Zanacodar 0,04 g 28 tabletek powlekanych

Dawkowanie

Zanacodar ma postać tabletek i przeznaczony jest do stosowania doustnego. Tabletkę można przyjmować niezależnie od posiłku, popijając płynem. Lekarz indywidualnie ustala dawkowanie dla każdego pacjenta. Dawkę preparatu należy przyjmować 1 raz na dobę.

Działanie

Telmisartan podany chorym z nadciśnieniem tętniczym obniża ciśnienie rozkurczowe i skurczowe krwi, nie wpływając na częstość akcji serca.  Substancja czynna zmniejsza też stężenie aldosteronu.

Wskazania

Wskazaniem do zastosowania leku Zanacodar jest nadciśnienie tętnicze. Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Zapobieganie chorobom sercowo-naczyniowym, zmniejszenie częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów, u których występuje: jawna miażdżycowa choroba sercowo-naczyniowa lub cukrzyca typu 2 z udokumentowanymi uszkodzeniami narządowymi.

Działania niepożądane

Do często lub niezbyt często występujących działań niepożądanych zalicza się: zawroty głowy, niepokój, omdlenia, parestezje (zaburzenia czucia, takie jak kłucia lub mrowienia), zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie tętnicze (w tym ortostatyczne), duszność, biegunka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wzdęcia, bóle mięśni, bóle pleców, ból w klatce piersiowej, zaburzenia funkcji seksualnych, zmniejszenie stężenia potasu we krwi (hipokaliemia). Rzadko występujące: zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła, zapalenie zatok, zaostrzenie lub aktywacja tocznia rumieniowatego układowego, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, zmniejszenie stężenia sodu we krwi, depresja, bezsenność, zaburzenia snu, zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie, zespół zaburzeń oddechowych (w tym zapalenie płuc, obrzęk płuc), ból brzucha, zaparcia, niestrawność, wymioty, zaburzenia czynności wątroby, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i stanowić zagrożenie życia), rumień, świąd, wysypka, pokrzywka, nadmierne pocenie się, bóle stawów, bóle kończyn, objawy grypopodobne, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Do działań niepożądanych związanych ze stosowaniem telmisartanu należą również: zakażenia górnych dróg oddechowych, zakażenia układu moczowego (w tym zapalenie pęcherza moczowego), posocznica, niekiedy prowadząca do śmierci, eozynofilia (zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych, eozynofilów), niedokrwistość, małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi), reakcje nadwrażliwości i reakcje anafilaktyczne, hiperkaliemia, zaburzenia rytmu serca, wyprysk, wykwity skórne, ból ścięgien (objawy podobne do zapalenia ścięgien), choroba zwyrodnieniowa stawów, niestrawność, osłabienie, zaburzenia czynności nerek (w tym ostra niewydolność nerek), zmniejszenie stężenia hemoglobiny.

Stosowanie innych leków

Jeśli stosujesz preparaty litu, leki, które mogą zwiększać stężenie potasu we krwi, takie jak substytuty soli zawierające potas, leki moczopędne oszczędzające potas (niektóre diuretyki), inhibitory ACE, antagoniści receptora angiotensyny II, NLPZ (np. kwas acetylosalicylowy lub ibuprofen), heparyna, leki immunosupresyjne (np. cyklosporyna lub takrolimus) oraz antybiotyk o nazwie trimetoprym. Należy poinformować lekarza o wszystkich aktualnie lub ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.

Ciąża i karmienie piersią

Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub karmisz piersią. Nie zaleca się stosowania leku Zanacodar we wczesnym okresie ciąży, a stosowanie leku po 3. miesiącu ciąży jest przeciwwskazane. Lek Zanacodar nie jest zalecany podczas karmienia piersią.