MARIXINO 20 mg - 56 tabletek powlekanych

Składniki

Substancją czynną leku jest memantyny chlorowodorek. Każda tabletka powlekana zawiera 20 mg memantyny chlorowodorku, ekwiwalent 16,62 mg memantyny. Pozostałe składniki to: - rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna (E 460), krzemionka koloidalna bezwodna, talk (E 553b), magnezu stearynian (E 572). - otoczka tabletki: kwasu metakrylowego-etylu akrylanu kopolimer (1:1), sodu laurylosiarczan, polisorbat 80, talk (E 553b), triacetyna, simetykon

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Zalecana dawka leku Marixino dla dorosłych i osób w podeszłym wieku wynosi 20 mg raz na dobę. W celu zmniejszenia ryzyka działań niepożądanych, dawkowanie leku należy zwiększać stopniowo, według następującego schematu: zwykle dawkowanie rozpoczyna się od podawania połowy tabletki raz na dobę (1 x 5 mg) przez pierwszy tydzień leczenia. W drugim tygodniu dawkę zwiększa się do jednej tabletki raz na dobę (1 x 10 mg) i do 1 i pół tabletki (1 x 15 mg) raz na dobę w trzecim tygodniu leczenia. Począwszy od czwartego tygodnia zwykle podaje się 20 mg raz na dobę (1 x 20 mg).

Kiedy nie stosować leku

- jeśli pacjent ma uczulenie na memantyny chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku

Działania niepożądane

Często: ból głowy, senność, zaparcia, podwyższone stężenie enzymów wątrobowych widoczne w wynikach badań, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, spłycenie oddechu, wysokie ciśnienie krwi i nadwrażliwość na lek. Niezbyt często: zmęczenie, zakażenia grzybicze, splątanie, omamy, wymioty, nieprawidłowy chód, niewydolność serca i wykrzepianie krwi żylnej (zakrzepica/zakrzepy z zatorami). Bardzo rzadko: napady padaczkowe. Częstość nieznana: zapalenie trzustki, zapalenie wątroby i reakcje psychotyczne.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Marixino należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty:- jeśli u pacjenta występowały w przeszłości napady padaczkowe; - jeśli pacjent przebył w ostatnim czasie zawał mięśnia sercowego (atak serca), lub cierpi na zastoinową niewydolność serca lub na niekontrolowane nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi). Podczas podawania memantyny pacjentom z zaburzeniem czynności nerek, lekarz prowadzący powinien dokładnie monitorować czynność nerek i jeśli to konieczne odpowiednio dostosowywać dawkowanie leku. Należy unikać jednoczesnego stosowania z lekiem Marixino takich leków jak amantadyna, ketamina, dekstrometorfan, a także innych leków z grupy antagonistów NMDA.

Stosowanie innych leków

W szczególności stosowanie leku Marixino może powodować zmiany w działaniu, oraz powodować konieczność modyfikacji dawkowania przez lekarza prowadzącego, następujących leków: - amantadyny, ketaminy, dekstrometorfanu; - dantrolenu, baklofenu; - cymetydyny, ranitydyny, prokainamidu, chinidyny, chininy, nikotyny; - hydrochlorotiazydu (oraz wszystkich leków złożonych zawierających hydrochlorotiazyd); - środków antycholinergicznych; - leków przeciwdrgawkowych; - barbituranów; - agonistów dopaminergicznych (substancji takich jak L-dopa, bromokryptyna); - neuroleptyków (substancji stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych); - doustnych leków przeciwzakrzepowych.

Ciąża i karmienie piersią

Nie zaleca się podawania memantyny kobietom w ciąży. Kobiety przyjmujące lek Marixino nie powinny karmić piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie zaleca się podawania leku Marixino dzieciom ani młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Prowadzenie pojazdów i maszyn

Lekarz powinien poinformować pacjenta, czy choroba pozwala mu na bezpieczne prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn. Lek Marixino może dodatkowo wpływać na szybkość reakcji, w wyniku czego prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn mogą być przeciwwskazane.