Angina to częsta infekcja gardła, spowodowana działaniem bakterii lub wirusów, prowadząca do stanu zapalnego migdałków. W niniejszym artykule skoncentrujemy się na kompleksowym omówieniu anginy, poruszając następujące kwestie:

• objawy anginy oraz jej leczenie,
• odmiany anginy,
• czy angina jest zaraźliwa,
• ile trwa angina,
• możliwe powikłania.

Jeśli szukasz informacji odnośnie anginy, ostrego zapalenie gardła i migdałków sprawdź także: https://www.wapteka.pl/blog/artykul/zapalenie-migdalkow-jak-je-leczyc.

Spis treści:

Angina – objawy: jak rozpoznać infekcję gardła?

Jeśli chodzi o anginę, objawy stanowią kluczowy element w procesie diagnozy i leczenia. Jednym z głównych objawów anginy jest ból gardła, który może być intensywny i utrzymywać się przez kilka dni. Gardło przy anginie jest mocno zaczerwienione, a migdałki stają się szkliste, obrzmiałe, czasem nawet pokryte czerwoną wysypką. Pacjenci często doświadczają również trudności w przełykaniu, a ból może promieniować do ucha. Infekcja gardła często powoduje podwyższoną temperaturę ciała, ból głowy oraz ogólne osłabienie organizmu. Należy zaznaczyć, iż angina bez gorączki występuje niezwykle rzadko. Charakterystycznym objawem anginy jest także powiększenie migdałków, często z widocznym białym nalotem. W przypadku wystąpienia tych objawów ważne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu odpowiedniej diagnozy i rozpoczęcia odpowiedniego leczenia.

Przebieg diagnozy i leczenia anginy – jak lekarz stawia diagnozę?

Diagnoza anginy zaczyna się od dokładnego wywiadu medycznego i badania fizycznego, w trakcie którego lekarz analizuje charakterystyczne objawy, takie jak ból gardła oraz obecność białego nalotu na migdałkach podniebiennych. Istotnym elementem procesu diagnostycznego jest ocena wyników badań, takich jak posiew z gardła, który może potwierdzić obecność bakterii, szczególnie paciorkowca beta-hemolizującego. W przypadku anginy leczenie uzależnione jest od rodzaju patogenu. Podczas infekcji wirusowej, terapia skupia się głównie na łagodzeniu objawów, takich jak gorączka czy ból, za pomocą środków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. Anginę bakteryjną, zwłaszcza spowodowaną paciorkowcem beta-hemolizującym, leczy się zazwyczaj antybiotykami, aby zwalczyć bakterie i zapobiec powikłaniom.

Angina i jej odmiany: wirusowa, bakteryjna, grzybicza

Angina może mieć różne podłoże, zależnie od czynnika etiologicznego. Angina bakteryjna, czyli angina ropna, stanowi jedną z głównych odmian choroby, wywoływana najczęściej przez paciorkowce (PBHA). Charakteryzuje się silnym bólem gardła, gorączką oraz obrzękiem migdałków. W przeciwieństwie do niej angina grzybicza jest spowodowana rozwojem grzybów, najczęściej Candida albicans. Objawia się białym nalotem na migdałkach oraz uczuciem suchości w jamie ustnej. Natomiast angina wirusowa, wywołana przez różne wirusy, często prezentuje łagodniejsze objawy w porównaniu do form bakteryjnych, obejmując m.in. katar, kaszel i chrypkę. Wszystkie te odmiany anginy wymagają odpowiedniego leczenia, dostosowanego do rodzaju patogenu, co podkreśla istotę trafnej diagnozy i skutecznej terapii.

