Zaburzenia miesiączkowania to jeden z najczęstszych powodów, dla którego kobiety zgłaszają się do lekarza ginekologa. Najczęściej ich przyczyną jest nieprawidłowa gospodarka hormonalna, jednak problem ten w każdym przypadku wymaga przeprowadzenia szczegółowej diagnostyki. Decyzję o wdrożeniu konkretnej terapii podejmuje lekarz w porozumieniu z pacjentką.

Rodzaje zaburzeń miesiączkowania i ich najczęstsze przyczyny

Zaburzanie miesiączkowania można podzielić na:

• pierwotne,
• wtórne,
• miesiączki częste lub rzadkie,
• miesiączki skąpe lub obfite,
• plamienia międzyokresowe.

Przyczyny zaburzeń miesiączkowania są różne - w przypadku pierwotnych zazwyczaj mowa o wadach anatomicznych narządów rodnych, wrodzonym przeroście nadnerczy lub niewydolności podwzgórza. Inne powody, dla których cykl miesiączkowy ulega zaburzeniom, to:

• zmiany hormonalne,
• choroby tarczycy,
• zespół policystycznych jajników,
• infekcje narządów płciowych,
• cukrzyca,
• niezdrowy tryb życia - niewłaściwa dieta oraz nadmierna ekspozycja na stres.

Stres, nieregularne i bolesne miesiączki - zaburzenia miesiączkowania u młodych dziewcząt

Zaburzenia miesiączkowania u młodych dziewcząt najczęściej mają charakter pierwotny - jeśli miesiączka nie pojawiła się aż do ukończenia 16. roku życia - bądź wtórny. Przyjęto, że w ciągu pierwszych 2-3 lat miesiączkowania cykle wciąż się regulują, dlatego trudno jednoznacznie określić ich charakter. Bardzo często w przypadku młodych kobiet zaburzenia miesiączkowania mają podłoże hormonalne. Organizm wciąż dojrzewa, kształtując funkcje rozrodcze. Niemniej jednak nieregularne miesiączki występujące po ukończeniu 16. roku życia mogą zaniepokoić. Stres a zaburzenia miesiączkowania to kwestia wymagająca zmiany trybu życia na spokojniejszy, jednak w pozostałych przypadkach konieczna będzie wizyta u lekarza ginekologa.

Jakie badania należy wykonać przy podejrzeniu zaburzeń miesiączkowania?

Jakie badania przy zaburzeniach miesiączkowania wykonać w pierwszej kolejności? Ginekolog powinien wykonać USG, na podstawie którego oceni stan narządów rodnych oraz wykluczy ciążę. Zaburzenia miesiączkowania a ciąża to częsty powód, dla którego kobiety odwiedzają gabinet ginekologa. Czasami nie zdają sobie sprawy z tego, że doszło do zapłodnienia, jednocześnie uskarżając się na bardzo skąpe krwawienia. Warto również wykonać badania laboratoryjne, w tym oznaczyć poziom prolaktyny, FSH, LH, estrogenów, androgenów, TSH, hormonów tarczycy. 

Zaburzenia miesiączkowania po 45 roku życia: czy to pierwszy objaw menopauzy?

Zaburzenia miesiączkowania po 45. roku życia mogą, lecz nie muszą zwiastować menopauzy. Każda kobieta wkracza w ten etap w innym czasie, zatem trudno jednoznacznie ocenić, co jest przyczyną odstępstw. Najczęściej w przypadku początków menopauzy występują dodatkowe objawy, takie jak:

• problemy ze snem,
• zaburzenia koncentracji,
• zmienność nastroju,
• przybieranie na wadze,
• nagłe uczucie gorąca.

Chcąc mieć pewność odnośnie wkraczania w okres menopauzy, nie pozostaje nic innego, jak odwiedzić lekarza ginekologa. Zleci on wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych, a także wykona badanie USG. Zaburzeń miesiączkowania w tym wieku nie powinno się lekceważyć, gdyż mogą również zwiastować poważniejsze schorzenia, na przykład choroby nowotworowe.

Metody leczenia zaburzeń miesiączkowania – czy możliwe jest całkowite wyleczenie?

Badania hormonalne przy zaburzeniach miesiączkowania mogą wskazać przyczynę występowania nieregularnych cykli. W takiej sytuacji lekarz może zlecić przyjmowanie konkretnych preparatów hormonalnych, mających na celu regulację gospodarki w organizmie. Jeśli przyczyną zaburzeń miesiączkowania są inne choroby, na przykład cukrzyca czy niedoczynność lub nadczynność tarczycy, leczeniem powinien zająć się inny specjalista, a nie ginekolog. Wtedy bowiem konieczne staje się wdrożenie terapii, która najczęściej musi być stosowana przez całe życie. Bolesne miesiączki i nieregularne cykle potrafią być na tyle uciążliwe, że kobiety często zadają sobie pytanie, czy można je wyleczyć w sposób naturalny? Otóż w przypadku odpowiednio dobranych preparatów istnieje możliwość pełnej regulacji cyklu. Niemniej jednak leczenie zawsze musi przebiegać pod nadzorem lekarza - przyjmowanie na własną rękę hormonów lub innych silnych leków może przynieść odwrotne skutki.

Naturalne sposoby przy zaburzeniach miesiączkowania: zioła i suplementy diety na regulację cyklu miesiączkowego

O czym świadczy brak miesiączki? Jak się okazuje, czasami przyczyną takiego stanu rzeczy jest nieregularny tryb życia. Zła dieta, nadmierny stres, nadwaga - te czynniki mogą spowodować, że cykl nie będzie przebiegał w sposób prawidłowy. W takiej sytuacji nie podejmuje się leczenia hormonalnego, a raczej należy sięgnąć po specjalistyczne zioła czy innego rodzaju suplementy diety. Wśród nich można wymienić niepokalanek mnisi, który reguluje wydzielanie prolaktyny. Można też wypróbować naparów z ziela krwawnika, ziela tasznika, kwiatu jasnoty białej bądź kory kaliny koralowej. Co jeść przy zaburzeniach miesiączkowania? Dieta powinna być bogata w witaminy i minerały, a w szczególności w kwas foliowy. Rekomenduje się go zwłaszcza kobietom ciężarnym i starającym się o dziecko, jednak może mieć też zastosowanie w leczeniu zaburzeń miesiączkowania. Substancją, którą polecają ginekolodzy, jest też myo-inozytol. Najczęściej dodawana jest ona do preparatów mających postać proszku - wystarczy wymieszać go z wodą i wypić. Jednocześnie nie zaleca się stosowania domowych sposobów regulowania cyklu przez dłuższy czas - w przypadku braku poprawy kobieta powinna zgłosić się do ginekologa.