Aurex 20 tabletki powlekane 20 mg 20 sztuk

Każda tabletka powlekana zawiera 20 mg cytalopramu (Citalopramum) w postaci bromowodorku cytalopramu.

Preparat jest wskazany w leczeniu depresji.

Lek wykazuje działanie przeciwdepresyjne.

Lek należy przyjmować doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku, najlepiej o stałej porze. Początek działania przeciwdepresyjnego citalopramu obserwuje się na ogół po upływie 2-4 tygodni leczenia. Uwaga! Lek należy odstawiać stopniowo. Nie należy pić alkoholu podczas stosowania preparatu. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży do 18 lat. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku w tej grupie pacjentów. Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego. Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem. Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta. Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem. 

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku, równoczesne stosowanie inhibitorów MAO (inhibitorów monoaminooksydazy), stosowanie linezolidu (chyba, że możliwa jest ścisła obserwacja kliniczna i monitorowanie ciśnienia tętniczego), wydłużony odstęp QT w zapisie EKG lub wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT oraz stosowanie innych leków, które mogą powodować wydłużenie odstępu QT.

Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia. W tej grupie chorych, stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem zmian zachowania (agresja oraz wrogość) oraz skłonności samobójczych. Jeśli jednak, w indywidualnym przypadku, lekarz uzna zastosowanie preparatu u pacjenta z tej grupy wiekowej za bezwzględnie konieczne, należy uważnie obserwować chorego, czy nie występują u niego zachowania samobójcze, w tym myśli i próby samobójcze.