Deprexolet tabl.powl. 0,01 g 30 tabl. (1 blist.po 30 szt.)

Skład

1 tabletka powlekana zawiera 10 mg chlorowodorku mianseryny.

Wskazania

Lek stosowany jest w leczeniu zespołu depresyjnego.

Działanie

Deprexolet to lek przeciwdepresyjny z grupy pochodnych pirazynoazepiny, który wykazuje dodatkowo właściwości uspokajające. Mechanizm działania tego preparatu polega na blokowaniu noradrenergicznego receptora presynaptycznego α₂ oraz ośrodkowych receptorów serotoninowych 5-HT_1c, 5-HT₂ i 5-HT₃. Metabolity mianseryny - 8-hydroksymianseryna i demetylomianseryna, są słabymi inhibitorami doneuronalnego wychwytu noradrenaliny. Działanie leku występuje po kilku dniach leczenia, natomiast poprawę kliniczną stwierdza się już po kilku tygodniach. W początkowym okresie leczenia może występować względnie silne działanie uspokajające i nasenne, będące głównie wynikiem blokowania receptorów histaminowych. Po podaniu doustnym mianseryna wchłania się szybko, ale niecałkowicie z przewodu pokarmowego. Po 2-3 h lek osiąga maksymalne stężenie we krwi. W dużym stopniu (90%) wiąże się z białkami osocza, łatwo przenika do tkanek, jest metabolizowany w wątrobie a wydalany z moczem.

Dawkowanie

Dorośli: początkowa dawka przez kilka pierwszych dni to 30 mg na dobę w pojedynczej dawce wieczornej lub w dawkach podzielonych. Dawka podtrzymująca wynosi 30-90 mg na dobę. Leczenie przeciwdepresyjne należy kontynuować przez co najmniej kilka miesięcy (4-6 mies.) po ustąpieniu objawów depresji.

U pacjentów w podeszłym wieku w początkowej fazie leczenia nie należy przekraczać dawki 30 mg na dobę.

Nie zaleca się stosowania mianseryny u dzieci.

Tabletki należy połykać w całości, bez rozgryzania.

Przeciwwskazania

Nie należy przyjmować preparatu w przypadku:

- nadwrażliwości na mianserynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą

- równoczesnego stosowanie takich leków, jak inhibitory MAO i do 2 tyg. po zakończeniu ich stosowania

- stanu pobudzenia maniakalnego

- cieżkich uszkodzeń wątroby

Działania niepożądane:

Często: senność, obrzęki, zwiększenie masy ciała, uspokojenie, zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych.

Niezbyt często: wysypki skórne, niedociśnienie ortostatyczne, bóle stawów.

Rzadko:  złośliwy zespół neuroleptyczny, bradykardia po podaniu dawki początkowej, żółtaczka, nieprawidłowy skład krwi zwykle objawiający się jako granulocytopenia czy agranulocytoza, hipomania, drgawki, hiperkineza.

Częstość nieznana:  zawroty głowy, uszkodzenie wątroby, nadmierne pocenie się, drżenie, niedokrwistość, zwiększone łaknienie, myśli samobójcze, zachowania samobójcze, zmiana fazy u pacjentów z chorobą dwubiegunową, nasilenie objawów psychotycznych, osłabienie, ginekomastia, tkliwość brodawek sutkowych, mlekotok.

Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Leku nie należy stosować u kobiet karmiących piersią.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.