Stoperan 2 mg 8 kapsułek

Opis

Stoperan jest  to lek wskazanym w przypadku pierwszych lub nasilonych objawów biegunki. Działa przeciwbiegunkowo oraz zapobiega negatywnym skutkom występowania biegunki: osłabienie, odwodnienie.

Stoperan to lek o wysokim poziomie bezpieczeństwa i skuteczności. Jego działanie odczuwalne jest już w ciągu godziny po podaniu, a mimo tak szybkiego działania nie podrażnia śluzówki przewodu pokarmowego i jest łagodny dla żołądka. Lek może być stosowany u dorosłych, dzieci od 6. roku życia i osób w podeszłym wieku. 

Stoperan łagodzi objawy biegunki różnego pochodzenia. Jest skuteczny zarówno w przypadku biegunek w alergiach pokarmowych, nietolerancji laktozy i glutenu, w biegunce stresowej, wywołanej zespołem jelita drażliwego jak i w biegunce towarzyszącej cukrzycy. 

Składniki

Substancja czynna: chlorowodorek loperamidu. Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, talk, magnezu stearynian, skład kapsułki żelatynowej: żelatyna, erytrozyna (E127), błękit patentowy (E131), tytanu dwutlenek (E171), żółcień chinolinowa (E104)

Dawkowanie

Stoperan można stosować już przy pierwszych objawach biegunki. Dawkowanie zależne jest od czasu trwania biegunki (ostra, przewlekła) oraz od wieku pacjenta (dzieci, dorośli). Pierwsza dawka zazwyczaj składa się z dwóch kapsułek. Biegunka może ustąpić już po pierwszej dawce. Kapsułki Stoperanu należy przyjmować w całości, jednak w przypadku trudności z połykaniem można wsypać zawartość do niewielkiej ilości wody i wypić. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: Biegunka ostra: pierwsza dawka 2 kapsułki (4 mg), a następnie 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Nie należy stosować dawki większej niż 8 kapsułek (16 mg) na dobę. Biegunka przewlekła: początkowo 1 kapsułka (2 mg) 2 razy na dobę, w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 4-6 kapsułek (8-12 mg) na dobę. Dzieci w wieku od 9 do 12 lat: Biegunka ostra: 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Nie należy stosować dawki większej niż 3 kapsułki (6 mg) na dobę. Biegunka przewlekła: 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Nie należy stosować dawki większej niż 3 kapsułki (6 mg) na dobę. Dzieci w wieku od 6 do 8 lat: Biegunka ostra: 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Nie należy stosować dawki większej niż 3 kapsułki (6 mg) na dobę. Biegunka przewlekła: 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Nie należy stosować dawki większej niż 2 kapsułki (4 mg) na dobę.Stoperan można stosować już przy pierwszych objawach biegunki.

Działanie

Stoperan uspokaja nasiloną perystaltykę jelit i zwiększa wchłanianie wody w jelitach, dzięki czemu umożliwia szybszy powrót do normalnej życiowej aktywności. Stoperan można stosować już przy pierwszych nasilonych objawach biegunki, a to pozwala uniknąć kłopotliwych powikłań, o które szczególnie łatwo wśród dzieci oraz osób w podeszłym wieku. Przyspieszony pasaż jelitowy zostaje spowolniony, co w efekcie zmniejsza częstość i liczbę wypróżnień, tym samym oddala ryzyko odwodnienia organizmu i utraty elektrolitów, występujące w przebiegu biegunki.

Wskazania

Wskazaniem do stosowania Stoperanu jest leczenie objawowe ostrych biegunek. Leczenie objawowe przewlekłych biegunek występujących w chorobach zapalnych jelit oraz w zaburzeniach czynnościowych przewodu pokarmowego i zespole jelita drażliwego. Stoperan może być stosowany jednocześnie z lekami działającymi przyczynowo.

Kiedy nie stosować leku

Nadwrażliwość na loperamidu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stany, w których niepożądane jest spowolnienie perystaltyki jelit, z powodu możliwego ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, okrężnicy olbrzymiej (megacolon) i toksycznego rozszerzenia okrężnicy (megacolon toxicum). Leczenie lekiem Stoperan należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia zaparcia, wzdęcia brzucha lub niedrożności jelit. Niedrożność jelit. Ostre wrzodziejące zapalenie jelita grubego, ostry rzut krwotocznego zapalenia jelita grubego, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, zwłaszcza związane z podawaniem antybiotyków o szerokim zakresie działania. Ostra czerwonka z krwią w kale i przebiegająca z podwyższoną temperaturą ciała. Bakteryjne zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy spowodowane chorobotwórczymi bakteriami z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter. Nie należy stosować leku u dzieci poniżej 6 lat.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Rzadko (u mniej niż 1 na 1 000 osób)- reakcje alergiczne, niekiedy ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym wstrząs anafilaktyczny (ciężka reakcja alergiczna z występującymi nagle trudnościami w oddychaniu, obrzękiem twarzy lub gardła, ciężkimi zawrotami głowy) i reakcje przypominające anafilaksję;- wysypka, pokrzywka i świąd, obrzęk naczynioruchowy, wysypka pęcherzowa, w tym zespół Stevensa-Johnsona (choroba skóry polegająca na odwarstwieniu się naskórka), rumień wielopostaciowy (choroba skóry przebiegająca z powstaniem zmian rumieniowatych) i toksyczna rozpływna martwica naskórka (zespół Lyella - choroba skóry, w przebiegu której dochodzi do zmian martwiczych naskórka); Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)- ból w nadbrzuszu, ból brzucha promieniujący do pleców, wrażliwość uciskowa brzucha, gorączka, przyspieszone tętno, nudności, wymioty, mogące być objawami stanu zapalnego trzustki (ostre zapalenie trzustki).W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wyżej wymienionych objawów należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Inne działania niepożądaneDziałania niepożądane występujące bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 osób, w tym pojedyncze przypadki):- bóle i zawroty głowy, zmęczenie, senność;- ból brzucha, zaparcia, nudności i wymioty, niedrożność jelit, rozszerzenie okrężnicy, w tym toksyczne rozszerzenie okrężnicy, wzdęcia z oddawaniem wiatrów i niestrawność, suchość w jamie ustnej;- zatrzymanie moczu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Stoperanu nie należy stosować u dzieci poniżej 6. roku życia. W przypadku gdy podczas leczenia ostrej biegunki w ciągu 48 godzin nie nastąpi poprawa, należy skontaktować się z lekarzem.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Jednoczesne podawanie loperamidu (16 mg w pojedynczej dawce) z chinidyną (lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca) lub rytonawirem (stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV), które są inhibitorami P-glikoproteiny, powoduje zwiększenie stężenia loperamidu w osoczu.

Ciąża i karmienie piersią

Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Lek Stoperan jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Prowadzenie pojazdów i maszyn

W przebiegu biegunki leczonej loperamidem mogą wystąpić: zmęczenie, zawroty głowy lub senność. Dlatego też należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.