zatrzymanie krążenia, zastoinowa niewydolność krążenia, nadciśnienie tętnicze. Zespół z odstawienia występuje po nagłym przerwaniu stosowania deksametazonu po długotrwałym stosowaniu. Spowodowany jest ostrą niewydolnością nadnerczy i może powodować zagrożenie życia. W zespole z odstawienia mogą również wystąpić: bóle mięśniowe, bóle stawów, gorączka, zapalenie śluzówki nosa, zapalenie spojówek, bolesne guzki skóry i utrata masy ciała.

Preparat zawiera siarczyn sodu, który może rzadko powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości i skurcz oskrzeli.

U kobiet w ciąży lek może być stosowany jedynie w przypadku, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.