Drętwienie kończyn, zimne stopy i dłonie czy uczucie ciężkich nóg to zazwyczaj objawy, które nie powinny napawać lękiem. Zdarzają się jednak sytuacje, w których tego typu problemy są oznaką poważnego schorzenia. Dlatego też warto przyjrzeć się im i upewnić, że nie świadczą np. o chorobach stawów czy miażdżycy. Objawy mogą dotyczyć różnych odcinków kończyn. Drętwienie rąk, drętwienie stopy czy drętwienie nóg, jeśli są stałym problemem, powinny zwrócić naszą uwagę i skłonić nas do wizyty u lekarza.
Z tego artykułu dowiecie się o tym:
- Czym jest dyskopatia, jakie są jej rodzaje, objawy i sposoby leczenia,
- Jakie ćwiczenia pomogą na cierpnięcie rąk i stawów łokciowych,
- Jak wygląda zespół cieśni nadgarstka, jego objawy i leczenie,
- Jakie są możliwe przyczyny zimnych dłoni i stóp,
- Czym jest wybicie palca i jak je leczyć,
- Dlaczego drętwienie kończyn może oznaczać miażdżycę,
- Co może być powodem drętwienia nóg,
- Do czego prowadzić może rwa udowa, jakie są jej objawy, przyczyny i leczenie.
Zobacz również artykuł: Miażdżyca: przyczyny, objawy, dieta – jak leczyć miażdżyce?
Rodzaje chorób stawów - dyskopatie odcinków kończyn górnych i dolnych – przyczyny, objawy, leczenie, rehabilitacja
Jednymi z chorób, o których mogą świadczyć objawy takie jak
np. drętwienie nóg i rąk, są dyskopatie. Nasze kończyny są unerwione
wychodzącymi z kręgosłupa nerwami, połączonymi z jego kręgami. Dlatego też
jeśli pojawią się pewne zwyrodnienia kręgów kręgosłupa, jak uszkodzenie krążka
międzykręgowego (jego wypuklina, dehydratacja, zwężenie, czy ogniskowe
uszkodzenie pierścienia włóknistego) odczuć można je jako drętwienie kończyn.
Przyczyny dyskopatii mogą być różne, jednak zazwyczaj są to urazy
spowodowane nadwyrężeniem kręgosłupa, np. częste siedzenie w
zgarbionej pozycji, otyłość, czy też niewłaściwe przesuwanie lub podnoszenie
ciężarów.
Jeśli zwyrodnienia pojawiły się w górnych
częściach kręgosłupa, to znaczy w obrębie kręgów szyjnych, zaobserwujemy
drętwienie rąk. Natomiast zwyrodnieniowe zmiany w odcinkach
dolnych, jak kręgi lędźwiowe oraz krzyżowe odpowiadają za drętwienie nóg i stóp.
W niektórych przypadkach występują także szumy uszne i nagłe zaburzenia
równowagi. Sposób leczenia dyskopatii zależy od jej zaawansowania. W lekkich
przypadkach pomóc mogą już leki, rehabilitacja i ćwiczenia, natomiast przypadki
ciężkie wymagać będą operacji kręgosłupa. Ćwiczenia na drętwienie nóg od
kręgosłupa mogą być wykonywane w domu lub pod okiem specjalisty.
Drętwienie prawej ręki - przyczyny i objawy
Przyczyn drętwienia rąk może być wiele. W przypadku konkretnie ręki prawej wykluczyć można zawał serca, czy dławica piersiowa, mogące być powodem drętwienia lewej ręki. Ze względu na większą powszechność praworęczności, częstym powodem drętwienia prawej ręki jest zespół cieśni nadgarstka lub też zespół rowka nerwu łokciowego.
Kolejnym, dużo mniej poważnym powodem może być po prostu częste spanie na prawym boku. Prowadzi ono do ucisku na nerwy ręki oraz jej naczynia krwionośne, co skutkuje poczuciem mrowienia. Powraca ona do normalnego stanu zazwyczaj w ciągu kilku minut, przy czym w momencie gdy staramy się poruszać palcami i ręką pojawić może się nieprzyjemne uczucie kłucia. Co ciekawe, przyczyną mogą być również niedobory.
Jeśli cierpimy na drętwienie rąk jakie witaminy należy brać?
