PRICORON 5 mg - 30 tabletek powlekanych

Składniki

Substancją czynną jest peryndopryl z argininą - każda tabletka powlekana zawiera 5 mg peryndoprylu z argininą co odpowiada 3,395 mg peryndoprylu. Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia żelowana, karboksymetyloskrobia sodowa, krzemionka koloidalna hydrofobowa, magnezu stearynian, hypromeloza, wapnia węglan, makrogol 3350, trójglicerydy kwasów tłuszczowych o średniej długości łańcucha, talk. Pricoron 5 mg oraz 10 mg: żółcień chinolinowa (E104), żelaza tlenek żółty (E172), błękit brylantowy (E133), żelaza tlenek czarny (E172).

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. - Nadciśnienie tętnicze: zazwyczaj dawka początkowa i podtrzymująca wynosi 5 mg, podawana raz na dobę. Po miesiącu leczenia w razie konieczności dawka może być zwiększona do 10 mg podawana raz na dobę. Dawka 10 mg na dobę jest największą dawką zalecaną w nadciśnieniu tętniczym. U pacjentów w wieku 65 lat lub starszych zazwyczaj dawka początkowa wynosi 2,5 mg, podawana raz na dobę. Po miesiącu leczenia dawka może być zwiększona do 5 mg raz na dobę, a następnie w razie konieczności do 10 mg raz na dobę. - Niewydolność serca (tylko Pricoron 5 mg): zwykle stosowana dawka początkowa to 2,5 mg podawana raz na dobę. Po 2 tygodniach można ją zwiększyć do 5 mg raz na dobę, co stanowi maksymalną zalecaną dawkę w przypadku niewydolności serca. - Stabilna choroba wieńcowa: zazwyczaj dawka początkowa wynosi 5 mg, podawana raz na dobę. Po dwóch tygodniach leczenia dawka może być zwiększona do 10 mg podawanych raz na dobę. Jest to największa dawka zalecana w tym wskazaniu. U pacjentów w wieku 65 lat lub starszych zazwyczaj dawka początkowa wynosi 2,5 mg podawana raz na dobę. Po tygodniu leczenia dawka może być zwiększona do 5 mg podawanych raz na dobę, a po kolejnym tygodniu - do 10 mg raz na dobę.

Kiedy nie stosować leku

- jeśli pacjent ma uczulenie na peryndopryl, na którykolwiek inhibitor konwertazy angiotensyny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. - jeśli podczas wcześniejszego leczenia inhibitorem ACE wystąpiły takie objawy jak: świszczący oddech, obrzęk twarzy, języka lub gardła, intensywne swędzenie lub ciężkie wysypki skórne lub jeśli pacjent albo członek jego rodziny miał takie objawy w innych okolicznościach (stan nazywany obrzękiem naczynioruchowym). - jeśli pacjentka jest w ciąży powyżej 3 miesiąca. - jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren. - jeśli pacjent jest poddawany dializoterapii lub filtracji krwi inną metodą. Zależnie od stosowanego urządzenia, lek Pricoron może nie być odpowiedni dla pacjenta. - jeśli pacjent ma zaburzenia nerek, które powodują, że dostarczenie krwi do nerek jest zmniejszone (zwężenie tętnicy nerkowej). - jeśli pacjent przyjmował lub aktualnie przyjmuje lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan, stosowany w leczeniu niewydolności serca, ponieważ zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego (szybki obrzęk tkanek pod skórą w okolicy gardła)

