Prostata a seksualność

Prostata, czyli gruczoł krokowy stanowi jeden z elementów męskiego układu płciowego. W tym znaczeniu prostata nie tylko wpływa na możliwość zapłodnienia kobiety i spłodzenia potomstwa, ale ma również ogromny wpływ na sprawność seksualną. Warto zaznaczyć, że choroby prostaty nie występują zazwyczaj wcześniej niż przed 40. rokiem życia. Niemniej jednak po tym wieku pojawić się mogą pierwsze problemy związane z funkcjonowaniem narządu. Najczęściej występującymi problemami jest przerost prostaty czy zapalenie gruczołu krokowego. Schorzenia te  zazwyczaj nasilają się wraz z wiekiem. Szacuje się, że na choroby prostaty cierpi blisko 90% mężczyzn po 80. roku życia. Choroby prostaty są schorzeniami, które można leczyć, a terapia pozwala na osiągnięcie zadowalających efektów. Niemniej jednak w przypadku zaniedbania chorób gruczołu krokowego, może dojść do poważnych powikłań. Należy jednak wskazać, że u mężczyzn pojawić się może również rak prostaty, który zazwyczaj wiąże się z koniecznością usunięcia gruczołu krokowego. Jednym z poważniejszych powikłań, które negatywnie wpływają nie tylko na zdrowie mężczyzn, ale również ich psychikę jest impotencja. W tym znaczeniu zaburzenia erekcji i brak wzwodu spowodowane schorzeniami prostaty powodują zaniżoną samoocenę, brak pewności siebie i wycofanie ze współżycia w obawie przed niesprostaniem oczekiwań partnerki. Pojawiają się zatem pytania, czy prostata wpływa na sprawność seksualną i osiągnięcie wzwodu? Czy po usunięciu prostaty można współżyć?

Czy prostata ma wpływ na erekcję?

Prostata jest narządem, który pełni ważną funkcję w życiu płciowym mężczyzny. Gruczoł krokowy ma ogromny wpływ na libido, czyli ochotę na seks oraz pojawienie się i utrzymanie erekcji koniecznej do odbycia satysfakcjonującego stosunku płciowego. Dlatego też choroby prostaty mogą w znacznym stopniu przyczyniać się do zaburzeń w życiu seksualnym mężczyzny. Niemniej jednak należy wskazać, że problemy z potencją stanowią zawsze objaw choroby, nie są natomiast schorzeniem samym w sobie. Z tego powodu nie należy bagatelizować pojawiających się dysfunkcji potencji. Problemy z erekcją w tym znaczeniu mogą bowiem być oznaką, swoistym sygnałem ostrzegawczym, że w organizmie pojawia się stan chorobowy. Dlatego też zaburzenia erekcji, niezależnie czy związane są z chorobami prostaty, czy innymi schorzeniami, zawsze stanowią przesłankę do konsultacji lekarskiej i wdrożenia odpowiedniego leczenia, które umożliwia zachowanie sprawności seksualnej na satysfakcjonującym poziomie. Najczęstszymi chorobami prostaty są:

- zapalenie gruczołu krokowego,

- łagodny rozrost stercza,

- rak prostaty.

Wszystkie z wymienionych schorzeń mogą mieć wpływ na pojawienie się problemów ze sprawnością seksualną mężczyzny. Niemniej jednak każda choroba charakteryzuje się innymi symptomami i koniecznością wdrożenia odmiennego leczenia, które ma odmienny wpływ na funkcje seksualne.

Czy można współżyć przy zapaleniu prostaty?

Zapalenie prostaty stanowi najczęstszą chorobę prostaty u mężczyzn powyżej 50. roku życia. Można rozróżnić cztery rodzaje zapalenia gruczołu krokowego:

- ostre bakteryjne zapalnie prostaty,

- przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego,

- przewlekły – zapalny i niezapalny – zespół bólowy miednicy,

- bezobjawowe zapalenie stercza.

Ostre bakteryjne zapalenie prostaty wiąże się z dolegliwymi objawami: wysoką gorączką, częstym, utrudnionym oddawaniem moczu oraz dyskomfortem, który odczuwany jest w okolicy spojenia łonowego. Dodatkowo zapalenie wiąże się z powiększeniem gruczołu krokowego i jego tkliwością. Dolegliwości te znacznie utrudniają prowadzenie satysfakcjonującego życia seksualnego, ponieważ okolica narządów płciowych jest niezwykle bolesna i tkliwa. Przewlekłe bakteryjne zapalenie prostaty z kolei wiąże się z bólem jąder i pachwin, a niekiedy także z problemami z oddawaniem moczu. U mężczyzn wówczas pojawia się przedwczesna ejakulacja, która obniża satysfakcję ze współżycia seksualnego. Zespół bólowy natomiast negatywnie wpływa na aktywność płciową, gdyż powoduje dyskomfort psychiczny, co doprowadza do zaburzeń erekcji.

