Humalog iniekcje 300 j.m./ 3 ml 5 wkładów

Dawkowanie

Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Insulinę podajemy indywidualnie, zgodnie z zapotrzebowaniem pacjenta na insulinę. Preparat podaje się we wstrzyknięciach podskórnych lub za pomocą pompy infuzyjnej do ciągłych wlewów podskórnych. Insulinę tą można podawać w iniekcjach domięśniowych, jednak nie jest to zalecane. W razie potrzeby preparat można podawać dożylnie. Preparat podaje się we wstrzyknięciach podskórnych w okolicę brzucha, pośladki, udo lub górną część ramienia. Miejsca wstrzyknięć należy zmieniać. Po podaniu podskórnym początek działania insuliny występuje w ciągu 15 minut, największe stężenie insuliny we krwi występuje po 30-70 minutach, a czas działania wynosi 2-5 godzin. Preparat ma szybszy początek działania i krótszy czas działania w porównaniu z rozpuszczalną insuliną ludzką. Insulinę można podawać krótko przed posiłkiem lub w razie potrzeby, zaraz po posiłku.

Działanie

Insulina lispro to szybkodziałający analog insuliny ludzkiej otrzymywany metodą rekombinacji DNA bakterii E. coli. Preparat zmniejsza stężenie glukozy we krwi. Insuliny mają działanie anaboliczne i antykataboliczne, różne w zależności od rodzaju tkanki. W tkance mięśniowej powodują nasilenie syntezy glikogenu, glicerolu, białek i kwasów tłuszczowych, zwiększenie wychwytu aminokwasów z jednoczesnym obniżeniem intensywności procesów glukoneogenezy, glikogenolizy, lipolizy, ketogenezy, katabolizmu białek i zużycia aminokwasów. Po podaniu podskórnym preparat zaczyna działać w ciągu 15 min, największe stężenie we krwi występuje po 30-70 min, a czas działania wynosi 2-5 h. 

Wskazania

Preparat stosowany jest u osób dorosłych i dzieci w leczeniu cukrzycy, kiedy konieczne jest zastosowanie insuliny do utrzymania prawidłowej homeostazy glukozy.

Działania niepożądane

Bardzo często: hipoglikemia. Często: reakcja alergiczna w miejscu podania, takie jak: rumień, obrzęk i świąd. Niezbyt często: lipodystrofia w miejscu iniekcji. Bardzo rzadko: ogólnoustrojowe objawy nadwrażliwości.

Stosowanie innych leków

Lekarz powinien wiedzieć o wszystkich przyjmowanych przez pacjenta lekach, zwłaszcza tj.: doustne środki antykoncepcyjne, kortykosteroidy, hormony tarczycy, danazol, ritodrynę, salbutamol, terbutalinę oraz doustne leki przeciwcukrzycowe, salicylany, sulfonamidy, niektóre leki przeciwdepresyjne - inhibitory MAO, inhibitory konwertazy angiotensyny tj. kaptopril, enalapril, β-adrenolityki, oktreotyd lub alkohol.

Ciąża i karmienie piersią

Należy poinformować lekarz jeżeli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią.