Witamina K jest jedną z ważniejszych substancji niezbędnych do prawidłowej pracy całego organizmu – bierze udział w procesie krzepnięcia krwi i reguluje gospodarkę wapniową. Sprawdź, w jakich produktach występuje witamina K i jak rozpoznać jej niedobór.
Z tego artykułu dowiesz się:
Przeczytaj też: Jarmuż – właściwości zdrowotne i najlepsze przepisy. Czy warto jeść jarmuż?
Pod pojęciem witaminy K kryje się grupa organicznych związków chemicznych, uznawanych za jeden z niezbędnych składników pokarmowych. Witamina K odgrywa bardzo istotną rolę w zachowaniu prawidłowego funkcjonowania organizmu:
W warunkach naturalnych witamina K występuje w dwóch postaciach:
Witamina K występuje przede wszystkim w produktach pochodzenia roślinnego. Najbogatsze źródła witaminy K to warzywa o zielonym kolorze, które zawierają dużą ilość chlorofilu, w tym: brokuły, jarmuż, szpinak, brukselka, sałata rzymska, lodowa, rukola, roszponka, kapusta włoska czy szparagi. Witaminę znajdziemy też w natce pietruszki, botwince, selerze naciowym, awokado, ogórkach, cukinii, bobie i groszku.
Witaminę K możemy także dostarczać, spożywając inne warzywa i owoce – truskawki, brzoskwinie, kalafior, rzepę, ziemniaki, marchew czy karczochy. Znajdziemy ją również w orzechach, daktylach, produktach zbożowych, kaszy bulgur, oleju sojowym i topinamburze. Witaminę K zawierają też niektóre produkty pochodzenia zwierzęcego, choć występuje ona w nich w mniejszych ilościach. Są to: wątroba wołowa, jajka oraz mleko i jego przetwory.
Do niedoboru witaminy K u osób dorosłych dochodzi stosunkowo rzadko. Dzieje się tak, ponieważ znaczną część dziennego zapotrzebowania na tę substancję pokrywa syntezowana przez mikroflorę jelitową witamina K2, a pozostałą uzupełnia dostarczana z pokarmem witamina K1.
Mimo to w niektórych sytuacjach może dojść do obniżenia poziomu witaminy K w organizmie. Zdarza się to najczęściej w przypadku poważnych schorzeń jelit i wątroby, długotrwałej antybiotykoterapii oraz przyjmowaniu leków przeciwzakrzepowych, przeciwdrgawkowych i pochodnych kwasu salicylowego.
Na niedobór witaminy K mogą być także narażone osoby cierpiące na zespół złego wchłaniania, chorujące na celiakię, mukowiscydozę lub przewlekłe zapalenie trzustki oraz po poważnych zabiegach operacyjnych. Do obniżenia stężenia witaminy K częściej dochodzi również u osób niedożywionych lub stosujących dietę ubogą w zielone warzywa.
Wśród objawów niedoboru witaminy K wymienia się:
Podobnie jak do niedoboru, do przedawkowania witaminy K też dochodzi dość rzadko. Nadmiar witaminy K może być jednak niebezpieczny dla zdrowia i przyczynić się do zachwiania równowagi organizmu. Zbyt wysoki poziom witaminy K może dawać takie objawy jak:
Suplementacja witaminy K jest wymagana w przypadku zaobserwowania niepokojących objawów, które mogą wskazywać na jej niedobór. W takiej sytuacji należy skonsultować się z lekarzem, który – po potwierdzeniu diagnozy – zaleci zmianę diety oraz suplementację witaminy K. Jest ona także zalecana osobom z grupy ryzyka, ponieważ przedłużający się niedobór witaminy K może powodować poważne problemy zdrowotne:
Witamina K jest niezbędna dla utrzymania prawidłowego funkcjonowania organizmu. Substancja ta bierze udział w procesie krzepnięcia krwi, reguluje gospodarkę wapniową oraz wspomaga układ sercowo-naczyniowy. Niedobór witaminy K może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych – szczególnie groźny jest dla noworodków, u których suplementację tej substancji stosuje się już w pierwszej dobie życia.
Tytuł magistra farmacji otrzymał na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi. Posiada też licencjat z Wydziału Biologii Uniwersytetu Łódzkiego. Otrzymał liczne certyfikaty z zakresu zarządzania i technik sprzedaży oraz pozyskiwania i obsługi Klientów.
Witamy na blogu apteki internetowej Wapteka.pl, na którym znajdziecie Państwo porady z zakresu zdrowia i medycyny, ułatwiające skuteczne zwalczanie przyczyn oraz objawów różnego rodzaju chorób, schorzeń czy problemów kosmetycznych.
Zapraszamy do lektury!
Informacje zawarte na blogu mają charakter informacyjny i nie stanowią porady medycznej oraz nie powinny zastępować konsultacji z lekarzem lub dietetykiem.