RDW CV – co oznacza wynik morfologii krwi? Norma, podwyższone, obniżone, wskazania

RDW – CV – co to jest? Jakie są normy?

RDW-CV, czyli red blood cel distribution with, coefficient of variation to wskaźnik, który mówi o tym, jak bardzo pod względem objętości, różnią się od średniej wartości pojedynczych erytrocytów. Uśredniona wartość do właśnie MCV, która wyrażana jest procentowo i mieści się w zakresie 11,5-14,5%. Przeciętnie ludzkie krwinki czerwone mają wielkość około 6 do 8 mikrometrów. To oczywiście tylko średnia – w rzeczywistości niektóre krwinki są większe, a inne mniejsze. Pod względem wielkości wyróżnia się aż 4 typy krwinek czerwonych: normocyty (7,7-8,0 µm), mikrocyty (<6,0 µm), makrocyty (>9,0 µm) i megalocyty (>12,0 µm).

Gdy wyniki badania są prawidłowe, wielkości krwinek są zbliżone. Na wyniku pacjent może zauważyć nie jeden, a dwa wskaźniki – RDW SD i RDW-CV. Obydwa informują o różnicach wielkości erytrocytów u pacjenta, ale podawane są w odrębnych jednostkach – RDW SD wyrażane jest w femtolitrach, natomiast RDW-CV w procentach.

Jak wygląda badanie krwi RDW – CV

Badanie RDW-CV wykonywane jest w trakcie badania krwi. Ta pobierana jest z żyły łokciowej lub włośniczkowej. Do testu należy podejść na czczo, a ostatni posiłek powinien być spożyty poprzedniego dnia, najlepiej do godziny 19:00. Zwykle wyniki są gotowe do obioru już następnego dnia. Test RDW wykonywany jest najczęściej jako jeden z elementów pełnej morfologii.

RDW – CV – wskazania

Zaleca się oznaczenie RDW-CV profilaktycznie raz w roku oraz zawsze wtedy, gdy zachodzi podejrzenie niedokrwistości. W szczególności morfologię należy wykonać, gdy istnieją symptomy sugerujące niedokrwistość spowodowaną niedoborem żelaza, niedokrwistość megaloblastyczną, hemolityczną lub makrocytową. Do laboratorium powinny udać się także osoby z podejrzeniem talasemii oraz kwashiorkoru. W każdym z tych przypadków nie oznacza się jednak jedynie RDW-CV – morfologia musi być pełna i oznacza się liczbę erytrocytów, białych krwinek oraz płytek krwi. Na podstawie kompleksowego badania morfologicznego lekarz jest w stanie postawić diagnozę, zlecić leczenie lub skierować pacjenta na kolejne badania.

Podwyższone RDW – CV – przyczyny

RDW – CV podwyższone zwykle budzi niepokój. Słusznie, ponieważ często przekroczenie norm oznacza zaburzenia pracy serca. Może to być nadciśnienie, problemy z przepływem krwi będące wynikiem miażdżycy czy niewydolność serca. Zbyt wysoki wskaźnik RDW może zatem ostrzec nas przed zawałem lub wylewem. Przyczyny jego podwyższenia mogą być także mniej poważne. Zdarza się bowiem, ze wskaźnik jest wyższy powodu niedoboru żelaza, kwasu foliowego czy witaminy B12. Niekiedy RDW jest podwyższony po przetoczeniu krwi i w krótkim czasie wraca do normy.

A o czym świadczy RDW-CV obniżone? Gdy wynosi poniżej 11,5%, niekiedy oznacza niedokrwistość będącą efektem przewlekłej choroby nerek. Niższy wynik, w przeciwieństwie do podwyższonego, rzadko stanowi podstawę do niepokoju. Przy wartościach, które znacząco odbiegają od normy, należy jednak skonsultować się z lekarzem, który zleci dodatkowe badania i postawi diagnozę. W przypadku podwyższonego RDW, zwykle należy wdrożyć odpowiednią terapię. Często konieczna jest zmiana stylu życia czy sposobu odżywiania się. Swoim pacjentom lekarza zalecają również odpowiednie leki i suplementy.

