Nerwica jest zaburzeniem psychicznym, którego źródło stanowią nierozwiązane konflikty wewnętrzne. Jedną z najczęściej występujących jest nerwica natręctw. Mimo, że nazywa się ją chorobą duszy, to w jej przypadku cierpi również ciało. Nieleczona i bagatelizowana nerwica może trwać latami i przynosić negatywne skutki dla zdrowia. Warto przeczytać także artykuły o różnych chorobach i dolegliwościach.
Nerwica - co to jest i czym się charakteryzuje nerwica?
Nerwice to zaburzenia lękowe, występujące zazwyczaj u osób w wieku 35-45 lat. Są to jedne z najbardziej rozpowszechnionych zaburzeń psychicznych. Charakteryzują się dużą różnorodnością symptomów, jednak bez psychotycznych objawów - zachowana jest zdolność realnej oceny sytuacji. Czynnik, który wywołuje nerwicę to uraz psychiczny, bardzo trudne życiowe sytuacje albo konflikt wewnętrzny, który powoduje emocjonalne przeciążenie. Wyróżnia się różne rodzaje nerwic, np. nerwicę żołądka, która jest skutkiem nadmiernego stresu i małej odporności na sytuacje stresogenne. Ból brzucha w tym przypadku jest wręcz nie do opanowania za pomocą środków przeciwbólowych.
Czym są zaburzenia obsesyjno-kompulsywne? Rodzaje zaburzeń
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne nazywane są także OCD (z języka angielskiego obssesive-compulsive disorder) to zaburzenie psychiczne opierające się na występowaniu u osoby chorej zachowań przymusowych albo natrętnych myśli. Charakterystyczną cechą jest to, że postępowanie chorego uważane jest za nielogiczne, przez co czuje on wstyd i dyskomfort.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne zwykle są łatwe do rozpoznania. Osoba cierpiąca sama odczuwa, że coś dzieje się z nią nietypowego. Bardzo często także zauważa to ktoś z jej otoczenia.
Wyróżnia się kilka rodzajów zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych:
- Zaburzenie z przewagą myśli natrętnych - zwykle dotyczą one czynności, które związane są z czystością, np. porządkowanie, mycie rąk i czyszczenie. Podłożem są zwykle obawy związane z potencjalnym niebezpieczeństwem, które grozi chorej osobie albo będzie przez nią spowodowane, a czynność rytualna stanowi symboliczną profilaktykę tego zagrożenia. Działania te bardzo często zajmują wiele godzin dziennie i powodują duże niezdecydowanie i spowolnienie.
- Zaburzenia z przewagą myśli albo ruminacji natrętnych - mogą przyjmować postać wyobrażeń, myśli albo impulsów do działania. Treść ich może być zróżnicowana, jednak prawie zawsze odczuwana jest przez chorego jako przykra. Bardzo często związane jest to z niemożliwością podjęcia nawet najprostszych decyzji w codziennym życiu.
- Czynności oraz myśli natrętne i mieszane - zaburzenia te diagnozuje się w przypadku, gdy kompulsje i obsesje występują w takim samym nasileniu.
Do skutków zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych zaliczyć należy np. dermatologiczne zmiany skórne, które tworzą się na skutek zbyt częstego mycia rąk albo całego ciała. OCD nierzadko występuje razem z innymi zaburzeniami psychicznymi. Zazwyczaj jest to depresja, inne zaburzenia lękowe, choroba afektywna dwubiegunowa albo uzależniania od psychoaktywnych substancji.
Nerwica natręctw - rozpoznanie, objawy i leczenie. Test na nerwicę
W dobie czasów, które umożliwiają bardzo łatwy dostęp do profesjonalnych informacji, każdy może samodzielnie postawić sobie wstępną diagnozę, a potem udać się do lekarza specjalisty. Na wielu stronach internetowych można znaleźć testy na nerwicę, które pomogą w diagnozie dolegliwości.
Nerwica natręctw - objawy
Do symptomów zaburzenia zaliczyć należy:
- zaburzenia myślowe,
- słaba pamięć wzrokowa,
- nawracające myśli,
- wewnętrzny przymus wykonania jakiejś czynności.
