Opadająca powieka to schorzenie powodujące zmniejszenie szpary powiekowej, co utrudnia prawidłowe widzenie. Dolegliwość ta występuje zarówno u dzieci, jak i u osób dorosłych. Sprawdzamy, jakie są przyczyny opadającej powieki i jakie objawy powinny wzbudzić niepokój.
Z tego artykułu dowiesz się:
- jak wygląda opadająca powieka,
- jakie są przyczyny opadającej powieki,
- jak można leczyć opadającą powiekę,
- jakie są przeciwskazania do plastyki powiek,
- jaki makijaż pomaga zamaskować opadającą powiekę.
Przeczytaj też: Zdrowe spojrzenie, czyli jak zadbać o zmęczone oczy
Opadająca powieka – jak wygląda?
Najbardziej charakterystycznym objawem schorzenia jest opadanie powieki – jednej lub dwóch. Wbrew pozorom, nie jest to wyłącznie defekt kosmetyczny – bardziej zaawansowana postać tego schorzenia może prowadzić do niedowidzenia, co z kolei utrudnia wykonywanie codziennych czynności. U niektórych chorych opadająca powieka wymusza nienaturalne ustawienie głowy pod kątem, co ma z jednej strony ułatwiać widzenie, ale z drugiej może powodować bóle głowy oraz zmiany w układzie mięśniowo-szkieletowym. Opadająca powieka u dzieci i młodzieży nie pozostaje także bez wpływu na psychikę – przypadłość może być przyczyną problemów z samoakceptacją czy funkcjonowanie w grupie rówieśniczej.
Jakie symptomy, oprócz opadającej powieki, mogą świadczyć o rozwoju tej dolegliwości? Wrodzoną postać tego schorzenia zwykle można zauważyć już po narodzinach dziecka, ponieważ fałda jednej górnej powieki wygląda na dłuższą. Przypadłość może jednak ujawnić się dopiero w późniejszym wieku – rodziców zaniepokoić powinny takie objawy jak:
- częste dotykanie powieki,
- wysokie unoszenie brwi w celu poprawy widzenia,
- ciągłe przekrzywianie głowy.
U osób dorosłych natomiast często pojawiającym się symptomem jest również unoszenie jednej brwi, co ma podnieść komfort widzenia.
Opadająca powieka – przyczyny
Opadająca powieka może mieć różne przyczyny. U wielu osób schorzenie to rozwija się w konsekwencji starzenia się, gdy w organizmie spada poziom kolagenu. Ponadto skóra na powiekach jest bardzo cienka, przez co jest wyjątkowo narażona na negatywne działanie czynników zewnętrznych. Opadająca powieka może być też spowodowana przez:
- nadmiar skóry na powiece,
- uszkodzenie nerwu okoruchowego,
- uszkodzenie jądra nerwu w mózgu,
- uszkodzenie unerwienia gałek ocznych,
- porażenie mięśni odpowiedzialnych za ruchy gałek ocznych,
- zmiany nowotworowe,
- cukrzycę,
- uwarunkowania genetyczne.
Wśród przyczyn opadającej powieki wymienia się także noszenie niewłaściwie dobranych szkieł kontaktowych. Dolegliwość ta może być również następstwem nieodpowiedniej higieny oczy oraz częstego pocierania powiek. Czynnikiem sprzyjającym rozwojowi tej przypadłości jest też długotrwały stres.
Leczenie opadającej powieki – na czym polega blefaroplastyka?
Jedną z najpopularniejszych metod leczenia opadającej powieki jest blefaroplastyka, czyli plastyka powiek. To zabieg chirurgiczny, przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym, który polega na podniesieniu powieki. Jak przebiega blefaroplastyka krok po kroku? Lekarz wykonuje niewielkie nacięcia, a następnie wycina wąski pasek skóry i usuwa zbędną tkankę tłuszczową spod powieki. Po zakończeniu zabiegu nacięcie jest zszywane pojedynczym szwem śródskórnym lub szwem ciągłym. Blizny po zabiegu są niewidoczne, ponieważ są ukryte w naturalnych załamaniach powiek.
Po zabiegu zaleca się stosować zimne kompresy na powieki oraz krople do oczu, które zostały przepisane przez chirurga. Przez pierwszy tydzień po zabiegu nie można malować oczu ani nosić soczewek. Po tym czasie szwy są zdejmowane, ale przez pewien czas wciąż powinno się unikać długotrwałej ekspozycji na słońce, intensywnych treningów i spożywania alkoholu.
Jednak plastyka powiek nie zawsze oznacza konieczność wykonania chirurgicznego nacięcia – bardzo popularnym zabiegiem jest także laserowa plastyka powiek. Tego typu korekta polega na zamknięciu naczyń krwionośnych za pomocą lasera, dzięki czemu powstała opuchlizna i ewentualne krwawienie są znacznie mniejsze. Kolejna możliwość to zabiegi z zastosowaniem plazmy. Metoda ta wykorzystuje wyładowania elektryczne, w trakcie których wytwarzane jest ciepło ogrzewające skórę i zmniejszające widoczność defektu.
Czy istnieją przeciwskazania do plastyki powiek?
Należy mieć świadomość, że plastyka powiek nie u każdego może zostać wykonana. Wśród przeciwwskazań do zabiegu wymienia się:
- choroby nowotworowe,
- infekcje skórne,
- problemy z krzepliwością krwi,
- zaburzenia hormonalne,
- choroby autoimmunologiczne,
- ciążę i karmienie piersią.
Co jednak bardzo istotne, wada wzroku nie jest przeciwwskazaniem do korekty powiek.
Jak zamaskować opadanie powieki? Makijaż na opadającą powiekę
W wielu przypadkach opadającą powiekę można skutecznie zamaskować za pomocą makijażu. Choć jest to rozwiązanie doraźne i nie przyczyni się do zmniejszenia nadmiaru skóry czy tkanki tłuszczowej na powiece, z pewnością może pozytywnie wpłynąć na samopoczucie osoby dotkniętej tą przypadłością.
Jak wykonać makijaż maskujący opadającą powiekę? Na początku trzeba zastosować bazę pod cienie do powiek. Następnie należy nałożyć na ruchomą część powieki jasny cień – dobrze sprawdzi się również kosmetyk z dodatkiem mieniących się drobinek – i pokryć ciemniejszym cieniem skórę opadającej powieki. Na jakie kolory warto postawić? Świetnym wyborem będą dwa odcienie tej samej barwy – na przykład jasny beż i ciemniejszy brąz. Później pozostaje nam już tylko podkreślenie brwi i dokładne wytuszowanie rzęs. Dla wzmocnienia efektu można użyć zalotki, które unosi rzęsy, co optycznie powiększa oko.
Należy też pamiętać o właściwej pielęgnacji twarzy i okolic oczu. W kosmetyczce warto zrobić miejsce przede wszystkim na dobre kosmetyki na zmarszczki, które stymulują produkcję kolagenu w skórze i błyskawicznie poprawiają jej wygląd – krem liftingujący czy krem pod oczy i na powieki.
Opadająca powieka to przypadłość polegająca na zmniejszeniu szpary powiekowej. Rozwijające się schorzenie zaczyna utrudniać prawidłowe widzenie, a tym samym codzienne funkcjonowanie, dlatego w razie pojawienia się niepokojących objawów należy skonsultować się z okulistą i zaplanować niezbędne leczenie.
Niniejszy artykuł nie jest poradą medyczną i ma charakter wyłącznie informacyjny.