RDW-SD i RDW-CV - podwyższone 

Parametry RDW-SD i RDW-CV oznaczają stopień zróżnicowania wielkości czerwonych krwinek (erytrocytów) i są częścią morfologii krwi. Ich podwyższone wartości mogą wskazywać na różne nieprawidłowości w organizmie, często związane z zaburzeniami krwi lub niedoborami składników odżywczych. Gdy RDW-SD i RDW-CV są podwyższone, nie zawsze oznacza to poważną chorobę, ale może być sygnałem do dalszej diagnostyki, zwłaszcza w połączeniu z innymi nieprawidłowymi wynikami morfologii.

Najczęstsze przyczyny podwyższonego RDW-SD i RDW-CV:

• niedobór żelaza, witaminy B12 lub kwasu foliowego
  
• początkowe stadium niedokrwistości (anemii)
  
• choroby przewlekłe (np. stany zapalne, choroby autoimmunologiczne)
  
• regeneracja po utracie krwi
  
• zaburzenia szpiku kostnego

Warto skonsultować wyniki z lekarzem, który zinterpretuje je w kontekście całego obrazu krwi i ewentualnych objawów.

RDW-CV - obniżone

Parametr RDW-CV określa, jak bardzo różnią się od siebie wielkością czerwone krwinki w próbce krwi. Najczęściej uwagę zwraca jego podwyższenie, jednak zdarzają się sytuacje, gdy RDW-CV jest obniżone. Taki wynik oznacza, że krwinki są niemal jednakowej wielkości, co zazwyczaj nie budzi niepokoju, ale w rzadkich przypadkach może mieć znaczenie diagnostyczne. Ważne jest, aby interpretować ten wskaźnik łącznie z innymi parametrami morfologii, takimi jak MCV, HGB czy liczba erytrocytów.

Możliwe przyczyny obniżonego RDW-CV:

• jednorodna populacja czerwonych krwinek, np. w łagodnych stanach fizjologicznych
  
• niektóre choroby przewlekłe bez zaburzeń hematologicznych
  
• błędy laboratoryjne lub nieprawidłowe przygotowanie próbki
  
• niedawne leczenie, które wyrównało rozmiar krwinek (np. suplementacja żelaza lub witamin)
  

Obniżone RDW-CV zazwyczaj nie wymaga leczenia, ale warto skonsultować wynik z lekarzem, by wykluczyć inne nieprawidłowości.

RDW – CV w ciąży

Oznaczając poszczególne parametry krwi oraz interpretując wyniki badań, często bierze się pod uwagę płeć i wiek pacjenta. Nierzadko inne normy obowiązują kobiety w ciąży. W przypadku RDW-CV tak jednak nie jest – norma wynosi 11,5 do 14,5 i obejmuje także ciężarne. Należy jednak podkreślić, że tak jak w przypadku innych badań, w każdym przypadku trzeba sprawdzić, jakie zakresy norm obowiązują w danym laboratorium. W każdym bowiem współczynnik zmienności rozkładu objętości erytrocytów może być nieco inny, tak jak pozostałe wskaźniki parametrów krwi.

Badanie RDW-CV zwykle zaleca lekarz w przypadku zaobserwowania niepokojących symptomów. Odchylenia od normy możemy również zaobserwować wykonując badania profilaktyczne. Nigdy jednak nie oznacza się RDW-CV samodzielnie – zawsze oznaczeniu tego wskaźnika towarzyszy badanie pozostałych parametrów krwi. Nie należy więc rozpatrywać i stawiać diagnozy na podstawie tylko tego jedynego wskaźnika. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, zaleca się wizytę u lekarza, który zaproponuje odpowiednie metody leczenia lub skieruje na dalsze badania, które pozwolą postawić diagnozę. Tylko na podstawie pełnej morfologii krwi jesteśmy w stanie dokonać oceny stanu zdrowia pacjenta.