Haloperidol WZF rozt.do wstrz. 5 mg/ml 10 amp.a 1ml

Dawkowanie

Lek Haloperidol WZF należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem. Dawkowanie ustala lekarz, indywidualnie dla każdego pacjenta – w zależności od jego stanu, wieku oraz stopnia zaawansowania choroby. Zaleca się stosowanie leku w możliwie najmniejszych skutecznych dawkach.

Działanie

Lek wykazuje silne działanie przeciwpsychotyczne oraz uspokajające. Zmniejsza niepokój, skłonność do omamów i urojeń, agresję, pobudzenie psychoruchowe. Haloperydol jest silnym antagonistą ośrodkowych i obwodowych receptorów dopaminergicznych. Wykazuje właściwości antycholinergiczne, wiąże się z receptorami opioidowymi. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie po 3-6 h od podania. W około 92% wiąże się z białkami osocza. Haloperydol przenika przez barierę krew-mózg. Preparat wydalany jest w około 40% z moczem i 15% z kałem. 

Wskazania

Roztwór podawany jest:

- w celu szybkiej kontroli objawów ciężkiego, ostrego pobudzenia psychoruchowego w przebiegu zaburzeń psychotycznych lub w epizodach manii w chorobie afektywnej dwubiegunowej, gdy nie można zastosować leczenia doustnego

- doraźnie w leczeniu majaczenia, po niepowodzeniu leczenia niefarmakologicznego

- w leczeniu pląsawicy o nasileniu łagodnym i umiarkowanym w chorobie Huntingtona, gdy inne leki nie są skuteczne lub nie są tolerowane, a leczenia doustnego nie można zastosować

- w zapobieganiu wymiotom i nudnościom pooperacyjnym, jako jedyny lek lub w skojarzeniu, u pacjentów z umiarkowanym lub wysokim ich ryzykiem, gdy inne leki nie są skuteczne lub nie są tolerowane

- leczeniu (skojarzonym) nudności i wymiotów pooperacyjnych, gdy inne leki nie są skuteczne lub nie są tolerowane.

Działania niepożądane

Mogą wystąpić następujące objawy: wzmożenie napięcia mięśni, nadmierne wydzielanie śliny, spowolnienie ruchów, drżenie, maskowatość twarzy, akatyzje (niepokój ruchowy wymuszający częste zmiany pozycji kończyn lub całego ciała), dystonie (zaburzenie napięcia mięśni), napady przymusowego patrzenia z rotacją gałek ocznych. U pacjentów stosujących haloperydol długotrwale mogą wystąpić dyskinezy późne (zwłaszcza po zaprzestaniu stosowania leku), charakteryzujące się mimowolnymi ruchami języka, zaciskaniem warg, ssaniem, wydymaniem policzków. Mogą wystąpić: zaciskanie oczu, napady przymusowego patrzenia, mimowolne ruchy żuchwy, zaburzenia mowy, połykania, nawet trudności w oddychaniu. W przypadku wystąpienia mimowolnych ruchów języka (są to wczesne objawy dyskinez późnych), należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Może dojść do rozwoju złośliwego zespołu neuroleptycznego. Charakteryzuje się on zahamowaniem ruchowym, zwiększeniem napięcia mięśni szkieletowych wraz z drżeniami i ruchami mimowolnymi, wysoką temperaturą ciała, bladością skóry, wzmożonym wydzielaniem potu, ślinotokiem, przyspieszoną czynnością serca, przyspieszeniem oddechu, wahaniami ciśnienia tętniczego, zaburzeniami świadomości, śpiączką oraz zwiększeniem aktywności enzymu – fosfokinazy kreatynowej w surowicy. W razie wystąpienia tych objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Ciąża i karmienie piersią

W przypadku kobiet w ciąży lub karmiących piersią przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem.