Siofor 850, 850 mg, tabletki powlekane, 60 sztuk

Dawkowanie

Lek ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. W monoterapii lub leczeniu skojarzonym z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi początkowo zwykle 500–850 mg 2–3 razy na dobę, w czasie posiłku lub po nim. Po 10–15 dniach lekarz dostosuje dawkowanie na podstawie wyników oznaczeń stężenia glukozy we krwi. Powolne zwiększanie dawki może zapobiegać wystąpieniu działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego. Dawka maksymalna wynosi 3 g na dobę w 3 dawkach podzielonych. W leczeniu skojarzonym z insuliną zwykle 500–850 mg 2–3 razy na dobę. Lekarz dostosuje dawkę insuliny na podstawie wyników badań stężenia glukozy we krwi.

Działanie

Substancja czynna metformina może działać w 3 mechanizmach, może obniżać wątrobową produkcję glukozy, hamując glukoneogenezę i glikogenolizę, może zwiększać wrażliwość na insulinę w mięśniach, poprawiać w ten sposób obwodowy wychwyt i zużycie glukozy lub też opóźniać jelitowe wchłanianie glukozy.

Wskazania

Siofor wskazany jest w leczeniu cukrzycy typu 2, zwłaszcza u osób z nadwagą, gdy za pomocą ścisłej diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać prawidłowego stężenia glukozy we krwi.

Działania niepożądane

Bardzo często mogą wystąpić: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i utrata apetytu; objawy te występują częściej na początku leczenia i w większości przypadków ustępują samoistnie. Aby je zminimalizować, zaleca się stopniowe zwiększanie dawki oraz przyjmowanie leku w 2–3 dawkach podzielonych, podczas posiłku lub po posiłku. Często możliwe zaburzenia smaku. Bardzo rzadko mogą się pojawić kwasica mleczanowa, poważne powikłanie metaboliczne, które może wystąpić na skutek kumulacji metforminy; może prowadzić do zgonu, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku (czynnikami sprzyjającymi rozwojowi tego powikłania są: źle kontrolowana cukrzyca, kwasica ketonowa, długotrwałe głodzenie, nadmierne spożywanie alkoholu, niewydolność wątroby i niedotlenienie tkanek z jakiegokolwiek powodu). Bardzo rzadko mogą się pojawić: reakcje skórne (rumień, świąd, pokrzywka), zmniejszenie wchłaniania witaminy B12 oraz jej stężenia w surowicy (może to prowadzić do niedokrwistości megaloblastycznej). Możliwe również nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych lub zapalenie wątroby ustępujące po odstawieniu leku. W leczeniu skojarzonym z innymi lekami przeciwcukrzycowymi może wystąpić hipoglikemia.

Stosowanie innych leków

Poinformuj lekarza:Jeśli masz nadwrażliwość na chlorowodorek metforminy lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, zaburzenia funkcji nerek i/lub wątroby, niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego. Jeżeli przyjmujesz inne leki przeciwcukrzycowe, glikokortykosterydy (do podawania ogólnego lub miejscowego), doustne leki przeciwzakrzepowe (metformina nasila ich działanie). Fenactil, hydrochlorotiazyd, hormony steroidowe, hormony tarczycy, doustne środki antykoncepcyjne przyjmowane razem z preparatem mogą osłabić jego działanie i spowodować wzrost poziomu cukru we krwi. Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania metforminy z następującymi lekami:chinidyną, cymetydyną, ranitydyną, wankomycyną, glikozydami naparstnicy, antagonistami wapnia, lekami pobudzającymi receptory beta. Należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach nawet tych dostępnych bez recepty.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. W ciąży oraz w przypadku planowania ciąży należy odstawić metforminę i rozpocząć leczenie insuliną. Lek jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.