Przydadzą się suplementy z witaminami z grupy B, zwłaszcza witamin B6,
B12 oraz kwasu foliowego. Dobrze także włączyć w dietę produkty takie jak
szpinak, produkty mleczne, jajka, czy fasolę. Natomiast co brać na drętwienie
nóg? Również witaminy z grupy B, a pomocny może okazać się także magnez,
który pomoże ze stanem naszych mięśni i zapobiegnie skurczom. Pamiętajmy, że
drętwienie, czy mrowienie różnych części ciała może być spowodowane wieloma
chorobami, np. półpaścem, należy więc analizować wszelkie
pojawiające się objawy jako całość.
Ćwiczenia na cierpnięcie rąk i stawów łokciowych
Nawet jeśli drętwienie kończyn jest częstym objawem, aby się go pozbyć, wystarczy czasem odpowiednia aktywność fizyczna. Ćwiczenia na drętwienie rąk i nóg można wykonywać co rano po przebudzeniu. Pomoże to pozbyć się uczucia cierpnięcia i zacząć dzień bez bólu.
Domowe sposoby na drętwienie nóg i rąk są zazwyczaj łatwe. Przykładowym i najprostszym ćwiczeniem na cierpnięcie rąk, jest po prostu trzęsienie rękoma i dłońmi. Jest to szczególnie przydatne kiedy po przebudzeniu w nocy chcemy szybko pozbyć się nieprzyjemnego uczucia. Wystarczy potrząsnąć energicznie rękami aby odczuć ulgę. Kolejnym ćwiczeniem jest składanie dłoni w pięść i rozkładanie jej. Zaciśnij na moment pięść, następnie rozłóż ją, skieruj palce w górę, aż będą wskazywać na sufit, tak jakbyś chciał zatrzymać kogoś, kto idzie w twoim kierunku. Powtórz 5-10 razy. Innym ćwiczeniem jest zaciskanie dłoni na małej gumowej piłce, czy nawet zwiniętej parze skarpetek. Utrzymaj zacisk przez 5 sekund. Powtórz 10 razy, także w ciągu dnia.
Zespół cieśni nadgarstka – przyczyny, objawy, leczenie
Zespół cieśni nadgarstka inaczej nazywany uciskiem nerwu pośrodkowego, jest stanem, który powoduje drętwienie, mrowienie lub osłabienie dłoni. Dzieje się tak z powodu nacisku na nerw, który biegnie wzdłuż ramienia, przechodzi przez kanał nadgarstka zwany cieśnią nadgarstka i kończy się w dłoni. Kontroluje ruch i czucie kciuka oraz ruch wszystkich palców z wyjątkiem małego palca.
Zespół cieśni nadgarstka może być spowodowany powtarzającymi się ruchami, takimi jak pisanie, lub innymi ruchami nadgarstka, które wykonujemy bardzo często. Dotyczy to zwłaszcza rzeczy, które robimy w pozycji, w której ręce są niżej niż nadgarstki. Innymi przyczynami mogą być stany takie jak niedoczynność tarczycy, otyłość, reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzyca, a nawet ciąża.
Objawy zespołu cieśni nadgarstka obejmują pieczenie, mrowienie lub drętwienie dłoni i kciuka, lub palca wskazującego i środkowego, osłabienie dłoni i kłopoty z trzymaniem rzeczy, uczucie przypominające drżenie w palcach, czy mrowienie w ramieniu. Leczenie może obejmować zmianę stylu życia, jeśli to powtarzające się ruchy powodują objawy, lub częstsze przerwy w danych czynnościach. Pomocne będą też ćwiczenia rozciągające i wzmacniające.
W niektórych przypadkach lekarz może zalecić noszenie szyny, aby zapobiec poruszaniu się nadgarstka i zmniejszyć nacisk na nerwy. Mogą również zostać przepisane leki przeciwzapalne lub zastrzyki sterydowe, aby ograniczyć obrzęk. Jeśli żadne z powyższych nie zadziała, konieczna może być operacja zwaną uwolnieniem cieśni nadgarstka, która zwiększa rozmiar kanału i łagodzi nacisk na nerw.
