Glucophage 850 mg tabl.powl. 0,85 g 30 tabl.

Skład

1 tabletka powlekana zawiera 850 mg chlorowodorku metforminy.

Wskazania

Stosowanie preparatu zaleca się:

- w leczeniu cukrzycy typu 2 u osób dorosłych, zwłaszcza u pacjentów z nadwagą, gdy za pomocą diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać prawidłowej kontroli glikemii

- u dzieci w wieku od 10 lat i młodzieży w monoterapii lub w skojarzeniu z insuliną

- u dorosłych w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub z insuliną.

Działanie

Jest to doustny lek przeciwcukrzycowy z grupy pochodnych biguanidu. Jego działanie polega na zmniejszaniu stężenia glukozy we krwi zarówno na czczo, jak i po posiłku. Nie pobudza wydzielania insuliny i dlatego też nie powoduje hipoglikemii. Substancja czynna zawarta w preparacie: zmniejsza wątrobowe wytwarzanie glukozy, hamując glukoneogenezę i glikogenolizę, zwiększa wrażliwość na insulinę komórek w mięśniach, zwiększając obwodowy wychwyt glukozy i jej zużycie oraz opóźnia wchłanianie glukozy w jelitach. Metformina pobudza wewnątrzkomórkową syntezę glikogenu, zwiększa zdolność do transportu przez błonę wszystkich typów transporterów glukozy, wywiera korzystny wpływ na metabolizm lipidów - zmniejsza stężenie cholesterolu całkowitego, triglicerydów i frakcji LDL. Po doustnym podaniu maksymalne stężenie w osoczu występuje po ok. 2,5 h. Metformina w nieznacznym stopniu wiąże się z białkami osocza, przenika do erytrocytów. Wydalana jest z moczem w postaci niezmienionej.

Dawkowanie

Dzieci i młodzież powyżej 10 lat

W monoterapii i w skojarzeniu z insuliną - dawka początkowa to 500 mg lub 850 mg raz na dobę w czasie lub po posiłku (po 10-15 dniach należy dostosować dawkę na podstawie wartości stężenia glukozy we krwi). Maksymalna zalecana dawka dobowa to 2 g w 2 lub 3 dawkach podzielonych.

Dorośli z prawidłowa czynnością nerek (GFR ≥90 ml/min)

W monoterapii i w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi: dawka początkowa to 500 mg lub 850 mg 2-3 razy na dobę w czasie lub po posiłku (po 10-15 dniach należy dostosować dawkę na podstawie stężenia glukozy we krwi). Maksymalna zalecana to 3 g na dobę, przyjmowana w 3 podzielonych dawkach.

Leczenie skojarzone z insuliną: metformina i insulina mogą być stosowane jednocześnie w celu uzyskania lepszej kontroli stężenia glukozy we krwi. Dawka początkowa to 500 mg lub 850 mg 2-3 razy na dobę, natomiast dawkę insuliny ustala się na podstawie wyników badania stężenia glukozy we krwi. 

Zalecany schemat dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek: GFR 60-89 ml/min: całkowita maksymalna dawka dobowa w 2-3 dawkach podzielonych na dobę: 3000 mg; GFR 45-59 ml/min: całkowita maksymalna dawka dobowa w 2-3 dawkach podzielonych na dobę: 2000 mg; GFR 30-44 ml/min: całkowita maksymalna dawka dobowa w 2-3 dawkach podzielonych na dobę: 1000 mg; GFR <30 ml/min: lek jest przeciwwskazany.

Lek należy przyjmować w czasie lub po posiłku.

Przeciwwskazania

Nie należy zażywać tabletek w przypadku:

- nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą

- niewydolności wątroby, ostrego zatrucia alkoholem, alkoholizmu

- ciężkiej niewydolności nerek (GFR <30 ml/min)

- ostrych stanów chorobowych (związanych z ryzykiem zaburzeń czynności nerek: odwodnienie, ciężkie zakażenie, wstrząs)

- ostrej kwasicy metabolicznej (takiej jak kwasica mleczanowa, cukrzycowa kwasica ketonowa)

- chorób mogących być przyczyną niedotlenienia tkanek, takie jak niewydolność oddechowa, niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego, wstrząs, niewyrównana niewydolność serca

- stanu przedśpiączkowego w cukrzycy

Działania niepożądane:

Bardzo często: zaburzenia żołądkowo-jelitowe (wymioty, biegunka, ból brzucha, nudności, utrata apetytu).

Często: zaburzenia smaku.

Bardzo rzadko: pojedyncze zgłoszenia nieprawidłowych wyników badań czynności wątroby lub zapalenia wątroby, (ustępujące po odstawieniu metforminy), reakcje skórne (rumień, świąd skóry, pokrzywka), zmniejszenie wchłaniania witaminy B12 ze zmniejszeniem jej stężenia w surowicy podczas długotrwałego leczenia metforminą (u pacjentów z niedokrwistością megaloblastyczną należy rozważyć taką etiologię), kwasica mleczanowa.

Na początku leczenia najczęstszymi działaniami niepożądanymi są: biegunka, ból brzucha i utrata apetytu, nudności, wymioty, które w większości przypadków ustępują samoistnie.

Preparat stosowany w monoterapii nie powoduje hipoglikemii i tym samym nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Ryzyko hipoglikemii wzrasta jednak w przypadku stosowania metforminy w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi (pochodne sulfonylomocznika, insulina, meglitynidy).

W przypadku planowania ciąży jak i w czasie ciąży zaleca się, aby cukrzycy nie leczyć metforminą, ale stosować insulinę.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.