Zaburzenia miesiączkowania to jeden z najczęstszych powodów, dla którego kobiety zgłaszają się do lekarza ginekologa. Najczęściej ich przyczyną jest nieprawidłowa gospodarka hormonalna, jednak problem ten w każdym przypadku wymaga przeprowadzenia szczegółowej diagnostyki. Decyzję o wdrożeniu konkretnej terapii podejmuje lekarz w porozumieniu z pacjentką.
Z artykułu dowiesz się:
- jakie są objawy zaburzeń miesiączkowania,
- jakie są rodzaje zaburzeń miesiączkowania,
- co charakteryzuje zaburzenia miesiączkowania u młodych dziewcząt,
- jakie badania należy wykonać,
- czy zaburzenia miesiączkowania w dojrzałym wieku to zawsze objaw menopauzy,
- jak leczy się zaburzenia miesiączkowania,
- czy zioła i suplementy diety mogą wspomóc regulację cyklu?
Czytaj także: Brak miesiączki - jakie mogą być tego przyczyny?
Jak objawiają się zaburzenia miesiączkowania?
Cykl miesiączkowy trwa około 25-30 dni, w zależności od organizmu kobiety, tymczasem samo krwawienie trwa zazwyczaj od 3 do 7 dni. Wyznacznikiem prawidłowego miesiączkowania jest także ilość traconej krwi, która w pewien sposób "mierzalna" jest liczbą zużytych tamponów lub podpasek. W zależności od dnia cyklu, kobieta powinna zużywać ich od 3 do 6. W innych przypadkach można mówić o pewnych odstępstwach od normy, a więc objawach zaburzenia miesiączkowania. Zalicza się do nich:
- cykle miesiączkowe trwające poniżej 24 lub powyżej 38 dni,
- krwawienie krótsze niż 3 dni bądź dłuższe niż 7 dni,
- bardzo skąpe bądź obfite krwawienie,
- bardzo bolesne miesiączki,
- występowanie skrzepów krwi,
- występowanie krwawień pomiędzy kolejnymi miesiączkami.
Czasami pojawiają się także inne objawy, takie jak pogorszenie samopoczucia, silne bóle w podbrzuszu lub nawet nudności czy wymioty, które występują w tym samych momentach cyklu miesiączkowego.
Rodzaje zaburzeń miesiączkowania i ich najczęstsze przyczyny
Zaburzanie miesiączkowania można podzielić na:
- pierwotne,
- wtórne,
- miesiączki częste lub rzadkie,
- miesiączki skąpe lub obfite,
- plamienia międzyokresowe.
Przyczyny zaburzeń miesiączkowania są różne - w przypadku pierwotnych zazwyczaj mowa o wadach anatomicznych narządów rodnych, wrodzonym przeroście nadnerczy lub niewydolności podwzgórza. Inne powody, dla których cykl miesiączkowy ulega zaburzeniom, to:
- zmiany hormonalne,
- choroby tarczycy,
- zespół policystycznych jajników,
- infekcje narządów płciowych,
- cukrzyca,
- niezdrowy tryb życia - niewłaściwa dieta oraz nadmierna ekspozycja na stres.
Stres, nieregularne i bolesne miesiączki - zaburzenia miesiączkowania u młodych dziewcząt
Zaburzenia miesiączkowania u młodych dziewcząt najczęściej mają charakter pierwotny - jeśli miesiączka nie pojawiła się aż do ukończenia 16. roku życia - bądź wtórny. Przyjęto, że w ciągu pierwszych 2-3 lat miesiączkowania cykle wciąż się regulują, dlatego trudno jednoznacznie określić ich charakter. Bardzo często w przypadku młodych kobiet zaburzenia miesiączkowania mają podłoże hormonalne. Organizm wciąż dojrzewa, kształtując funkcje rozrodcze. Niemniej jednak nieregularne miesiączki występujące po ukończeniu 16. roku życia mogą zaniepokoić. Stres a zaburzenia miesiączkowania to kwestia wymagająca zmiany trybu życia na spokojniejszy, jednak w pozostałych przypadkach konieczna będzie wizyta u lekarza ginekologa.
Jakie badania należy wykonać przy podejrzeniu zaburzeń miesiączkowania?
