Siofor 1000, 1000 mg, tabletki powlekane, 60 sztuk

Dawkowanie

Lek ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. W monoterapii lub leczeniu skojarzonym z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi początkowo zwykle 500–850 mg 2–3 razy na dobę, w czasie posiłku lub po nim. Po 10–15 dniach lekarz dostosuje dawkowanie na podstawie wyników oznaczeń stężenia glukozy we krwi. Powolne zwiększanie dawki może zapobiegać wystąpieniu działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego. Dawka maksymalna wynosi 3 g na dobę w 3 dawkach podzielonych. W leczeniu skojarzonym z insuliną zwykle 500–850 mg 2–3 razy na dobę. Lekarz dostosuje dawkę insuliny na podstawie wyników badań stężenia glukozy we krwi.

Działanie

Preparat korzystnie wpływa na zmniejszenie wytwarzania glukozy w wątrobie poprzez hamowanie procesów glukoneogenezy i glikogenolizy, zwiększa również obwodowy wychwyt glukozy i jej zużycie oraz przyczynia się do opóźnienia jelitowego wchłaniania glukozy. Dodatkowym działaniem jest stabilizacja masy ciała lub jej umiarkowane zmniejszenie i zmniejszenie stężenia cholesterolu we krwi.

Wskazania

Leczenie cukrzycy typu 2, w szczególności u pacjentów z nadwagą, gdy za pomocą ściśle przestrzeganej diety i ćwiczeń nie można uzyskać odpowiedniego stężenia glukozy we krwi. Preparat można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub z insuliną.

Działania niepożądane

Bardzo często mogą wystąpić: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i utrata apetytu; objawy te występują częściej na początku leczenia i w większości przypadków ustępują samoistnie. Aby je zminimalizować, zaleca się stopniowe zwiększanie dawki oraz przyjmowanie leku w 2–3 dawkach podzielonych, podczas posiłku lub po posiłku. Często możliwe zaburzenia smaku. Bardzo rzadko mogą się pojawić kwasica mleczanowa, poważne powikłanie metaboliczne, które może wystąpić na skutek kumulacji metforminy; może prowadzić do zgonu, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku (czynnikami sprzyjającymi rozwojowi tego powikłania są: źle kontrolowana cukrzyca, kwasica ketonowa, długotrwałe głodzenie, nadmierne spożywanie alkoholu, niewydolność wątroby i niedotlenienie tkanek z jakiegokolwiek powodu). Bardzo rzadko mogą się pojawić: reakcje skórne (rumień, świąd, pokrzywka), zmniejszenie wchłaniania witaminy B12 oraz jej stężenia w surowicy (może to prowadzić do niedokrwistości megaloblastycznej). Możliwe również nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych lub zapalenie wątroby ustępujące po odstawieniu leku. W leczeniu skojarzonym z innymi lekami przeciwcukrzycowymi może wystąpić hipoglikemia.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Poinformuj lekarza: Jeśli masz nadwrażliwość na chlorowodorek metforminy lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, zaburzenia funkcji nerek i/lub wątroby, niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego.

Stosowanie innych leków

Jeżeli przyjmujesz inne leki przeciwcukrzycowe, glikokortykosterydy (do podawania ogólnego lub miejscowego), doustne leki przeciwzakrzepowe (metformina nasila ich działanie). Fenactil, hydrochlorotiazyd, hormony steroidowe, hormony tarczycy, doustne środki antykoncepcyjne przyjmowane razem z preparatem mogą osłabić jego działanie i spowodować wzrost poziomu cukru we krwi. Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania metforminy z następującymi lekami: chinidyną, cymetydyną, ranitydyną, wankomycyną, glikozydami naparstnicy, antagonistami wapnia, lekami pobudzającymi receptory beta. Należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach nawet tych dostępnych bez recepty.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. W ciąży oraz w przypadku planowania ciąży należy odstawić metforminę i rozpocząć leczenie insuliną. Lek jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.