Zyskująca na popularności moda na aktywność fizyczną to jeden z najlepszych trendów ostatnich lat. Regularny wysiłek fizyczny jest niezbędny dla zdrowia, dobrego samopoczucia i sprawności ruchowej. Odpowiednio dobrany, może być z powodzeniem stosowany przez dzieci, osoby starsze, a nawet przewlekle chore.
Czynniki wpływające na rodzaj wysiłku fizycznego
Podstawowym warunkiem czerpania
pełni korzyści z regularnej aktywności fizycznej jest właściwe dopasowanie
rodzaju i intensywności wysiłku do możliwości danej osoby. Dobór ćwiczeń zależy przede wszystkim od wieku, płci, stopnia
wytrenowania oraz – co jest chyba najważniejsze – od stanu zdrowia. Choć
nie są to jedyne czynniki wpływające na projektowanie poszczególnych jednostek
treningowych (pod uwagę bierze się również m. in. porę roku oraz osobiste
preferencje ćwiczącego), z pewnością w najwyższym stopniu determinują ich
ostateczny kształt.
Aktywność ruchowa dzieci i młodzieży
O złej kondycji ruchowej dzieci i
młodzieży alarmuje coraz więcej instytucji publicznych i pozarządowych.
Wynikające z tego dolegliwości pojawiają się w coraz młodszym wieku, a ich
konsekwencje mogą trwać przez całe życie. Rozwiązaniem jest ruch, jednak nie
każdego rodzaju.
Najlepszą formą aktywności dla dzieci i młodzieży do 16 roku życia są ćwiczenia
ogólnorozwojowe kształtujące sprawność, koordynację ruchową, wspomagające
proces wzrostu oraz pozwalające utrzymać prawidłową postawę. Specjaliści
zalecają przede wszystkim różnego rodzaju gry zespołowe (piłka nożna,
siatkówka, koszykówka) oraz podstawy lekkiej atletyki (zwłaszcza biegi
sprinterskie i tzw. biegi średnie na dystansie nie dłuższym niż 1,5 km).
Umiejętne łączenie aktywności fizycznej z dobrą zabawą jest tu gwarancją nie
tylko prawidłowego rozwoju dziecka, ale i utrwalenia w nim przyzwyczajenia do
regularnie podejmowanego wysiłku.
Należy pamiętać jednak, że dzieci i młodzież do 16 roku życia nie
powinny podejmować treningów typowo siłowych, takich jak trening oporowy z
użyciem wolnych ciężarów lub tzw. maszyn. Ich organizmy nie są jeszcze gotowe
na tego typu obciążeń, a przyrost masy mięśniowej możliwy jest w dla nich do
osiągnięcia poprzez standardowe ćwiczenia z masą ciała, takie jak pompki,
przysiady lub podciąganie na drążku (zobacz najczęściej kupowane suplementy https://www.wapteka.pl/leki-i-suplementy,252.html )
Wiek nie może być barierą dla aktywności
Wysiłku fizycznego z całą
pewnością nie powinny unikać również osoby starsze. Wbrew pewnym stereotypom,
aktywność po 65 roku życia jest nie tylko możliwa, ale i konieczna. Nawet
bardziej niż w przypadku osób młodszych. Dlaczego? Wszelkie formy ruchu biorą udział w profilaktyce wielu chorób i dolegliwości
typowych dla podeszłego wieku. Chodzi tu przede wszystkim o schorzenia
związane z układem ruchu oraz układem nerwowym, ale wysiłek fizyczny posiada
również zbawienny wpływ na układ krążenie czy zwykłą, codzienna odporność.
Co ciekawe, lekarze specjaliści zajmujący się różnymi rodzajami otępienia
(demencji), a zwłaszcza tzw. DAT (ang. Dementia
of the Alzheimer Type – otępieniem o typie alzheimerowskim), właśnie w aktywności fizycznej, łączonej z
odpowiednią dietą i treningiem umysłowym, upatrują najlepszego sposobu na
obronę przed postępami choroby.
Jeśli chodzi o rodzaj i
intensywność ćwiczeń zalecanych osobom w wieku 65+, to wszystko zależy tu tak
naprawdę od ich stanu zdrowia oraz stopnia wytrenowania organizmu. W większości
przypadków osoby te będą musiały rozpocząć do spacerów o odpowiednio wysokim
tempie (lekarze zalecają dziennie od 20 do 40 min. intensywnego marszu).
Zdarzają się jednak przypadki, kiedy to profesjonalni sportowcy lub amatorzy
utrzymujący regularność treningów od wielu lat, po przekroczeniu 65 roku życia
swoją sprawnością potrafią zawstydzić zdecydowaną większość dwudziestolatków (sprawdź witaminy dla seniorów https://www.wapteka.pl/witaminy-i-mineraly,237.html )
Ćwiczyć powinny zwłaszcza osoby chore
Z odpowiednio dobranej aktywności
fizycznej nie powinny również rezygnować osoby chore lub cierpiące na
przewlekłe dolegliwości, o ile tylko nie jest ona zabroniona przez lekarzy. W ich przypadku różne formy ruchu mogą
działać nie tylko profilaktycznie (powstrzymują rozwój choroby), ale przede wszystkim terapeutycznie
(poprawiają stan zdrowia i komfort życia). Najważniejsze
jest tu jednak poprzedzenie wszelkich decyzji o rozpoczęciu regularnej
aktywności fizycznej konsultacjami z lekarzem prowadzącym. To właśnie
lekarz powinien określić, czy wysiłek fizyczny jest możliwy, a jeśli tak, to w
jakiej formie.
W przypadku pozytywnej opinii ze
strony lekarza, w niektórych przypadkach warto skontaktować się z trenerem
personalnym zajmującym się prowadzeniem treningów osób z określonego typu
schorzeniami lub dysfunkcjami. Dotyczy to zarówno osób cierpiących na choroby
układu krążenia, coraz powszechniejszą cukrzycę, jak i zaawansowane dysfunkcje
ruchowe.
Aktywność fizyczna to podstawa dobrego zdrowia
Moda na aktywność fizyczną trwa i można podejrzewać, że będzie się nadal rozwijać. Jak mało który ze współcześnie obowiązujących trendów, może przyczynić się do poprawy stanu zdrowia fizycznego i psychicznego poszczególnych grup społecznych – również tych, które do niedawna wydawały się być wykluczone z wszelkich form ruchu. Badania naukowe potwierdzają, że wysiłek fizyczny jest im niezbędny nie tylko do prawidłowego funkcjonowania, ale również jako element wzmacniający i wspomagający w walce z różnego typu dolegliwościami.
Niniejszy artykuł nie jest poradą medyczną i ma charakter wyłącznie informacyjny.
