Euphyllin Long kaps.o zmod.uwal. 0,2 g 30 kaps. (3 blist.po 10 szt.)

Skład

1 kapsułka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 200 mg teofiliny. Preparat zawiera także laktozę.

Wskazania

Kapsułki stosowane są w celu:

- zapobiegania i leczenia zaburzeń oddechowych spowodowanych zwężeniem dróg oddechowych (skurcz oskrzeli) w przebiegu astmy oskrzelowej i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.

Preparat nie jest przeznaczony do leczenia doraźnego stanu astmatycznego (ciężki napad astmy oskrzelowej) lub nagłego skurczu oskrzeli (napadu duszności spowodowanego zwężeniem oskrzeli).

Teofiliny nie należy stosować u dzieci jako leku pierwszego wyboru w leczeniu astmy.

Działanie

Lek należy do grupy metyloksantyn. Hamuje uwalnianie mediatorów z komórek tucznych i innych komórek biorących udział w reakcji zapalnej, zmniejsza nasilenie natychmiastowych i późnych reakcji astmatycznych, zwiększa kurczliwość przepony, działa rozkurczająco na mięśnie gładkie oskrzeli i naczyń płucnych, poprawia klirens śluzowo-rzęskowy, zmniejsza nasilenie sprowokowanego skurczu oskrzeli. Działa również rozkurczająco na mięśnie gładkie (np. pęcherzyka żółciowego, przewodu pokarmowego), rozszerza naczynia krwionośne, ma dodatnie inotropowe i chronotropowe działanie na serce, zmniejsza nasilenia duszności, pobudza czynność wewnątrzwydzielniczą i zewnątrzwydzielniczą (np. zwiększone wydzielanie kwasu solnego w żołądku, zwiększone wydzielanie amin katecholowych przez nadnercza), zwiększa wydalanie moczu, hamuje kurczliwość macicy, pobudza mięśnie szkieletowe. Teofilina po podaniu doustnym jest wchłaniana całkowicie. Skuteczne stężenie teofiliny w osoczu wynosi 5-12 µg/ml. Preparat z krwiobiegu przenika do wszystkich kompartmentów, z wyjątkiem tkanki tłuszczowej. Teofilina jest metabolizowana w wątrobie i wydalana przez nerki. U dorosłych ok. 7-13% dawki jest wydalane w niezmienionej postaci z moczem. Głównymi metabolitami teofiliny są kwas 1,3-dimetylomoczowy (ok. 40%), 3-metyloksantyna (ok. 36%) i kwas 1-metylomoczowy (ok. 17%).

Dawkowanie

Zwykle stosowana dawka leku wynosi 1-2 kaps. 1-2 razy/dobę. Nie należy podawać więcej niż 900 mg/dobę. Dawka zależy od wieku, masy ciała pacjenta i wartości klirensu. Jeśli to możliwe, dawkę należy ustalać po oznaczeniu stężenia teofiliny w osoczu: dorośli (zakres terapeutyczny: 8-20 μg/ml); dzieci (zakres terapeut.: 5-12 μg/ml). Należy unikać stężeń >20 μg/ml.

Dawkę leku powinno się ustalić na podstawie beztłuszczowej masy ciała, ponieważ teofilina nie przenika do tkanki tłuszczowej. 

Dorośli (mc. 50-70 kg): 11-13 mg/kg mc. 

Młodzież 12-16 lat (mc. 40-60 kg): 18 mg/kg mc. 

Dzieci 8-12 lat (mc. 25-40 kg): 20 mg/kg mc. 

Dzieci 6-8 lat (mc. 20-25 kg): 24 mg/kg mc.

Preparatu nie należy stosować u dzieci w wieku <6 lat.

U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek bądź wątroby, u pacjentów w podeszłym wieku (>60 lat) konieczne jest podawanie mniejszych dawek leku. Zwiększając dawkowanie należy zachować ostrożność (u tej grupy chorych wydalanie teofiliny jest spowolnione i zwiększa się ryzyko działania toksycznego).

U osób palących konieczne jest podawanie większych dawek teofiliny w przeliczeniu na kg mc. niż u dorosłych niepalących. U pacjentów, którzy przerwali palenie tytoniu, należy zachować ostrożność podczas ustalania dawkowania, ponieważ stężenie teofiliny we krwi jest u nich zwiększone.

Wydalanie teofiliny bardzo często przebiega wolniej u pacjentów z z niewydolnością serca, ciężkim niedotlenieniem, w czasie równoczesnego stosowania innych leków oraz z zapaleniem płuc lub infekcjami wirusowymi (zwłaszcza grypą).

Kapsułki należy połykać w dawce pojedynczej wieczorem w dwóch dawkach podzielonych (przy czym tę dodatkową dawkę przyjmuje się rano ze śniadaniem), w całości, popijając dużą ilością płynu. Pacjenci, którzy  mają trudności z połykaniem mogą otworzyć i połknąć całą zawartość kapsułki, popijając dużą ilością płynu. Jeśli to możliwe, leczenie teofiliną należy rozpoczynać wieczorem, krótko przed położeniem się spać, a dawkę powinno się zwiększać powoli w ciągu 2-3 dni.

Przeciwwskazania

Nie należy zażywać leku w przypadku:

- nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą

- kobiet w I trymestrze ciąży

- ostrych zaburzeń rytmu serca z szybką czynnością serca

- dzieci w wieku poniżej 6 lat

- niedawno przebytego zawału mięśnia sercowego.

Działania niepożądane:

Bardzo często: zmniejszenie napięcia mięśniowego dolnego zwieracza przełyku może nasilać istniejący, nocny refluks żołądkowo-przełykowy, zmiany stężenia elektrolitów w surowicy, drżenie kończyn, niepokój ruchowy, zwiększone wydalanie moczu, niedociśnienie, tachykardia i zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca, hipokaliemia, zwiększenie stężenia wapnia w surowicy, ból głowy, pobudzenie, bezsenność, nudności, wymioty, biegunka, hiperglikemia, hiperurykemia, zwiększone stężenie kreatyniny w surowicy.

Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości.

Częstość nieznana: drgawki.

Działania niepożądane mogą być bardziej nasilone u osób z nadwrażliwością na teofilinę lub w przypadku przedawkowania. Gdy stężenie teofiliny w osoczu jest większe niż 25 mg/l mogą wystąpić objawy działania toksycznego, takie jak: ciężkie objawy ze strony układu pokarmowego (np. krwawienia z przewodu pokarmowego), drgawki, komorowe zaburzenia rytmu, nagły spadek ciśnienia krwi.

Lek może wpływać na szybkość reakcji, upośledzając zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn.

Preparat zawiera laktozę, dlatego też nie powinien być stosowany przez pacjentów z niedoborem laktazy (typu Lapp), zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.