Symptomy nerwicy natręctw przypominają przesadne i zaostrzone reakcje na ciężkie sytuacje, które występują u zdrowych ludzi. Osoba chora odczuwa silny przymus, który nakazuje wykonać jej daną czynność. Jeżeli tego nie zrobi, odczuwa niepokój i lęk.
Nerwica natręctw - leczenie
Podstawowe metody leczenia nerwicy natręctw to:
- terapia behawioralna albo behawioralno-poznawcza - jej istotą jest ekspozycja z powstrzymaniem reakcji - to nauka powstrzymywania natrętnej czynności, mimo celowego narażenia się na bodziec, który wywołuje lęk; skutkuje ona stopniową redukcją objawów,
- farmakoterapia - zwykle stosuje się leki w wyższych dawkach niż w przypadku depresji; oparta jest głównie na lekach z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny.
W przypadku łagodnych objawów albo epizodów nerwicy można pomóc sobie, stosując suplementy diety, np. magnez z B6 albo specjalnie skomponowane tabletki na nerwicę. Pomoce mogą okazać się także preparaty zapewniające zdrowy sen.
Wizyta u psychiatry - nie bój się iść do specjalisty
Wielu ludzi stara sobie radzić ze stresem w sposób samodzielny. To dobre podejście, jednak tylko do chwili, kiedy jego poziom nie przekroczy możliwości psychicznych danej osoby. Jeśli osoba chora czuje, że nie radzi sobie samodzielnie z lękiem i niepokojem, a objawy utrzymują się przez długi czas albo przybierają na sile, warto skonsultować się ze specjalistą.
Wykwalifikowany lekarz doradzi, w jaki sposób radzić sobie z objawami nerwicy i zaleci odpowiednie leczenie. W pewnych przypadkach będzie to tylko psychoterapia, a w niektórych połączenie psychoterapii z farmakologią. Nieleczona nerwica natręctw może przybrać na sile do tego stopnia, że uniemożliwi normalne funkcjonowanie.
Dlaczego psychoterapia jest potrzebna przy nerwicy natręctw?
Psychoterapia w leczeniu nerwicy natręctw odgrywa kluczową rolę w długofalowym leczeniu. W zaburzeniach tego typu charakterystyczne jest to, że osoba cierpiąca zdaje sobie sprawę ze swoich natrętnych myśli lub zachowań i ma wobec nich krytyczny stosunek. Potrafi przyznać, że rzeczywistość nie wygląda w taki sposób.
Terapia poznawczo-behawioralna polega na stopniowej dekonstrukcji takiego wadliwego schematu. Z pomocą terapeuty osoba chora weryfikuje i modyfikuje swoje przekonania i małymi krokami stopniowo konfrontuje się ze źródłem zaburzenia.
Czy pandemia sprzyja rozwojowi nerwicy? Nerwica natręctw myślowych
Pandemia jest dla wszystkich realnym zagrożeniem zdrowotnym, które nie jest jeszcze wystarczająco poznane, i którego nie można w pełni kontrolować. U wielu ludzi może być to źródłem długotrwałych obaw, zamartwiania się i przeżywania nasilonego napięcia psychicznego. Jest to zatem nagły, nowy i wszechobecny, stresogenny bodziec, który zwiększa ryzyko nasilenia się symptomów zaburzeń nerwicowych.
Stan zagrożenia epidemiologicznego spowodował, że wiele osób po raz pierwszy szuka pomocy psychologicznej. W większości przypadków nie ma potrzeby włączania farmakologicznego leczenia. Chodzi tylko o udzielenie wsparcia w radzeniu sobie z lękiem i niepokojem.
Wielu ludzi obawia się konsekwencji ekonomicznych, których skala jest nie do przewidzenia i u wielu wywołuje to niepokój o przyszłość. Jednak najczęściej w związku z pandemią pojawia się lęk o osoby bliskie, szczególnie starsze czy chorujące na różne schorzenia. Rodzice obawiają się, że w razie ich zachorowania, nie będą mogli zająć się dziećmi. To wszystko może wywołać nerwicę u osób, które do tej pory jej nie doświadczyły i tym bardziej nasilić objawy u ludzi na nią cierpiących.
Niniejszy artykuł nie jest poradą medyczną i ma charakter wyłącznie informacyjny.
