Madopar 250 100 tabl.do p.zaw.

Składniki

1 kaps. lub 1 tabl. "250 mg" zawiera 200 mg lewodopy i 50 mg benzerazydu. 

Dawkowanie

Doustnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. 
Uwaga! Lek należy odstawić stopniowo. Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego. 
Przyjmując lek Madopar w postaci kapsułek lub Madopar HBS, pacjenci muszą zawsze pamiętać o tym, że kapsułki należy połykać w całości, bez rozgryzania. Madopar w postaci tabletek może być rozkruszony w celu ułatwienia połknięcia. Tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej powinny być zalane niewielką ilością wody (ok. 25-50 ml). Tabletka rozpada się szybko i całkowicie w ciągu kilku minut, tworząc białą zawiesinę. Ponieważ na dnie szybko gromadzi się osad, zaleca się zamieszać zawiesinę tuż przed wypiciem. Przygotowaną zawiesinę należy zużyć w ciągu pół godziny po sporządzeniu zawiesiny.

Działanie

Madopar ma na celu leczenie parkinsonizmu oraz leczenie zespołu niespokojnych nóg.

Wskazania

Preparat Madopar jest wskazany w leczeniu choroby Parkinsona. Madopar w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej jest szczególnie wskazany u chorych z dysfagią (zaburzeniami połykania) lub w sytuacjach, gdy pożądane jest szybsze rozpoczęcie działania leku, na przykład u chorych cierpiących z powodu wczesnoporannej lub popołudniowej akinezji, lub u których występują objawy opóźnienia działania dawki („delayed-on”) lub hipokinezji końca dawki („wearing-off”).
Zespół niespokojnych nóg (RLS):
Madopar 125 mg, 100 mg + 25 mg, kapsułki; Madopar, 200 mg + 50 mg, kapsułki oraz Madopar HBS, 100 mg + 25 mg, kapsułki jest także wskazany w leczeniu objawowym zespołu niespokojnych nóg (Restless Legs Syndrome – RLS), w tym: idiopatycznego RLS, RLS związanego z niewydolnością nerek wymagającą dializy.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.