Zaburzenia erekcji stanowią dysfunkcję seksualną, która negatywnie wpływa na aktywność mężczyzn. Problemy z potencją bowiem wiążą się nie tylko z nieudanym życiem seksualnym, ale przyczyniają się również do obniżenia samooceny i pewności siebie, co powoduje dyskomfort psychiczny i obawę przed zbliżeniami z partnerką. Kłopoty z potencją pojawić się mogą w różnym wieku i występować pod różną postacią. W tym znaczeniu mężczyźni mogą mieć problem z osiągnięciem i utrzymaniem erekcji, słabym wzwodem (niepełną erekcją, która uniemożliwia odbycie satysfakcjonującego stosunku seksualnego), zanikiem erekcji, ale kłopoty mogą wiązać się również z impotencją i całkowitym brakiem wzwodu, a także z obniżonym libido. Problemy z erekcją pojawiają się zawzyczaj u starszych panów, co nie oznacza, że nie dotyczą młodych mężczyzn. Przyczyny dysfunkcji seksualnych mogą mieć dwojakie podłoże – somatyczne bądź psychologiczne. Warto wskazać, że o ile u młodych mężczyzn kłopoty z potencją zazwyczaj związane są z przyczynami psychogennymi, o tyle u starszych mężczyzn dominują czynniki somatyczne. Należy podkreślić, że problemy z erekcją najczęściej zaczynają pojawiać się u mężczyzn po 40. Pojawia się zatem pytanie, jakie podłoże mają zburzenia erekcji po czterdziestce? Jak leczyć problemy z erekcją po 40-tce? Co stosować na potencję w tym wieku?
Przyczyny problemów z potencją po 40.
Sprawność seksualna mężczyzn obniża się wraz z wiekiem. Nie oznacza to jednak, że problemy z potencją nie mogą pojawić się w młodym wieku. Niemniej jednak związane są zazwyczaj z czynnikami psychogennymi. W tym znaczeniu podłoże dysfunkcji seksualnych związane jest z lękiem, problemami w związku, ale również z chronicznym, przewlekłym stresem. Należy podkreślić, że u mężczyzn po 40. roku życia brak erekcji i zaburzenia wzwodu związane są zazwyczaj z czynnikami somatycznymi. Panowie po 40. mają kłopoty ze spadkiem libido, niepełnym lub słabym wzwodem uniemożliwiającym zaspokojenie potrzeb seksualnych, pojawiają się problemy z osiągnięciem i utrzymaniem wzwodu, przedwczesnym wytryskiem, a niekiedy również z brakiem porannego wzwodu. Pojawia się zatem pytanie, jakie przyczyny najczęściej odpowiadają za problemy z erekcją po czterdziestce? Zazwyczaj za kłopoty z potencją w tym wieku odpowiadają czynniki naczyniopochodne. Oznacza to, że dysfunkcje seksualne związane są ze zmianami miażdżycowymi w obrębie naczyń krwionośnych. Należy zatem wskazać, że za mechanizm pojawiania się wzwodu odpowiadają trzy układy – krwionośny, nerwowy oraz hormonalny. Wystąpienie erekcji możliwe jest wtedy, kiedy ciała jamiste prącia wypełnione zostaną krwią, zmiany w naczyniach w tym znaczeniu znacznie utrudniają jej napływ lub powodują przedwczesny odpływ, uniemożliwiając osiągnięcie silnego, twardego wzwodu koniecznego do odbycia stosunku.
Za kłopoty z potencją po 40./45. roku życia mogą odpowiadać również zaburzenia hormonalne. W tym znaczeniu należy podkreślić, że wraz z wiekiem spada poziom męskich hormonów – androgenów. Do problemów z erekcją przyczynia się zbyt niski poziom testosteronu, który odpowiada nie tylko za sprawność seksualną u mężczyzn, ale również za libido.
Za kłopoty z utrzymaniem wzwodu w wieku 40. lat odpowiedzialny może być także układ nerwowy, gdyż ośrodek erekcji zlokalizowany jest w mózgu, a dokładnie w podwzgórzu. Dlatego też, aby doszło do wzwodu, konieczne są bodźce pobudzające – wzrokowe, słuchowe, zapachowe bądź dotykowe. Dodatkowo, za wystąpienie podniecenia odpowiadają również fantazje erotyczne lub wyobrażenia. Należy zatem wskazać, że układ nerwowy kontroluje niejako mechanizm działania zastawek, uniemożliwiając przedwczesny odpływ krwi z członka. Niekorzystny wpływ na funkcjonowanie układu nerwowego mają procesy starzenia się organizmu. W tym znaczeniu problemy mogą dotyczyć szybkości przewodzenia impulsów nerwowych odpowiedzialnych za prawidłowe działanie mechanizmu erekcji.