Dlaczego miewamy zimne dłonie i stopy – przyczyny
U niekórych zimne stopy i dłonie są naturalne i nie wskazują na nic niepokojącego. Ale jeśli są to objawy częste i bardzo dokuczliwe lub jeśli zauważymy dodatkowe problemy, takie jak zmiana koloru palców, potrzeba będzie interwencja. Prawdopodobnie bowiem nasze ciało sygnalizuje, że możemy mieć problem z nerwami i krążeniem krwi. Może to również oznaczać uszkodzenie tkanek dłoni, palców lub stóp.
Przyczynami zimnych stóp i dłoni może być cukrzyca i jej powikłania, anemia, czy wysoki poziom cholesterolu, który zwiększa ryzyku problemów z krążeniem. Może to być również objaw wysokiego stresu, ponieważ wtedy nasza krew pompowana jest główne do naszego torsu, na czym cierpią kończyny. Oprócz tego mogą to być pewne rzadkie choroby, jak Choroba Buergera.
Czym jest hipoglikemia reaktywna - poposiłkowa
Hipoglikemia reaktywna (hipoglikemia poposiłkowa) odnosi się do niskiego poziomu cukru we krwi, który występuje po posiłku — zwykle w ciągu czterech godzin po jedzeniu. Różni się to od niskiego poziomu cukru we krwi (hipoglikemii), który występuje podczas postu. Oznaki i objawy hipoglikemii mogą obejmować głód, bladą skórę, słabość, zawroty głowy, niepokój, poczucie dezorientacji i właśnie drżenie lub odrętwienie rąk. Jeśli w leczeniu cukrzycy stosujemy insulinę lub inne leki obniżające poziom cukru we krwi, hipoglikemia po jedzeniu może oznaczać konieczność odpowiedniego dostosowania dawki leku.
Dla większości osób z hipoglikemią reaktywną rzeczywista przyczyna nie jest jasna. Jednak objawy tego stanu mogą być związane z tym, jaki pokarm został zjedzony lub zmian w czasie przemieszczania się go przez układ pokarmowy. Inne możliwe przyczyny reaktywnej hipoglikemii to alkohol, niektóre zabiegi chirurgiczne (bypass żołądka lub operacja wrzodu), dziedziczne zaburzenia metaboliczne i niektóre nowotwory.
Wybity palec – objawy, leczenie, rehabilitacja wybitego palca
Stawy pozwalają naszym palcom zginać się i prostować. Kiedy dowolne dwie kości zostają wypchnięte ze stawu, na przykład w wyniku urazu sportowego lub upadku, palec ulega przemieszczeniu i zwichnięciu. Najczęściej stawem, w którym występuje zwichnięcie, jest staw międzypaliczkowy proksymalny, czyli środkowy staw palca.
Zwichnięty palec można zaobserwować, jeśli staw palca wygląda na krzywy lub zniekształcony, kość palca wydaje się przesunięta, na przykład wystająca na bok, występuje obrzęk, zasinienie i ból wokół stawu, oraz problemy z poruszaniem. Natychmiast po zwichnięciu należy unikać samodzielnego wbijania palca z powrotem w staw. Można w ten sposób zranić leżące poniżej struktury, czasami na stałe, włączając w to naczynia krwionośne, ścięgna, nerwy i więzadła. Zamiast tego należy schłodzić i unieruchomić wybity palec. Może okazać się, że konieczna będzie operacja.
Fizjoterapię lub terapię zajęciową można przepisać, gdy palec wyzdrowieje na tyle, aby usunąć szynę. Wyszkolony fizjoterapeuta poprowadzi pacjenta przez ćwiczenia, a być może także zaoferuje terapie ciepłem i masaże, aby zmniejszyć sztywność i zwiększyć ruchomość stawu. Zwykle można wrócić do normalnych zajęć, w tym sportu, w ciągu kilku tygodni po kontuzji, ale całkowite wygojenie palca może potrwać do sześciu miesięcy. W niektórych przypadkach ból i sztywność mogą być długotrwałe lub nawet trwałe.
Miażdżyca kończyn dolnych i tętnic jako przyczyna
Miażdżyca jest stanem, w którym tętnice są zwężone przez odkładanie się blaszek miażdżycowych i nie mogą transportować wystarczająco dużej ilości krwi do zewnętrznych części ciała, takich jak ręce i nogi. To forma choroby naczyń obwodowych. Skurcze, które zaczynają się, gdy się ruszamy i odchodzą po odpoczynku, są jednym z sygnałów ostrzegawczych miażdżycy. Zwykle można odczuć je przede wszystkim w nogach i właśnie wtedy mamy do czynienia z miażdżycą kończyn dolnych.
