Diuver tabl. 5 mg 30 tabl.IMP

Skład

1 tabletka zawiera 5 mg torasemidu. Preparat zawiera także laktozę.

Wskazania

Lek stosowany jest w leczeniu:

- nadciśnienia pierwotnego

- obrzęków spowodowanych zastoinową niewydolnością serca

- obrzęku płuc

- obrzęków pochodzenia wątrobowego

- obrzęków pochodzenia nerkowego.

Działanie

Diuver należy do diuretyków pętlowych. W małych dawkach profil farmakodynamiczny leku podobny jest do diuretyków tiazydowych, natomiast w większych dawkach torasemid wywołuje szybką diurezę. Po podaniu doustnym lek wchłania się szybko i prawie całkowicie, osiągając po 1-2h maksymalne stężenie w osoczu. Ponad 99% preparatu wiąże się z białkami osocza. Torasemid jest metabolizowany do 3 metabolitów na drodze oksydacji i hydroksylacji pierścienia aromatycznego. Ok. 80% podanej dawki wydalane jest w postaci niezmienionej i jako metabolity w wyniku wydzielania kanalikowego.

Dawkowanie

Nadciśnienie pierwotne - dawka dobowa to 2,5 mg. Dawkę można zwiększyć do 5 mg raz na dobę. Badania sugerują, że dawki większe od 5 mg na dobę nie prowadzą do dalszego obniżenia ciśnienia krwi. Maksymalny efekt terapeutyczny osiągany jest po ok. 12 tyg. leczenia. 

Obrzęki - dawka dobowa to 5 mg. Dawkę można zwiększyć stopniowo do 20 mg raz na dobę. W indywidualnych, wyjątkowych przypadkach stosowano 40 mg na dobę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby powinni być pod specjalną kontrolą ze względu na ryzyko zwiększenia stężenia torasemidu we krwi.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować preparatu w przypadku:

- nadwrażliwości na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub którąkolwiek substancję pomocniczą

- zaburzeń czynności nerek z bezmoczem

- śpiączki wątrobowej i stanów przedśpiączkowych

- niedociśnienia tętniczego

- laktacji

Działania niepożądane:

Często: szczególnie na początku leczenia, a także u pacjentów w podeszłym wieku mogą pojawić się objawy utraty elektrolitów i płynów, takie jak stany splątania, utrata apetytu, kurcze mięśniowe, bóle i zawroty głowy, spadki ciśnienia, osłabienie, senność, zwiększenie stężenia kwasu moczowego, glukozy i lipidów w osoczu; zaostrzenie objawów zasadowicy metabolicznej; zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, przy znacznej diurezie.

Niezbyt często: u pacjentów z zaburzeniami w odpływie moczu może dochodzić do jego nagłego zatrzymania; zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu krwi.

Rzadko: parestezje kończyn.

Bardzo rzadko: powikłania zakrzepowe oraz zaburzenia krążenia sercowego i mózgowego spowodowanych zagęszczeniem krwi prowadzące np. do zapalenie trzustki; reakcje alergiczne, ciężkie reakcje skórne, zaburzeń rytmu serca, dławicy piersiowej, ostrego zawału mięśnia sercowego lub omdleń; zapalenie trzustki; zaburzenia widzenia i słuchu.

Pojedyncze przypadki zmniejszenia liczby czerwonych i białych krwinek, a także płytek krwi.

Preparat zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.