Trądzik jest chorobą, która dotyka nie tylko młodzież, ale również dorosłych. Kiedy podłożem powstania trądziku jest psychika, diagnozowany jest trądzik neuropatyczny. Z poniższego artykułu dowiesz się:
- jakie są przyczyny trądziku i w jaki sposób się go leczy
- co to jest trądzikowa mapa twarzy
- czy wyciskanie jako walka z pryszczami jest dobrym pomysłem
- jak pozbyć się pryszczny
- co zrobić z ranami i opuchlizną po wyciśnięciu pryszcza
- czym wyróżnia się trądzik neuropatyczny
- czym zajmuje się psychodermatologia.
Interesuje cię temat dermatologii? Przeczytaj kolejny artykuł: Trądzik noworodkowy - jak go rozpoznać i jak leczyć
Przyczyny trądziku – jak powstaje i w jaki sposób go leczyć?
Najczęściej wymienianą przyczyną powstawania trądziku są zaburzenia hormonalne oraz nieprawidłowo funkcjonujące gruczoły łojowe. W większości przypadków trądzik dotyczy zatem osób młodych, w okresie dojrzewania. Jednak nie jest to normą. Coraz częściej różne odmiany trądziku, w tym trądzik neuropatyczny czy różowaty, są diagnozowane u osób po 30. roku życia. Dzieje się tak ze względu na chroniczną ekspozycję na stres, złe nawyki żywieniowe, a także czynniki środowiskowe, codzienny makijaż, niestwierdzone alergie.
Wszystkie poważne problemy skórne, w tym oczywiście trądzik, powinny być leczone przez dermatologa. To on wskaże, czy konieczna jest pogłębiona diagnoza endokrynologiczna lub alergologiczna oraz jakie leki mogą pomóc na aktualnym etapie choroby.
W niektórych przypadkach, kiedy zmiany skórne nie są bardzo nasilone albo pojawiają się jedynie sezonowo, działanie wspomagające mogą wykazywać suplementy diety wspomagające włosy, skórę i paznokcie. Pamiętajmy jednak, że nie są to zastępniki leków, a tym bardziej zdrowego trybu życia.
Trądzikowa mapa twarzy, czyli co mogą sygnalizować niedoskonałości w poszczególnych miejscach?
Kosmetolodzy i dermatolodzy są zdania, że poszczególne rodzaje pryszczy, a zwłaszcza ich umiejscowienie, wiele mówią o przyczynach choroby. Została nawet utworzona specjalistyczna mapa twarzy. Pryszcze, czyli grudkowate zmiany zapalne najczęściej zaczerwienione i bolące oraz wypełnione wydzieliną, zostały przyporządkowane do paru obszarów. I zgodnie z tą mapą:
- pryszcze na linii włosów świadczą o stosowaniu ciężkich, trudno zmywalnych kosmetyków do makijażu oraz nieodpowiednim jego usuwaniu
- pryszcze na czole wskazują na dietę obfitującą w nabiał oraz problemy z metabolizmem
- pryszcze pod oczami mogą wskazywać na zaburzenia pracy nerek i pęcherza
- pryszcze w okolicy ust pojawiają się u pań najczęściej w okolicy owulacji, ale mogą także być symptomem częstego dotykania ust lub długiego stosowania pomadek bez zachowania zasad higieny (częstego ich wymieniania)
- pryszcze na brodzie i żuchwie świadczą o zaburzeniach hormonalnych, stresie, a w przypadku mężczyzn mogą być oznaką uczulenia na kosmetyki do golenia lub nieprawidłową technikę golenia
- pryszcze na plecach wskazują na niezdrowy styl życia oraz alergię na nabiał. Co ciekawe, często pojawiają się również u osób często rozmawiających przez telefon (a jego ekran jest nośnikiem największej ilości bakterii ze wszystkich przedmiotów, które codziennie dotykamy)
- pryszcze w uszach to skutek nadmiernego spożycia kawy i soli oraz nieprawidłowego nawadniania organizmu
- pryszcze na nosie często towarzyszą niedoborowi witaminy B, problemom z ciśnieniem i nadmiernemu spożyciu słodyczy
- pryszcze na brwiach to symptom częstego spożywania alkoholu.
Wyciskanie jako walka z pryszczami – czy to dobry pomysł?
Powiedz stanowcze "nie" wyciskaniu pryszczy - efekty takiego działania doprowadzić cię mogą wyłącznie do trądziku neuropatycznego, a w najlepszym razie powstania głębokich blizn i... dalszych pryszczy.
Wyciskanie pryszczy, które ma na celu pozbycie się wydzieliny zgromadzonej wewnątrz stanu zapalnego, najczęściej jest zabiegiem, w trakcie którego dochodzi do uszkodzenia głębszych warstw skóry. Niestety, ale w wyniku tego działania często dochodzi do powstania głębokich ran, następstwem których są nieestetyczne blizny. To jednak nie jedyny powód, dla którego wyciskanie nie jest dobrym pomysłem.
Rzadko kiedy w naszej łazience mamy szansę oczyszczać naszą skórę w sposób sterylny - nawet dobrze wyszorowane dłonie nie są wolne od bakterii, które wprowadzone do mikroranki po pryszczu mogą doprowadzić do dalszego zaogniania się stanu zapalnego. Dookoła wyciskanej krostki bardzo często powstają nowe zmiany, ponieważ bakterie są przez nas roznoszone poza obszar pierwotnej zmiany.