Problemy z potencją po 40. – słaba erekcja, niepełny wzwód, problemy z osiągnięciem i utrzymaniem erekcji – mogą wiązać się również z chorobami i przebytymi urazami. W tym znaczeniu powodem kłopotów z potencją mogą być nie tylko urazy na poziomie mózgowym, ale również uszkodzenia rdzenia (zwłaszcza na odcinku piersiowo-lędźwiowym). Ponadto, problemy z potencją mogą być wywołane przez choroby neurologiczne, które powodują zmiany zwyrodnieniowe na poziomie neuronalnym, zaburzające mechanizm powstawania wzwodu. Do schorzeń tych należą nowotwory, stwardnienie rozsiane czy zapalenie opon mózgowych.
Ogromny wpływ na seksualność 40-latków mają czynniki organiczne, nie oznacza to, że bez znaczenia są uwarunkowania psychologiczne. Spadek potencji i erekcji po 40. może być spowodowany czynnikami osobowościowymi, czyli brakiem pewności siebie, konfliktami w związku oraz lękiem przed oczekiwaniami i obawą przed niezaspokojeniem potrzeb partnerki. Ponadto, zaburzenia erekcji mogą być związane z depresją oraz chronicznym stresem. Warto również wskazać, że dysfunkcje seksualne mogą wynikać z nadużywania alkoholu i palenia papierosów, a także z niewłaściwej diety i braku aktywności fizycznej.
Impotencja u mężczyzn po 40.
Impotencja u mężczyzn po 40. stanowi rodzaj dysfunkcji seksualnej, która objawia się brakiem erekcji lub ejakulacji (wytrysku) pomimo podniecenia. Należy podkreślić, że krótkotrwałych zaburzeń erekcji nie należy mylić z impotencją. Problemy z impotencją mogą mieć charakter pierwotny lub wtórny, czyli występować po okresie prawidłowego funkcjonowania seksualnego. Impotencja u mężczyzn po 40. zazwyczaj związana jest ze złym przepływem krwi, co uniemożliwia osiągnięcie pełnej, trwałej erekcji. Impotencja może mieć podłoże psychiczne lub fizyczne, związane z chorobami tj. cukrzycą, chorobami serca, wiekiem, ale również z nadużywaniem używek – alkoholu, papierosów czy narkotyków. Warto wskazać, że impotencja może być spowodowana także przez przyjmowanie leków antydepresyjnych czy przeciwnadciśnieniowych lub neuroleptyków. Co ważne, zazwyczaj impotencja ma podłoże mieszane, związane ze zmianami hormonalnymi i krążeniowymi.
Jak poprawić erekcję po 40.?
Aktywność seksualna u mężczyzn uwarunkowana jest przez kilka czynników. Z tego względu poprawa libido i leczenie zaburzeń erekcji uzależnione jest od przyczyn, które powodują dysfunkcję. Niemniej jednak niezależnie od przyczyn konieczna jest konsultacja z lekarzem – urologiem, psychologiem, seksuologiem czy internistą. Specjalista po rozpoznaniu przyczyn dysfunkcji seksualnej wdroży odpowiednie leczenie. Należy zatem wskazać, że problemy z potencją o hormonalnym podłożu leczone są poprzez farmakologiczne obniżenie poziomu prolaktyny i podwyższenie poziomu testosteronu. Skutecznym sposobem leczenia zaburzeń erekcji są również leki – inhibitory fosfodiesterazy typu 5. Środki te dostępne są w aptekach na receptę, ich działanie opiera się na ingerencji w fizjologiczny mechanizm wzwodu, poprzez zwiększenie stężenia tlenku azotu. Dzięki temu możliwy jest rozkurcz mięśni gładkich oraz napływ krwi do prącia. Do tego typu leków nalezą: sildenafil, wardenafil czy tadalafil.
Poprawa erekcji w przypadku zmian w obrębie żył i tętnic (m.in. zmian miażdżycowych) możliwa jest poprzez wdrożenie leczenia operacyjnego. Operacja naczyniowa ma na celu w tym przypadku przywrócenie normalnego dopływu krwi bądź skorygowanie nadmiernego jej odpływu z męskiego narządu płciowego. Co ważne, zabiegi chirurgiczne charakteryzują się wysoką skutecznością i umożliwiają przywrócenie aktywności seksualnej.
Mężczyźni po 40. z problemami z potencją powinni również dbać o zdrową, odpowiednio zbilansowaną dietę bogatą w witaminy i minerały. W zachowaniu aktywności fizycznej równie duży wpływ ma aktywność fizyczna.
Problemy z erekcją i spadkiem libido mogą mieć różne podłoże. Niemniej jednak kłopoty z potencją w wieku 30. lat związane są zazwyczaj z czynnikami psychogennymi, natomiast kłopoty z potencją po 50. najczęściej dotyczą podłoża somatycznego. Dlatego też niezależnie od wieku, w którym występują zaburzenia erekcji, konieczna jest konsultacja z lekarzem, który zdiagnozuje problem i wdroży odpowiednie leczenie, które umożliwi zachowanie aktywności seksualnej na satysfakcjonującym poziomie.
Niniejszy artykuł nie jest poradą medyczną i ma charakter wyłącznie informacyjny.
