Moczenie nocne i nokturia: przyczyny, leczenie i domowa ochrona

Moczenie nocne jest normą w przypadku małych dzieci, natomiast w kontekście osób dorosłych stanowi przejaw swego rodzaju zaburzeń. Każdorazowo należy ustalić ich przyczynę i w razie konieczności podjąć odpowiednie leczenie. Jak postępować w przypadku moczenia nocnego? 

Z artykułu dowiesz się:

• jakie są przyczyny moczenia nocnego u dorosłych,
• jak nokturia wpływa na jakość życia,
• co może być przyczyną moczenia nocnego u kobiet,
• co może być przyczyną moczenia nocnego u mężczyzn,
• jak leczyć moczenie nocne,
• jak skutecznie chronić się domowymi sposobami,
• jakie zmiany w diecie wprowadzić, aby uniknąć moczenia nocnego?

Czytaj także: Pieluchomajtki dla dorosłych i seniorów - jak wybrać, dopasować i prawidłowo zakładać?

Nocne moczenie u dorosłych – jakie są przyczyny?

Sporadyczne wybudzanie się nocą celem oddania moczu nie jest czymś atypowym. Często jest to odpowiedź organizmu na przyjęcie przed snem zbyt dużej ilości płynów, także w posiłkach. Moczenie nocne u dorosłych objawia się natomiast niekontrolowanym oddawaniem moczu w czasie snu. Przyczyny tego zjawiska mogą być różne, jednak najczęściej można mówić o:

• infekcjach układu moczowego,
• czynnikach psychogennych,
• przewlekłych chorobach nerek,
• przewlekłych chorobach neurologicznych,
• przeroście prostaty,
• zaburzeniach hormonalnych.

Nokturia: jak wpływają na sen, jakość życia i zdrowie?

Nokturia nie jest tym samym, co moczenie nocne - w tym przypadku mówimy o przynajmniej dwukrotnym wybudzaniu się celem oddania moczu. Kontroluje więc parcie na pęcherz, jednak konieczność udania się do toalety przerywa zdrowy, spokojny sen. Osoby borykające się z nokturią najczęściej uskarżają się na obniżenie jakości życia - towarzyszy im bowiem ciągłe uczucie zmęczenia i senność. Po wizycie w toalecie trudno im zasnąć, co dodatkowo potęguje problem. Nokturia może być objawem poważnych chorób, takich jak cukrzyca, niewydolność serca czy choroby gruczołu krokowego. W takich przypadkach należy rozpoznać przyczynę zaburzenia oraz wdrożyć specjalistyczną terapię. Leczenie nokturii jest czasochłonne, jednak pozwala przywrócić pacjentowi komfort życia.

Moczenie u kobiet: jak wpływają na nie zmiany hormonalne i menopauza?

Moczenie nocne u kobiety w wieku menopauzalnym i postmenopauzalnym zwykle nie stanowi powodu do niepokoju, o ile nie towarzyszą mu inne objawy. Powodem jest niskie stężenie estrogenu, który powoduje znaczne osłabienie i częściowy zanik tkanek w obrębie dróg rodnych i dróg moczowych. W takim przypadku dobre rezultaty daje ćwiczenie mięśni Kegla. Czasami warto też pomyśleć o zastosowaniu hormonalnej terapii zastępczej, jednak decyzję w tym zakresie należy podjąć wspólnie z lekarzem ginekologiem. Moczenie nocne może również występować u kobiet w ciąży, powinno natomiast ustąpić w kilka tygodni po porodzie.

Nokturia u mężczyzn: jak ten problem łączy się prostatą i innymi chorobami układu moczowego?

Moczenie nocne u mężczyzny może być spowodowane przerostem prostaty. Statystycznie problem ten dotyczy osób po 55. roku życia, jednak może też pojawić się wcześniej. Charakterystycznym objawem jest częstomocz, także nocny. Mężczyzna, który zauważy u siebie tego rodzaju przypadłość, powinien udać się na urologa. Czasami bowiem przerost prostaty związany jest z rozwojem choroby nowotworowej. Pozostałe choroby układu moczowego, w których może występować moczenie nocne, to:

• zapalenie cewki moczowej,
• zapalenie gruczołu krokowego,
• zapalenie pęcherza moczowego,
• odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Leczenie moczenia nocnego: metody farmakologiczne i niefarmakologiczne

Terapia moczenia nocnego zależy w dużej mierze od przyczyny problemu. Moczenie nocne na tle nerwowym można wyleczyć poprzez zmianę trybu życia, a także skuteczną psychoterapię. Okazuje się, że moczenie nocnych u dorosłych i stres mogą być ze sobą ściśle skorelowane, dlatego jeśli nie znaleziono przyczyny fizjologicznej, warto przyjrzeć się bliżej swojej psychice. Najpopularniejsze leki na moczenie nocne to imipramina i amitryptylina, jednak w przypadku kobiet w wieku menopauzalnym częściej stosuje się leczenie hormonalne. W niektórych przypadkach wskazane jest przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego. Decyzję o podjęciu konkretnego leczenia zawsze podejmuje lekarz w porozumieniu z pacjentem.

Skuteczna ochrona w domu: jak zapobiegać i minimalizować skutki moczenia nocnego u dorosłych?

Moczenie nocne u dorosłych zawsze powinno zostać skonsultowane z lekarzem, jednak warto także przedsięwziąć działania prewencyjne we własnym zakresie. Podstawową zasadą jest niespożywanie napojów na minimum 2 godziny przed snem. Twardy sen a moczenie nocne mają wiele wspólnego, zwłaszcza jeśli przyjmujemy płyny bezpośrednio przed położeniem się spać. Organizm nie rozpoznaje bowiem sygnałów, jakie wysyła wypełniony pęcherz. Warto jednocześnie zadbać o:

• regularne, zdrowe posiłki,
• higienę intymną,
• rzucenie złych nawyków (palenie papierosów, picie alkoholu),
• regularne wykonywanie ćwiczeń mięśni miednicy.

Minimalizowanie skutków moczenia nocnego to przede wszystkim stosowanie podkładów chłonnych oraz odpowiednich pieluchomajtek. Pampersy dla dorosłych na noc dostępne są w różnych rozmiarach, posiadają też różne stopnie chłonności. Majtki na moczenie nocne warto wybierać przez cały okres terapii, pamiętając, że niekontrolowane oddawanie moczu może mieć charakter incydentalny, aż do pełnego wyleczenia.

Jakie zmiany w diecie mogą pomóc w zmniejszeniu częstotliwości moczenia nocnego?

Podstawową zmianą, jaką należy wprowadzić do diety, jest niespożywanie posiłków płynnych wieczorową porą. Pamiętajmy, że płyn to nie tylko woda czy herbata, lecz również zupa, jogurt pitny bądź dania z dodatkiem mleka. Warto wprowadzić do menu produkty bogate w:

• błonnik,
• witaminę C,
• magnez.

Eliminujemy natomiast potrawy ciężkostrawne, oparte na przetworzonych składnikach. Należy też zrezygnować z kawy, herbaty i alkoholu, które wykazują działanie moczopędne. Warto unikać drażniących pęcherz soków grejpfrutowych oraz pomarańczowych, zwłaszcza w godzinach popołudniowych i wieczornych.