Tarczyca odgrywa istotną rolę w procesach metabolicznych, zachodzących w organizmie człowieka. Odpowiada za produkcję wielu hormonów, między innymi tyroksyny, trójjodotyroniny oraz kalcytoniny, które regulują pracę nerek i wpływają na gospodarkę wapniowo-fosforową, wodną i lipidową. Tarczyca wpływa na prawidłowy rozwój całego organizmu człowieka, stymuluje jego wzrost i kontroluje właściwy przebieg procesu dojrzewania. Reguluje pracę układu kostnego, nerwowego oraz pokarmowego i tempo przemian metabolicznych. Dlatego tak ważne jest, aby pracowała prawidłowo, ponieważ każda jej dysfunkcja odbija się niekorzystnie na funkcjonowaniu całego organizmu. Do najczęstszych chorób tego gruczołu należą: nadczynność oraz niedoczynność tarczycy.
Euthyrox – co to za lek?
W leczeniu niedoczynności tarczycy można stosować różne leki. Euthyrox jest jednak zalecany przez lekarzy najczęściej. Kobietom w ciąży i matkom karmiącym piersią również jest przepisywany euthyrox. Cena preparatu jest przystępna, co jest bardzo ważne z uwagi na długi czas jego stosowania. Specyfik zawiera syntetyczny związek o nazwie lewotyroksyna, który jest analogiem tyroksyny – hormonu naturalnie wytwarzanego przez tarczycę. Euthyrox bez recepty nie jest dostępny w żadnej aptece, ponieważ jest hormonem, zatem można go przyjmować jedynie na polecenie lekarza i ściśle według jego zaleceń, nie przekraczając określonej dawki dobowej.
Kiedy stosować Euthyrox?
Euthyrox najczęściej stosuje się przez całe życie. Dawkę dobową należy przyjmować jednorazowo rano, na czczo, na około pół godziny przed śniadaniem, popijając tabletkę niewielką ilością płynu (najlepiej ok. pół szklanki wody). Niemowlętom podaje się jednorazowo całą dawkę dobową, co najmniej na pół godziny przed pierwszym posiłkiem każdego dnia. Tabletkę należy dokładnie rozpuścić w niewielkiej ilość wody (ok. 10-15 ml) i powstałą zawiesinę rozrzedzić niewielką ilością płynu (5-10 ml). Za każdym razem należy przygotowywać lek na bieżąco, tuż przed podaniem dziecku.
Jaki jest skład leku Euthyrox?
Substancją czynną leku jest lewotyroksyna sodowa (Levothyroxinum natricum), a pomocniczą zazwyczaj laktoza jednowodna. Aby umożliwić leczenie pacjenta zgodnie z jego indywidualnymi potrzebami, produkuje się różne moce leku, od 25 do 200 mikrogramów. I tak: jedna tabletka Euthyrox N 88 zawiera 88 mikrogramów tego hormonu, Euthyrox N 112 – 112 mikrogramów itd. Dzięki temu większość pacjentów może przyjmować tylko jedną tabletkę leku jeden raz dziennie.
Jakie są wskazania przy stosowaniu Euthyrox?
Euthyrox stosuje się głównie w następujących przypadkach terapeutycznych:
- przy niedoczynności tarczycy, w celu uzupełnienia niedoboru naturalnych hormonów produkowanych przez ten gruczoł,
- w leczeniu wola występującego u pacjentów z prawidłową pracą tarczycy i zapobieganiu nawrotom po jego chirurgicznym usunięciu,
- w leczeniu przewlekłego zapalenia tarczycy (choroba Hashimoto),
- w celu zahamowania rozwoju guza u osób zmagających się z nowotworem tarczycy,
- w leczeniu skojarzonym ze stosowaniem leków przeciwtarczycowych, podczas leczenia nadczynności gruczołu.
Euthyrox a odchudzanie
W internecie można spotkać wzmianki o właściwościach odchudzających leku. Brakuje jednak wystarczających danych do tego, aby jednoznacznie stwierdzić wpływ lewotyroksyny na zmniejszenie masy ciała pacjentów.
Jak dawkować Euthyrox?
