Trifas 10 10 mg 30 tabletek

Składniki

Substancja czynna: Torasemid.

Dawkowanie

Preparat ma postać tabletek. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Tabletki należy przyjmować rano popijając niewielką ilością płynu, można przyjmować niezależnie od posiłku. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem. Dorośli: Nadciśnienie tętnicze: 2,5 mg 1 raz na dobę. W razie potrzeby lekarz zwiększy dawkę do 5 mg 1 raz na dobę. Dawki większe niż 5 mg na dobę nie prowadzą do dalszego obniżenia ciśnienia tętniczego. Działanie przeciwnadciśnieniowe rozpoczyna się w pierwszym tygodniu stosowania preparatu, pełne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się po około 12 tygodniach stosowania preparatu. Obrzęki: początkowo 5 mg 1 raz na dobę. W razie konieczności lekarz może stopniowo zwiększyć dawkę do 20 mg 1 raz na dobę. W przypadku ostrego obrzęku płuc dawka początkowa wynosi 10 mg na dobę. Dawka maksymalna 20 mg na dobę. Osoby z zaburzeniami czynności wątroby powinny w okresie leczenia pozostawać pod szczególnym nadzorem lekarskim ze względu na ryzyko zwiększenia stężenia torasemidu we krwi. U chorych w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowywania dawkowania. Dzieci: Preparat nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci ze względu na brak doświadczenia dotyczącego stosowania preparatu w tej grupie wiekowej.

Działanie

Lek o działaniu moczopędnym. Torasemid, substancja czynna leku Trifas zmniejsza obrzęki. W przypadku niewydolności serca torasemid powoduje zmniejszenie objawów oraz poprawę czynności mięśnia sercowego. Powoduje obniżenie ciśnienia krwi poprzez zmniejszenie oporu obwodowego.

Wskazania

Trifas 10 stosuje się aby zapobiegać obrzękom oraz w leczeniu obrzęków i przesięków w przebiegu niewydolności serca.

Kiedy nie stosować leku

Gdy masz nadwrażliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, zaburzenia czynności nerek z bezmoczem, niewydolność wątroby, niedociśnienie tętnicze, zaburzenia czynności serca, zaburzenia opróżniania pęcherza moczowego (np. spowodowane przerostem gruczołu krokowego), dnę moczanową.

Działania niepożądane

Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, niski poziom potasu we krwi, bóle i zawroty głowy, spadki ciśnienia, osłabienie, senność, stany splątania, utrata apetytu, kurcze mięśniowe, zwiększenie stężenia kwasu moczowego, glukozy i lipidów w osoczu, zaostrzenie objawów kwasicy metabolicznej, powikłania zakrzepowe i zaburzenia krążenia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, suchość w jamie ustnej. W przypadku przedawkowania zalecane jest leczenie objawowe. Lek może zaburzać zdolność reagowania w stopniu upośledzającym prowadzenie pojazdów i obsługę urządzeń mechanicznych (dotyczy to szczególnie początkowego okresu leczenia, w przypadku zastąpienia innego leku oraz w przypadku jednoczesnego spożycia alkoholu).

Stosowanie innych leków

Gdy przyjmujesz inne leki moczopędne, glikozydy naparstnicy, mineralo- i glikokortykosteroidy, środki przeczyszczające, leki obniżające ciśnienie krwi, antybiotyki aminoglikozydowe, cisplatynę, cefalosporyny, lit, teofilinę, leki przeciwcukrzycowe, epinefrynę, norepinefrynę, probenecid, niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leki zobojętniające sok żołądkowy mogą zaburzać wchłanianie leku, a tym samym osłabiać jego działanie, dlatego zalecana jest przynajmniej 2 godzinna przerwa między przyjęciem tych leków. Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. Nie stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.Nie stosować w okresie karmienia piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Preparat nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci ze względu na brak doświadczenia dotyczącego stosowania preparatu w tej grupie wiekowej.

Prowadzenie pojazdów i maszyn

Lek może zaburzać zdolność reagowania w stopniu upośledzającym prowadzenie pojazdów i obsługę urządzeń mechanicznych (dotyczy to szczególnie początkowego okresu leczenia, w przypadku zastąpienia innego leku oraz w przypadku jednoczesnego spożycia alkoholu).