Leczenie anginy: farmakoterapia i domowe metody na ulgę

Leczenie anginy to kompleksowy proces, który obejmuje zarówno aspekty przyczynowe, związane z identyfikacją czynnika sprawczego (czy jest to angina bakteryjna czy wirusowa), jak i metody łagodzące objawy. W przypadku anginy paciorkowcowej, terapia przyczynowa opiera się na stosowaniu antybiotyków. Antybiotyk na anginę to najczęściej penicylina fenoksymetylowa, którą stosuje się przez okres 10 dni. W przypadku zakażeń wirusowych antybiotyki nie są zalecane. Leczenie objawowe anginy u dorosłych obejmuje zalecenia takie jak odpoczynek, spożywanie dużej ilości płynów, a w przypadku gorączki, stosowanie przeciwbólowych i przeciwgorączkowych leków, takich jak paracetamol lub NSLPZ. Dodatkowo zaleca się stosowanie preparatów do ssania o miejscowym działaniu, zawierających substancje przeciwbólowe i przeciwzapalne, które przynoszą ulgę w bólu gardła. W przypadku dzieci, u których angina częściej jest spowodowana zakażeniem bakteryjnym, konieczne jest dokładniejsze diagnozowanie i zastosowanie testów, takich jak szybki test antygenowy na obecność bakterii Streptococcus pyogenes, aby dostosować leczenie do konkretnego przypadku.

Czy angina jest zaraźliwa? Jak długo zakaża chory na anginę?

Angina jest chorobą zakaźną, łatwo przenoszoną zarówno od osób chorych, jak i od nosicieli, u których nie występują widoczne objawy anginy. Główne drogi zakażenia to przede wszystkim droga kropelkowa oraz bezpośredni kontakt z zakażoną osobą. Infekcje wirusowe anginy zwykle dotykają osoby dorosłe, podczas gdy zakażenia bakteryjne, szczególnie wywołane przez paciorkowce beta-hemolizujące z grupy A, występują najczęściej u dzieci do 15 roku życia. W przypadku anginy wirusowej okres wylęgania choroby wynosi od 1 do 6 dni, a osoba zainfekowana może zarażać już 2 dni przed pojawieniem się pierwszych objawów oraz do 3 tygodni po ich ustąpieniu. Dlatego istotna jest szybka i długa izolacja chorego. Natomiast w przypadku anginy wywołanej przez paciorkowce, okres wylęgania wynosi od 12 do 97 godzin, przy czym odpowiednie leczenie antybiotykami powoduje, że już po dobie osoba chora przestaje stanowić źródło zakażenia.

Angina powikłania - dlaczego ważne jest prawidłowe leczenie infekcji?

Nieleczona angina może prowadzić do poważnych powikłań, z których do najczęstszych należą powikłania ropne. Wśród nich wymienia się ropień okołogardłowy, ropne zapalenie węzłów chłonnych szyjnych oraz ropne zapalenie ucha środkowego i/lub wyrostka sutkowatego. Dodatkowo angina paciorkowcowa może skutkować późnymi powikłaniami immunologicznymi, choć są one bardzo rzadkie u dorosłych. Do tych należą gorączka reumatyczna oraz ostre kłębuszkowe zapalenie nerek. Ponadto, istnieje ryzyko wystąpienia innych powikłań, takich jak zapalenie płuc czy zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Dlatego też prawidłowe leczenie infekcji gardła staje się kluczowym czynnikiem w zapobieganiu poważnym konsekwencjom zdrowotnym związanym z anginą.

Przewlekła i nawracająca angina – czy konieczne jest usunięcie migdałków?

Nawracająca angina, zwłaszcza u dzieci, może prowadzić do rozważenia interwencji chirurgicznej w postaci usunięcia migdałków. Taka decyzja jest uzasadniona, zwłaszcza gdy migdałki wykazują skłonność do wytwarzania ropnej substancji po ich naciśnięciu, co może sugerować obecność przewlekłych infekcji. Procedura usuwania migdałków polega na precyzyjnym odcięciu przerośniętego migdałka gardłowego, szczególnie w sytuacji, gdy obserwuje się trwały przerost migdałków podniebiennych. Przerośnięte migdałki, nieskuteczne w obronie przed patogenami, stają się miejscem bytowania opornych na antybiotyki drobnoustrojów, co stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia organizmu. Chirurgiczne usunięcie migdałków jest stosunkowo mało inwazyjnym zabiegiem, a pacjenci mogą opuścić placówkę medyczną już kilka godzin po jego wykonaniu. Decyzja o konieczności usunięcia migdałków powinna być indywidualnie oceniana, biorąc pod uwagę częstotliwość nawrotów anginy oraz efektywność alternatywnych form leczenia.