Działania niepożądane

Należy przerwać przyjmowanie tego leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych, co może być poważne: - Obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, trudności w oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy). - Silne zawroty głowy lub omdlenie spowodowane niskim ciśnieniem tętniczym. - Niezwykle szybkie lub nieregularne bicie serca, ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa) lub zawał serca. - Osłabienie siły mięśni rąk lub nóg, lub trudności z mówieniem, co może być objawem udaru. - Nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności w oddychaniu (skurcz oskrzeli). - Zapalenie trzustki, które może powodować silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców oraz bardzo złe samopoczucie. - Zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), co może być objawem zapalenia wątroby. - Wysypka, często rozpoczynająca się pojawieniem czerwonych, swędzących plam na twarzy, ramionach lub nogach (rumień wielopostaciowy). Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych: Częste: bóle głowy; zawroty głowy; zawroty głowy (zawroty głowy z uczuciem wirowania); uczucie kłucia i mrowienia; zaburzenia widzenia; szumy uszne (wrażenie słyszenia dźwięków); kaszel; duszność; zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia smaku, niestrawność lub trudności z trawieniem, biegunka, zaparcie); reakcje alergiczne (takie jak wysypki, świąd); kurcze mięśni; uczucie osłabienia. Niezbyt częste: zmiany nastroju; zaburzenia snu; depresja; suchość w jamie ustnej; nasilone swędzenie lub ciężkie wysypki; tworzenie się skupisk pęcherzy na skórze; zaburzenia czynności nerek; impotencja; pocenie się; zwiększenie liczby eozynofili; senność; omdlenie; kołatanie serca; tachykardia; zapalenie naczyń krwionośnych; reakcja nadwrażliwości na światło (zwiększona wrażliwość skóry na słońce); ból stawów; ból mięśni; ból w klatce piersiowej; złe samopoczucie; obrzęk obwodowy; gorączka; upadki; nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych: duże stężenie potasu we krwi, przemijające po przerwaniu leczenia, małe stężenie sodu, hipoglikemia w przypadku pacjentów z cukrzycą, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi. Rzadkie: ciemna barwa moczu, nudności lub wymioty, kurcze mięśni, dezorientacja i drgawki; nagłe zaczerwienienie twarzy i szyi; pogorszenie łuszczycy; zmniejszone wydalanie lub brak wydalania moczu; ostra niewydolność nerek; zmiany w wynikach badań laboratoryjnych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, duże stężenie bilirubiny w surowicy. Bardzo rzadkie: dezorientacja; eozynofilowe zapalenie płuc; zapalenie błony śluzowej nosa; zmiany w morfologii krwi, takie jak zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek czerwonych, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek krwi. Częstość nieznana: zasinienie, drętwienie i ból palców dłoni lub stóp (objaw Raynauda).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Pricoron należy omówić z lekarzem jeśli - u pacjenta stwierdzono stenozę aorty, kardiomiopatię przerostową lub zwężenie tętnicy nerkowej. - występują jakiekolwiek inne choroby serca. - występują choroby wątroby. - występują choroby nerek lub jeżeli pacjent jest poddawany dializie. - pacjent ma nieprawidłowo zwiększone stężenie hormonu, nazywanego aldosteronem, we krwi. - stwierdzono kolagenozę, taką jak toczeń układowy czy twardzina. - rozpoznano cukrzycę. - stosuje się dietę ubogosodową lub zamienniki soli zawierające potas. - pacjent jest poddawany znieczuleniu i (lub) zabiegowi chirurgicznemu. - pacjent jest poddawany zabiegowi aferezy LDL. - pacjent jest poddawany leczeniu odczulającemu w celu zmniejszenia działania alergicznego na użądlenie pszczół i os. - u pacjenta ostatnio występowała biegunka albo wymioty lub pacjent jest odwodniony. - pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi: antagonistę receptora angiotensyny II (ARBs) (znane również jako sartany - na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą oraz aliskiren. Lekarz prowadzący może kontrolować czynność nerek, ciśnienie krwi oraz stężenie elektrolitów (np. potasu) we krwi w regularnych odstępach czasu. - u pacjenta rasy czarnej istnieje większe ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego a lek ten może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego niż u pacjentów innych ras. - jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego (więcej w ulotce)

Stosowanie innych leków

Na leczenie z zastosowaniem leku Pricoron mogą mieć wpływ inne leki. Lekarz prowadzący być może będzie musiał zmienić dawkę i (lub) zastosować inne środki ostrożności. Należą do nich: - Inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, w tym antagonista receptora angiotensyny II (ARB), aliskiren lub leki moczopędne (leki zwiększające ilość wytwarzanego w nerkach moczu). - Suplementy potasu (w tym substytuty soli), leki moczopędne oszczędzające potas i inne leki, które mogą zwiększać ilość potasu we krwi (np. trimetoprim i ko-trimoksazol w przypadku zakażeń wywołanych przez bakterie; cyklosporyna, lek immunosupresyjny stosowany w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepu narządów; oraz heparyna, lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi, aby zapobiec zakrzepom). - Leki oszczędzające potas stosowane w leczeniu niewydolności serca: eplerenon i spironolakton w dawkach od 12,5 mg do 50 mg na dobę. - Lit stosowany w manii lub depresji. - Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen) stosowany w celu uśmierzenia bólu lub aspiryna - w dużej dawce. - Leki stosowane w leczeniu cukrzycy (takie jak insulina, wildagliptyna lub metformina). - Baklofen (stosowany w leczeniu sztywności mięśni w chorobach, takich jak stwardnienie rozsiane). - Leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak: depresja, lęk, schizofrenia itd. (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne). - Leki immunosupresyjne (zmniejszające reakcje obronne organizmu) stosowane w leczeniu zaburzeń autoimmunologicznych lub stosowane po przeszczepach (np. takrolimus). - Estramustyna (stosowana w terapii przeciwnowotworowej). - Leki, które są najczęściej stosowane w leczeniu biegunki (racekadotryl). - Leki, które są najczęściej stosowane w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionych narządów (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do klasy inhibitorów mTOR). - Lek zawierający sakubitryl i walsartan (stosowany w leczeniu długotrwałej niewydolności serca). - Allopurynol (w leczeniu podagry). - Prokainamid (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca). - Leki rozszerzające naczynia krwionośne, w tym azotany. - Leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu lub astmy (np. efedryna, noradrenalina lub adrenalina). - Sole złota, szczególnie podawane dożylnie.

Ciąża i karmienie piersią

Lek Pricoron nie jest zalecany we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować, jeśli pacjentka jest w ciąży powyżej 3 miesiąca, ponieważ lek może powodować poważne uszkodzenie u dziecka, jeżeli jest stosowany po trzecim miesiącu ciąży. Lek Pricoron nie jest zalecany u matek, które karmią piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Stosowanie peryndoprylu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie jest zalecane.

Prowadzenie pojazdów i maszyn

Peryndopryl z argininą zazwyczaj nie wpływa na czujność, ale u niektórych pacjentów mogą wystąpić zawroty głowy lub osłabienie spowodowane niskim ciśnieniem krwi. W przypadku wystąpienia takich zaburzeń zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwanie maszyn może być ograniczona.