Choroby zakaźne to nic przyjemnego dla człowieka, nie inaczej jest ze świerzbem. Na szczęście dziś nie notuje się w Europie epidemii tej choroby – jest ona zazwyczaj zarezerwowana dla przypadków, w których wiele osób jest narażonych na trudne warunki bytowe, przykładowo w momencie wojny. Nie oznacza to, że obecnie nie istnieje ryzyko zarażenia się od nosiciela. Może zdarzyć się to nie tylko w trakcie aktu płciowego, ale nawet podczas spania w jednym łóżku lub skorzystania ze wspólnego ręcznika.
Czym jest świerzb? – Choroba zakaźna
Jak wygląda świerzb? Na początku nie da się rozpoznać jego przyczyny, czyli pasożyta nazywanego świerzbowcem ludzkim. Jest on dość niewielki, praktycznie niezauważalny ludzkim okiem. Aby się nim zarazić, najczęściej musi dojść do istotnych zaniedbań w higienie – warto pamiętać, że poza ludzkim ciałem potrafi on przetrwać nawet dwa dni.
Samice świerzbowca upodobały sobie miejsca ciepłe w ludzkiej skórze – dostają się do naskórka, np. w okolicach pępka, odbytu i miejsc intymnych. Po przedostaniu się tam tworzą kanaliki, w których składają jaja. Na skutek takiej inwazyjnej eskalacji, na skórze zaczynają się tworzyć charakterystyczne wykwity, które mogą być początkowo mylone z innymi chorobami skóry.
Jak wygląda świerzb?
Warto wspomnieć, że początkowo można mieć spore trudności w rozpoznaniu choroby takiej jak świerzb. Zdjęcia poglądowe dostępne w internecie najczęściej przedstawiają zaawansowane stadium choroby, a i tu nierzadko wygląda ona jak zwykła wysypka. Jednak tak szerokie zmiany skórne powinny być mimo wszystko jednoznacznie alarmujące, dlatego od razu warto postarać się o termin wizyty u dermatologa.
Jednym z typowych dla choroby wyznaczników jest obecność tzw. przeczosów. Praca lekarza w pierwszym kontakcie polega przede wszystkim na tym, żeby zbadać zmiany skórne na obecność ewentualnych kanalików w naskórku. Co istotne, świerzb u dzieci również występuje dość często, więc niepokojącą „wysypkę” musi w taki sam sposób wstępnie zbadać pediatra, wskazując kosmetyki do odpowiedniego dbania o skórę dziecka i kierując na dalsze leczenie do specjalisty.
Świerzb norweski
Jedną z najrzadszych, ale też o najtrudniejszym przebiegu, jest odmiana choroby o nazwie świerzb norweski. Narażone są na nią osoby o mocno obniżonej odporności, np. po odbytych kuracjach zmniejszających zachowania autoimmunologiczne, chore na AIDS lub po prostu starsze. W tym przypadku zapalenie skóry postępuje bardzo szybko, może okazać się też dość rozległe. Co ciekawe, pacjenci często skarżą się na nieco mniej dokuczliwy świąd, ale nie zmienia to faktu, że muszą pozostawać w izolacji.
Jakie są przyczyny zarażenia świerzbem?
Bezpośrednią przyczyną zarażenia się jest kontakt z nosicielem. Jednak choroby tej można nabawić się także np. w miejscach noclegowych, w których nieuczciwi hotelarze nie dbają o wymianę pościeli po każdym z gości. Najłatwiej jest się zarazić w trakcie bardzo bliskiego kontaktu skórnego, np. w trakcie aktu seksualnego. Czasami wystarczy też skorzystanie z tego samego łóżka lub ubrań, aby nabawić się potężnego problemu.
Świerzb – objawy
Ważne jest, aby pojawić się u lekarza jak najszybciej wtedy, gdy objawy na skórze zaczynają przypominać świerzb. Leczenie we wczesnym stadium jest prostsze i nieco szybsze. Warto przy tym pamiętać, że same dolegliwości mogą nasilić się dopiero po sześciu tygodniach od momentu zakażenia, ponieważ sam okres wylęgania pasożyta obejmuje 2-3 tygodnie. Nie należy przechodzić obojętnie również obok takich problemów jak swędzący odbyt, ponieważ świerzb ludzki może rozwinąć się nawet w trudno dostępnych miejscach.
Jak leczyć świerzb?
Leki na świerzb są dzielone na dwie grupy. Pierwszą z nich jest zbiór preparatów antyhistaminowych, wspomagających pacjenta przy zwalczaniu dolegliwości związanych ze świądem. Do drugiej grupy zalicza się maść na świerzb, której skuteczność rośnie proporcjonalnie do szybkości postawionej diagnozy. Jedną z popularniejszych jest maść Wilkinsona oraz siarkowa, z powodzeniem stosuje się również inne mieszanki składników czynnych.
Oprócz wymienionych powyżej dwóch dróg leczenia jest jeszcze trzecia, opierająca się na antybiotykowym leczeniu tej dość przykrej choroby, jaką jest świerzb. Objawy skłaniające specjalistę do zastosowania takiej kuracji to przede wszystkim wdanie się szerszej infekcji bakteryjnej.
Czy można leczyć świerzb w domu?
Warto zdawać sobie sprawę z tego, że po wykryciu tej choroby zakaźnej, nie można jedynie poprzestać na stosowaniu maści na świerzb i leków doustnych. Bezwzględnie trzeba zadbać o swoje najbliższe otoczenie, aby pozostali domownicy nie zostali zakażeni. Do podstawowych czynności należy regularne pranie pościeli w wysokiej temperaturze oraz dokładna dezynfekcja miejsc takich jak łazienka i kuchnia.
Można też stosować własne metody wspomagające, będąc chorym na świerzb. Leczenie domowe jest wtedy oparte głównie na olejkach lawendowych i cynamonowych, dodawanych np. do kąpieli. Niektóre domowe sposoby zakładają smarowanie miejsc zakażonych octem, jednak lepiej przede wszystkim zdać się na to, co przepisał lekarz. Wskazana jest także dodatkowa suplementacja, aby stale dostarczać do organizmu niezbędnych witamin i mikroelementów, koniecznych do szybszej regeneracji.
Zobacz także: Łojotokowe zapalenie skóry: leczenie, objawy i przyczyny ŁZS - uciążliwej dermatozy