Jakie badania przy zaburzeniach miesiączkowania wykonać w pierwszej kolejności? Ginekolog powinien wykonać USG, na podstawie którego oceni stan narządów rodnych oraz wykluczy ciążę. Zaburzenia miesiączkowania a ciąża to częsty powód, dla którego kobiety odwiedzają gabinet ginekologa. Czasami nie zdają sobie sprawy z tego, że doszło do zapłodnienia, jednocześnie uskarżając się na bardzo skąpe krwawienia. Warto również wykonać badania laboratoryjne, w tym oznaczyć poziom prolaktyny, FSH, LH, estrogenów, androgenów, TSH, hormonów tarczycy.
Zaburzenia miesiączkowania po 45 roku życia: czy to pierwszy objaw menopauzy?
Zaburzenia miesiączkowania po 45. roku życia mogą, lecz nie muszą zwiastować menopauzy. Każda kobieta wkracza w ten etap w innym czasie, zatem trudno jednoznacznie ocenić, co jest przyczyną odstępstw. Najczęściej w przypadku początków menopauzy występują dodatkowe objawy, takie jak:
- problemy ze snem,
- zaburzenia koncentracji,
- zmienność nastroju,
- przybieranie na wadze,
- nagłe uczucie gorąca.
Chcąc mieć pewność odnośnie wkraczania w okres menopauzy, nie pozostaje nic innego, jak odwiedzić lekarza ginekologa. Zleci on wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych, a także wykona badanie USG. Zaburzeń miesiączkowania w tym wieku nie powinno się lekceważyć, gdyż mogą również zwiastować poważniejsze schorzenia, na przykład choroby nowotworowe.
Metody leczenia zaburzeń miesiączkowania – czy możliwe jest całkowite wyleczenie?
Badania hormonalne przy zaburzeniach miesiączkowania mogą wskazać przyczynę występowania nieregularnych cykli. W takiej sytuacji lekarz może zlecić przyjmowanie konkretnych preparatów hormonalnych, mających na celu regulację gospodarki w organizmie. Jeśli przyczyną zaburzeń miesiączkowania są inne choroby, na przykład cukrzyca czy niedoczynność lub nadczynność tarczycy, leczeniem powinien zająć się inny specjalista, a nie ginekolog. Wtedy bowiem konieczne staje się wdrożenie terapii, która najczęściej musi być stosowana przez całe życie. Bolesne miesiączki i nieregularne cykle potrafią być na tyle uciążliwe, że kobiety często zadają sobie pytanie, czy można je wyleczyć w sposób naturalny? Otóż w przypadku odpowiednio dobranych preparatów istnieje możliwość pełnej regulacji cyklu. Niemniej jednak leczenie zawsze musi przebiegać pod nadzorem lekarza - przyjmowanie na własną rękę hormonów lub innych silnych leków może przynieść odwrotne skutki.
Naturalne sposoby przy zaburzeniach miesiączkowania: zioła i suplementy diety na regulację cyklu miesiączkowego
O czym świadczy brak miesiączki? Jak się okazuje, czasami przyczyną takiego stanu rzeczy jest nieregularny tryb życia. Zła dieta, nadmierny stres, nadwaga - te czynniki mogą spowodować, że cykl nie będzie przebiegał w sposób prawidłowy. W takiej sytuacji nie podejmuje się leczenia hormonalnego, a raczej należy sięgnąć po specjalistyczne zioła czy innego rodzaju suplementy diety. Wśród nich można wymienić niepokalanek mnisi, który reguluje wydzielanie prolaktyny. Można też wypróbować naparów z ziela krwawnika, ziela tasznika, kwiatu jasnoty białej bądź kory kaliny koralowej. Co jeść przy zaburzeniach miesiączkowania? Dieta powinna być bogata w witaminy i minerały, a w szczególności w kwas foliowy. Rekomenduje się go zwłaszcza kobietom ciężarnym i starającym się o dziecko, jednak może mieć też zastosowanie w leczeniu zaburzeń miesiączkowania. Substancją, którą polecają ginekolodzy, jest też myo-inozytol. Najczęściej dodawana jest ona do preparatów mających postać proszku - wystarczy wymieszać go z wodą i wypić. Jednocześnie nie zaleca się stosowania domowych sposobów regulowania cyklu przez dłuższy czas - w przypadku braku poprawy kobieta powinna zgłosić się do ginekologa.
Niniejszy artykuł nie jest poradą medyczną i ma charakter wyłącznie informacyjny.