Dawki leku ustalane są zawsze przez lekarza indywidualnie dla każdego pacjenta. Leczenie zwykle rozpoczyna się od małych dawek, które zwiększa się stopniowo (w odstępach co 2-4 tygodnie), aż do uzyskania pełnej dawki dobowej. Euthyrox dostępny jest w różnych wariantach: od Euthyrox N 25 do Euthyrox N 200, dzięki czemu, niezależnie od przepisanej dawki, pacjent przyjmuje jedną tabletkę dziennie. W ustaleniu dawki dobowej bardzo pomocne są przeprowadzane u pacjentów badania laboratoryjne i kliniczne. W niektórych przypadkach lewotyroksynę stosuje się doraźnie, ale najczęściej lek przyjmuje się przez całe życie. Podczas terapii wykonuje się okresowe badania kontrolne i dokonuje pomiaru stężenia we krwi poziomu TSH. Orientacyjne dawki leku stosowane w leczeniu różnych schorzeń tarczycy przedstawia tabela, umieszczona poniżej:
Wskazania
Zalecana dawka (mikrogramów lewotyroksyny sodowej na dobę)
Leczenie wola obojętnego
- 75 – 200
Zapobieganie nawrotom po chirurgicznym usunięciu wola obojętnego
- 75 – 200
Terapia substytucyjna w niedoczynności tarczycy u dorosłych
- dawka początkowa - 25 – 50
- dawka podtrzymująca - 100 – 200
Suplementacja skojarzona ze stosowaniem leków przeciwtarczycowych w trakcie leczenia nadczynności tarczycy
- 50 – 100
Terapia supresyjna w raku tarczycy
- 150 – 300
Źródło: ulotka dołączona do opakowania leku Euthyrox
Z reguły pacjentom o niższej masie ciała wystarczają mniejsze dawki leku. W przypadku niemowląt oraz osób w podeszłym wieku, z długotrwałą niedoczynnością tarczycy lub z chorobą niedokrwienną serca, leczenie rozpoczyna się od mniejszej dawki początkowej, często kontrolując stężenie hormonów tarczycy.
Euthyrox w czasie ciąży
Stosowanie leku w czasie ciąży jest na ogół bezpieczne. Badania kliniczne wykazały, że euthyrox nie wykazuje działania toksycznego, ani teratogennego na płód, jeśli jest zażywany w zalecanych dawkach terapeutycznych. Natomiast przedawkowanie może mieć negatywny wpływ na rozwój płodu i spowodować uszkodzenia narządów wewnętrznych. Nie należy jednak w leczeniu nadczynności tarczycy stosować innych leków o działaniu antagonistycznym do tyroksyny, aby nie zwiększać dawki hormonu. Niestety, podczas ciąży nie można wykonywać testów diagnostycznych polegających na zahamowaniu czynności tarczycy, z uwagi na fakt, że podawanie preparatów radioaktywnych jest wówczas niemożliwe. Jeśli przed poczęciem kobieta zażywała euthyrox, a ciąża rozwinęła się prawidłowo, nie ma potrzeby zmiany dawki leku.
Euthyrox a karmienie piersią
Leczenie hormonami tarczycy należy kontynuować również podczas karmienia piersią. Jest to bezpieczne, ponieważ w czasie laktacji lewotyroksyna przedostaje się do mleka matki w zbyt małych stężeniach, aby mogła spowodować rozwój nadczynności tarczycy u dziecka lub zahamować u niego sekrecję TSH.
Jakie mogą być działania niepożądane przy stosowaniu Euthyrox?
Podstawą do rozpoczęcia terapii jest wykluczenie niektórych chorób ogólnych. Do typowych przeciwwskazań należą: miażdżyca naczyń, niewydolność wieńcowa, zapalenie mięśnia sercowego, tachykardia, dławica piersiowa, nadciśnienie tętnicze, niedoczynność przysadki i kory nadnerczy oraz nadczynność tarczycy. W przypadku innych chorób, szczególnie cukrzycy, należy zastosować ostrożność i często monitorować poziom hormonów tarczycy. Podczas jednoczesnego stosowania lewotyroksyny z innymi lekami może dojść do niekorzystnych interakcji, dlatego zawsze należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach. Trzeba również wziąć również pod uwagę możliwość wystąpienia niepożądanych objawów podczas stosowania euthyrox. Skutki uboczne zdarzają się bardzo rzadko. Należą do nich: trudności z oddychaniem lub połykaniem, ból w klatce piersiowej, podwyższenie ciśnienia krwi, częstsze oddawanie moczu, przemęczenie, omdlenia, zmiany rytmu pracy serca, nudności, zaburzenia cyklu miesiączkowego, nadmierna potliwość, swędzenie skóry, wysypka oraz inne. Zdarza się również, że występują pewne niekorzystne objawy wynikające z procesu przystosowywania się organizmu do lewotyroksyny. W tym wypadku pacjenci skarżą się np. na wypadanie włosów po euthyroxie, skurcze brzucha, zmiany apetytu, obniżenie nastroju, biegunki i wymioty, bóle głowy oraz osłabienie mięśni. O każdym działaniu niepożądanym należy poinformować lekarza (najczęściej pomaga niewielka modyfikacja stosowanej dawki leku).
Niniejszy artykuł nie jest poradą medyczną i ma charakter wyłącznie informacyjny.
