Gisartan tabl. 0,08g+0,0125g 28 tabl.

Dawkowanie

Lek ma postać tabletek powlekanych i jest przeznaczony do stosowania doustnego. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku, popijając wodą.

Działanie

Preparat zawieraj dwa składniki przeciwnadciśnieniowe o dopełniających się mechanizmach działania: 

- telmisartan, który należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II (typ AT₁). Mechanizm działania polega na blokowaniu receptorów angiotensyny II co uniemożliwia ich wiązanie z angiotensą II i hamuje jej działanie. Efektem działania angiotensyny II jest skurcz naczyń krwionośnych oraz nasilenie uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego . Działanie telmisartanu przeciwdziała efektom działania angiotensyny II i prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Po podaniu doustnym telmisartan jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego, osiąga maksymalne stężenie w czasie 0,5-1,5 h. Średnia biodostępność wynosi około 50%. W dużym stopniu wiąże się z białkami osocza (>99,5%). Jest metabolizowany (w ok. 11%) przez sprzęganie do farmakologicznie nieaktywnego acyloglukuronidu i wydalany z kałem w >97%.

- hydrochlorotiazyd, który jest tiazydowym lekiem moczopędnym, zwiększającym objętość wydalanego moczu. Powoduje zahamowanie zwrotnego transportu jonów sodu w kanalikach nerkowych, co wpływa na nasilenie wydalania sodu z moczem i zwiększenie objętości wydalanej wody. Zwiększonemu wydalaniu sodu towarzyszy zwiększone wydalanie potasu, chloru i magnezu, a zmniejszone wydalanie wapnia. Działanie tiazydów prowadzi również do rozszerzenia naczyń krwionośnych i zmniejszenia oporu naczyniowego. Biodostępność hydrochlorotiazydu po podaniu doustnym wynosi 60%. Maksymalne stężenie osiąga w ciągu 1-3 h po podaniu. Wiąże się z białkami osocza w 68%. Nie jest metabolizowany, jest prawie całkowicie wydalany w niezmienionej postaci z moczem.

Wskazania

Preparat stosowany jest:

- w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego

- u osób dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest kontrolowane w sposób wystarczający po zastosowaniu samego telmisartanu. 

Działania niepożądane

Do działań niepożądanych związanych ze stosowaniem preparatu należą: zawroty głowy, omdlenia, parestezje (zaburzenia czucia, uczucie kłucia i mrowienia), nieostre widzenie, szum w uszach, zmęczenie, niedociśnienie tętnicze, kaszel, obrzęk płuc, biegunka, bóle mięśni i stawów, zaburzenia czynności nerek, odwodnienie, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, mocznika, kreatyniny, bilirubiny, a także hipokaliemia, hiponatremia oraz neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych). Do działań niepożądanych, które mogą się pojawić wraz ze stosowaniem walsartanu należą: niedokrwistość, małopłytkowość, zmniejszenie hematokrytu, reakcje nadwrażliwości (w tym choroba posurowicza, obrzęk naczynioruchowy, wysypka, świąd), zapalenie naczyń, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia), ból brzucha. Do skutków ubocznych związanych ze stosowaniem hydrochlorotiazydu należą: utrata apetytu, nudności, wymioty, zaparcia, uczucie dyskomfortu w przewodzie pokarmowym, zapalenie trzustki (bardzo rzadko), cholestaza wewnątrzwątrobowa lub żółtaczka, zaburzenia hematologiczne (niedokrwistość hemolityczna, zmniejszenie liczby krwinek białych [leukopenia], zmniejszenie liczby płytek krwi [małopłytkowość], niekiedy z plamicą, zahamowanie czynności szpiku kostnego), depresja, zaburzenia snu, bóle głowy, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie ortostatyczne, zaburzenia funkcji seksualnych, niewydolność oddechowa z zapaleniem i obrzękiem płuc (bardzo rzadko), reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, wysypka), nadwrażliwość na światło oraz bardzo rzadko martwica toksyczna rozpływna, martwicze zapalenie naczyń, reakcje skórne podobne do tocznia, uaktywnienie skórnej postaci tocznia rumieniowatego.

Stosowanie innych leków

Jeśli masz nadwrażliwość na walsartan, hydrochlorotiazyd, pochodne sulfonamidów lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, zaburzenia czynności nerek i/lub wątroby, niskie stężenie potasu i/lub sodu we krwi, wysokie stężenie wapnia we krwi, dnę, biegunkę, silne wymioty, ciężkie choroby serca, cukrzycę, nietolerancję niektórych cukrów (lek zawiera laktozę). Jeżeli przyjmujesz inne leki obniżające ciśnienie krwi, preparaty litu, preparaty potasu, leki wpływające na stężenie potasu, leki stosowane w leczeniu dny, doustne leki przeciwcukrzycowe, insulinę, leki stosowane w leczeniu raka, przeciwbólowe i przeciwzapalne, amantadynę, cholestyraminę i kolestypol (leki obniżające poziom cholesterolu we krwi), cyklosporynę. Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.

Ciąża i karmienie piersią

Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także, gdy karmisz piersią. Zazwyczaj zaleca się przerwanie stosowania leku w okresie ciąży i karmienia piersią.