Dlatego jeśli już naprawdę chcemy przeprowadzić profesjonalne oczyszczanie skóry, powinniśmy udać się do gabinetu kosmetycznego, w którym pracują wykwalifikowani kosmetolodzy. Oni doradzą, który z wielu zabiegów dostosowanych do skóry trądzikowej będzie przydatny, aby ulżyć naszej cerze (i poprawić nasze samopoczucie). Nie decydujmy się samodzielnie usuwać pryszczy i zaskórników własnymi rękami.
Szybko i zdrowo, czyli jak skutecznie pozbyć się pryszcza
Walka z pryszczami zdecydowanie nie należy do najłatwiejszych, jednak rzadko kiedy jesteśmy ją w stanie wygrać samodzielnie. Jeśli naszym problemem są zmiany trądzikowe, jak najszybciej powinniśmy udać się do lekarza dermatologa, który zaleci odpowiednią kurację. Na co dzień powinniśmy stosować kosmetyki z linii dopasowanej do potrzeb skóry trądzikowej. Uwaga jednak - trądzik różowaty znacznie różni się od trądziku łojotokowego i preparaty wspomagające leczenie jednej i drugiej choroby mają zupełnie inne składy.
Z pewnością możemy się wspomagać również kosmetykami takimi jak tonik, czy dobrej jakości emulsja do mycia ciała, które ukoją problemy skórne zlokalizowane na całym ciele.
Rana i opuchlizna po wyciśnięciu pryszcza – co z nią zrobić?
Czym grozi wyciskanie pryszczy? Przede wszystkim powstaniem nowych zmian zapalnych teraz, a następnie wielu blizn w przyszłości. Bardzo często stan zapalny po wyciśnięciu pryszcza jest trudniejszy do zaleczenia niż sam pryszcz, jeśli dysponujemy odpowiednimi lekami i preparatami od dermatologa.
Jeśli już jednak doszło do powstania rany po wyciśnięciu pryszcza, przede wszystkim musimy zadbać o odpowiednie oczyszczenie rany. Można to zrobić np. przy użyciu octaniseptu. Następnie zmienione chorobowo miejsce warto przecierać wywarem z ziół; szczególnie dobry w tego typu zastosowaniach jest czystek i rumianek. Na koniec można się wspomóc maścią z antybiotykami, np. dostępnym bez recepty preparatem Tribiotic.
Trądzik neuropatyczny: skórne objawy nerwicy. Jak leczyć ten rodzaj trądziku?
Trądzik neuropatyczny jest dermatozą, czyli chorobą skóry, o podłożu psychologicznym. Ten rodzaj trądziku występuje u osób, które kompulsywnie wyciskają zmiany trądzikowe, rozdrapują je i przez to dodatkowo zaostrzają. Mogą to być nie tylko pryszcze, ale również zaskórniki, wszelkie grudki oraz drobne zmiany, których najzwyczajniej w ocenie innych osób nie widać. Jednym z objawów trądziku neuropatycznego jest obsesyjne poszukiwanie nowych zmian przed lustrem i natychmiastowe ich wyciskanie.
Najprostszym sposobem na uzyskanie odpowiedzi na pytanie, "czy mam trądzik neuropatyczny" jest udanie się do specjalisty - terapeuty lub psychologa i podzielenie się z nim swoimi obawami. Warto wiedzieć, że najczęściej trądzik neuropatyczny diagnozowany jest u osób, które - świadomie bądź nie - zmagają się również z innymi chorobami o podłożu psychicznym, takimi jak nerwica, zaburzenia lękowe czy depresja. Wyciśnięcie zmiany skórnej jest często sposobem na uzyskanie chwilowej ulgi i satysfakcji, niestety szybko po nich przychodzi złość i żal.
Zmiany mogą pojawiać się nie tylko na twarzy, ale również przedramionach, plecach, klatce piersiowej i dekolcie. Po rozdrapanych pryszczach i innych stanach zapalnych zostają najczęściej widoczne blizny i przebarwienia.
Leczenie trądziku neuropatycznego przede wszystkim przebiega w taki sam sposób, jak zwykłego trądziku - lekarz dermatolog przepisuje leki do stosowania miejscowego lub doustnego, a kosmetolog zaleca dostosowane do potrzeb konkretnej skóry zabiegi (peelingi chemiczne, mikrodermabrazję etc.). Wskazane jest jednak udanie się jeszcze do specjalisty, jakim jest psycholog lub psychoterapeuta. Tego typu wizyty pomogą nauczyć się opanowywać obsesyjne odruchy nerwowe i zapobiegać rozdrapywaniu pryszczy. Należy także pamiętać, że często pierwotną chorobą jest nerwica. Objawy skórne są do niej wtórne i część pacjentów po zakończeniu procesu terapeutycznego dotyczącego głębszego problemu, przestaje doświadczać trądziku neuropatycznego.
Psychodermatologia – nowa gałąź medycyny w walce z chorobami skóry o podłożu psychicznym
Psychodermatologia jest stosunkowo młodą dyscypliną medyczną, która łączy w sobie dermatologię i psychiatrię. Obszarem pracy specjalisty z tej dziedziny są choroby skóry, których przyczyna zakorzeniona jest głównie w psychice. Są to tzw. zaburzenia psychosomatyczne, które manifestują się jako świąd skóry, nerwica skóry, skórne zmiany, potrzeba rozdrapywania ran, pryszczy i krostek, pokrzywka czy nadmierne pocenie się. Psychodermatologia zajmuje się także skutkami ubocznymi leczenia dermatologicznego.
Niniejszy artykuł nie jest poradą medyczną i ma charakter wyłącznie informacyjny.