Przerost prostaty a aktywność seksualna

Stercz, czyli gruczoł krokowy ma wielkość kasztana i okala cewkę moczową. Prostata wydziela płyn, który wraz z plemnikami tworzy spermę sprawiając, że jest ona bardziej płynna. Niemniej jednak gruczoł krokowy wraz z wiekiem się powiększa. Mimo że jest to naturalny proces, może wpływać na ograniczenie strumienia moczu. Niewielki przerost prostaty pojawić się może u mężczyzn powyżej 40. roku życia. Co ważne, łagodny przerost prostaty to schorzenie, którego częstotliwość występowania zwiększa się wraz z wiekiem. Warto wskazać, ze schorzenie to nie jest niebezpieczne dla ogólnego stanu zdrowia mężczyzny, niemniej jednak powoduje odczuwanie dyskomfortu. Przerost prostaty wiąże się bowiem z częstym oddawaniem moczu, parciem na pęcherz i niepełnym opróżnieniem pęcherza podczas mikcji. Objawy te wpływają nie tylko na samopoczucie mężczyzny, ale również na jego możliwości seksualne. Istnieją badania, które wykazują silną korelację pomiędzy przerostem prostaty a zaburzeniami erekcji. W tym znaczeniu im większe nasilenie objawów ze strony przerostu prostaty i układu moczowego, tym większe problemy w sferze seksualnej.

Łagodny przerost gruczołu prostaty wiąże się ze zmienionym balansem skurczu i rozkurczu naczyń krwionośnych, które zależne są między innymi od tlenku azotu, co oznacza problemy z osiągnięciem i utrzymaniem wzwodu. Dodatkowo łagodny przerost prostaty wiąże się również ze zmianami hormonalnymi. W tym znaczeniu należy wskazać, że testosteron ma wpływ na erekcję, a spadek jego stężenie skutkuje obniżeniem libido i problemami z potencją.

Rak prostaty a sprawność seksualna

Rak prostaty wiąże się dla mężczyzn z ogromnym stresem i koniecznością wdrożenia odpowiedniego leczenia. Dlatego warto wskazać, że sam stres może już w znacznym stopniu intensyfikować problemy z erekcją i wiązać się z niskim libido. Dodatkowo zburzenia erekcji mogą wynikać z rozległości patologicznych tkanek. 

W leczeniu raka prostaty stosuje się:

- radykalną prostatektomię, która wiąże się z całkowitym usunięciem gruczołu prostaty,

- terapię hormonalną,

- radioterapię – naświetlanie promieniami rentgenowskimi.

Należy wskazać, że każda z powyższych metod leczenia wpływa na sprawność seksualną mężczyzn. Usunięcie prostaty w tym znaczeniu wiąże się z ograniczeniami seksualnymi aż do dwóch lat po operacji, a niekiedy wstrzemięźliwość seksualna musi być zachowana przez całe życie, jeżeli konieczne było wycięcie więcej tkanek wraz ze strukturami, które są niezbędne do osiągnięcia erekcji. Radioterapia z kolei może negatywnie wpływać na naczynia krwionośne, która zazwyczaj ulegają zniszczeniu podczas naświetlań. W związku z tym upośledzona zostaje cyrkulacja krwi z prącia i do członka, co przekłada się na problemy w osiągnięciu i utrzymaniu erekcji. Terapia hormonalna natomiast wiąże się ze spodkiem stężenia testosteronu, czyli męskiego hormonu płciowego, który jest niezbędny do osiągnięcia podniecenia i prawidłowej sprawności seksualnej. Co ważne, podczas terapii mężczyźni mogą zauważyć zmniejszenie się jąder oraz członka. Dodatkowo panowie skarżą się na obniżone libido i problemy z erekcją. Niemniej jednak zaburzenia potencji ustępują po zakończonej terapii.

Leki na prostatę a potencja

Choroby gruczołu krokowego skutkują pojawieniem się niekomfortowych, dotkliwych objawów. Z tego powodu konieczne się wdrożenie odpowiedniego leczenia schorzeń stercza. W zależności od choroby, stosowane są inne leki na prostatę. Niemniej jednak w każdym przypadku umożliwiają ustabilizowanie prawidłowego funkcjonowania gruczołu krokowego, co przekłada się na sferę seksualną mężczyzn. Należy zatem wskazać, że terapia farmakologiczna w pozytywny sposób wpływa na potencję i aktywność seksualną u mężczyzn, gdyż umożliwia pozbycie się schorzenia, które stanowi przyczynę dysfunkcji seksualnych.

Czy po operacji prostaty można współżyć?

Operacja prostaty to poważny zabieg, który wiąże się z okresem rekonwalescencji, podczas którego bezwzględnie należy przestrzegać wstrzemięźliwości seksualnej. Niemniej jednak mężczyźni zastanawiają się, czy po biopsji prostaty można współżyć? Kiedy można współżyć po operacji prostaty? Należy wskazać, że poza okresem rekonwalescencji, należy zachować wstrzemięźliwość seksualną przez okres około dwóch lat po operacji, nawet jeżeli podczas zabiegu nie zostały uszkodzone żadne naczynia ani nerwy. W niektórych przypadkach konieczne jest zachowanie dożywotniej wstrzemięźliwości od seksu. Konieczność ta zachodzi w sytuacji usunięcia prostaty spowodowanego rakiem prostaty, kiedy naciek nowotworowy był na tyle duży, że konieczne było wycięcie większej ilości tkanek i struktur, które są niezbędne do osiągnięcia i utrzymania erekcji.