Mogą pojawić się ból lub skurcze mięśni, ponieważ do nóg pompowane jest mniej krwi. Ten rodzaj bólu nazywa się chromaniem przestankowym. Można go odczuć np. przy chodzeniu po schodach, natomiast ból ustaje przy odpoczynku. Miażdżyca może wpływać na różne grupy mięśni, w tym pośladków, bioder, stóp, łydek i ud.
Niektórzy ludzie mają też uczucie pieczenia lub drętwienia. W zaawansowanych formach, palce lub stopy mogą boleć nawet podczas odpoczynku. Pojawić mogą się także zmiany w kolorze nóg, słabość nóg, poczucia zimna w dolnych kończynach, słabszy puls w nogach, blady lub niebieskawy kolor skóry. Co robić jak drętwieje noga i obserwujemy kilka z innych opisanych objawów? Należy natychmiast wybrać się do lekarza, a przede wszystkim jeśli palimy, rzucić nałóg, który wielokrotnie zwiększa ryzyko miażdżycy. Ryzyko wzrasta też jeśli bierzemy tabletki antykoncepcyjne, często pijemy alkohol, niezdrowo jemy, czy jesteśmy po menopauzie
Ciężkie nogi - co może być przyczyną?
Ciężkie nogi mogą być oznaką ich zmęczenia po dniu wypełnionym długim staniem czy siedzeniem, ale także wielu stanów chorobowych lub zaburzeń w ciele. Przykładem mogą być choroby związane z krążeniem.
Jeśli cierpimy na uczucie ciężkich nóg z powodu choroby naczyniowej, istnieje szereg objawów, na które należy zwrócić uwagę, w tym obrzęk w nodze, pojawienie się pajączków lub żylaków, odrętwienie lub otępienie w nogach, bolący lub pulsujący ból w nogach, uczucie zimna lub mrowienia, trudności ze staniem lub siedzeniem przez dłuższy czas, a także z chodzeniem. Ciężkie nogi mogą być spowodowane niewydolnością żylną lub miażdżycą kończyn dolnych.
Do czego prowadzi rwa udowa – przyczyny, objawy, i leczenie przez ćwiczenia
Nerw udowy jest jednym z największych nerwów w ciele. Rozpoczyna się w miednicy i dzieli się na kilka mniejszych gałęzi. Kontrolują one ruchy różnych mięśni nóg. Nerw udowy odbiera również sygnały ze skóry, gdy występuje ucisk na udo lub wewnętrzną łydkę. Uszkodzenie nerwu udowego może powodować drętwienie, osłabienie lub paraliż nóg.
Neuropatia udowa może być spowodowana przez bezpośredni uraz nerwu udowego. Może on być wynikiem wypadku lub zabiegu chirurgicznego obejmującego biodro, lub brzuch. Neuropatia może rozwinąć się także jako powikłanie innego schorzenia, takiego jak cukrzyca, otyłość, guzy lub narośl na nerkach, nacisk na nerw udowy przez dłuższy czas, złamana miednica, niedobór witamin, wstawienie na substancje toksyczne, czy zapalenie związane z infekcją.
Jeśli przyczyną jest ucisk na nerw, celem leczenia będzie złagodzenie ucisku. Czasami w przypadku łagodnych urazów, problem może ustąpić samoistnie. U osób z cukrzycą przywrócenie normalnego poziomu cukru we krwi może złagodzić dysfunkcję nerwów. Głębsze leczenie zwykle obejmuje leki i fizjoterapię. Może ona pomóc we wzmocnieniu mięśni nóg oraz zmniejszeniu bólu. Czasem konieczne jest użycie urządzenia ortopedycznego, takiego jak szelki pomagające w chodzeniu. W niektórych przypadkach konieczna będzie także terapia zajęciowa. Pomoże ona nauczyć się wykonywania regularnych czynności, takich jak kąpiel i inne czynności związane z samoopieką. Lekarz może też zalecić operację, jeśli istnieje narośl blokująca nerw udowy, którą należy wyciąć.
Niniejszy artykuł nie jest poradą medyczną i ma charakter wyłącznie informacyjny.
