Gliclada tabl.ozmodyf.uwal. 0,06g 30 tabletek

Dawkowanie

Lek ma postać tabletek o zmodyfikowanym uwalnianiu do stosowania doustnego. Należy przyjmować 1 raz na dobę, w trakcie śniadania. W przypadku pominięcia dawki leku, nie należy zwiększać następnej dawki. Tabletki należy połykać w całości (nie rozgryzać).

Działanie

Jest to lek przeciwcukrzycowy, z grupy pochodnych sulfonylomocznika. Preparat ten stosuje się w celu zmniejszenia stężenia glukozy we krwi. Substancja  czynna zawarta w leku zwiększa uwalnianie insuliny przez komórki beta trzustki. Mechanizm działania polega na wiązaniu gliklazydu z białkiem błonowym komórek beta, co powoduje zamknięcie kanału potasowego i depolaryzację błony komórkowej. Depolaryzacja prowadzi do otwarcia kanałów wapniowych  i napływu jonów wapnia do wnętrza komórki. Zwiększenie stężenia wewnątrzkomórkowego wapnia staje się sygnałem do uwalniania insuliny. 

Preparat ten ma również wpływ na naczynia:

- hamuję agregację płytek krwi 

- przyspiesza proces fibrynolizy, poprzez nasilenie przekształceń nieczynnego plazminogenu do aktywnej plazminy.

Po podaniu doustnym lek wchłania się całkowicie. Stężenie leku w osoczu stopniowo się zwiększa w ciągu pierwszych 6 h, a następnie pozostaje na niezmienionym poziomie między 6. a 12. h po podaniu. Wiązanie z białkami osocza wynosi ok. 95%. Lek jest metabolizowany głównie w wątrobie, a wydalany z moczem. Jednorazowa dawka dobowa preparatu umożliwia utrzymanie skutecznego stężenia gliklazydu w osoczu przez 24 h.

Wskazania

Tabletki stosowane są w leczeniu:

- cukrzycy insulinoniezależnej (typu 2) u dorosłych, w przypadkach, gdy właściwego stężenia glukozy we krwi nie można uzyskać za pomocą diety, aktywności fizycznej i zmniejszenia masy ciała.

Działania niepożądane

Podobnie jak w przypadku innych pochodnych sulfonylomocznika, stosowanie preparatu związane może być z wystąpieniem hipoglikemii (niekiedy długotrwałej lub o ciężkim przebiegu, trudnej do wyrównania, wymagającej hospitalizacji). Niezbyt często mogą się pojawić zaburzenia żołądkowo-jelitowe (ból brzucha, nudności, wymioty, niestrawność, biegunka, zaparcia), które można złagodzić, przyjmując lek w trakcie śniadania. Rzadko możliwe zaburzenia hematologiczne: małopłytkowość, leukopenia, granulocytopenia, niedokrwistość. Rzadko mogą wystąpić: zaburzenia czynności wątroby, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, żółtaczka cholestatyczna (w przypadku jej wystąpienia zwykle konieczne jest zaprzestanie stosowania preparatu), zapalenie wątroby, zaburzenia widzenia (szczególnie na początku leczenia i w związku z hipoglikemią), wysypka, świąd, pokrzywka, rumień, wykwity plamkowo-grudkowe, obrzęk naczynioruchowy, odczyny pęcherzowe, w tym zespół Stevensa i Johnsona oraz martwica toksyczna rozpływna. Ponadto, po zastosowaniu innych pochodnych sulfonylomocznika opisywano przypadki erytrocytopenii, agranulocytozy, niedokrwistości hemolitycznej, pancytopenii, alergicznego zapalenia naczyń, zmniejszenia stężenia sodu we krwi, zagrażającej życiu niewydolności wątroby.

Stosowanie innych leków

Jeśli masz uczulenie na gliklazyd, inne pochodne sulfonylomocznika lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, zaburzenia funkcji nerek i/lub wątroby. Jeżeli przyjmujesz leki przeciwgrzybicze, leki blokujące zakończenia beta adrenergiczne (mogą one zmniejszać objawy zwiastunowe niedocukrzenia, prowadząc do zaniku świadomości zagrożenia), sulfonamidy przeciwbakteryjne, antybiotyki z grupy tetracyklin, niesteroidowe leki przeciwzapalne, leki moczopędne, doustne środki antykoncepcyjne, leki hamujące aktywność enzymu MAO. Należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.

Ciąża i karmienie piersią

Nie stosować w ciąży i okresie karmienia piersią. Insulina jest lekiem z wyboru w leczeniu cukrzycy w trakcie ciąży. Zaleca się zmianę doustnej terapii hipoglikemizującej na insulinoterapię w czasie planowania ciąży.