Furaginum Teva tabl. 0,05g 30tabl.(3blist.

Składniki

1 tabletka zawiera 50 mg furazydyny. Tabletki zawierają również laktozę i sacharozę.

Dawkowanie

Dorośli

Pierwszy dzień leczenia: 400 mg w 4 dawkach podzielonych. Następne dni: 300 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych. Leczenie trwa zwykle 7-10 dni. Gdy zachodzi konieczność kurację można powtórzyć po upływie 10-15 dni. 

Nawracające zakażenia układu moczowego u kobiet

W przypadku wystąpienia przynajmniej 3 epizodów zakażenia układu moczowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy należy podać 100 mg na noc przez okres 6-12 miesięcy.

Dzieci 2-14 lat: 5-7 mg/kg mc. na dobę w 2 dawkach podzielonych. Preparat stosuje się przez 7-8 dni. Gdy zachodzi konieczność leczenie można powtórzyć po upływie 10-15 dni (należy zachować ostrożność, podając lek małym dzieciom ze względu na ryzyko zadławienia).

U dzieci <2 rż. dawkę preparatu powinien ustalić lekarz.

Lek należy podawać podczas posiłków, popijając dużą ilością płynów. Jednocześnie powinno się stosować dietę bogatą w białko. Jeżeli dziecko ma problemy z połykaniem tabletek, preparat można rozkruszyć i wymieszać z mlekiem.

Działanie

Lek furaginum to pochodna nitrofuranu. Preparat działa bakteriostatycznie na bakterie Gram-dodatnie (wśród nich gronkowce, paciorkowce, enterokoki) i szczepy Gram-ujemne (z rodziny Enterobacteriaceae: Salmonella, Shigella, Klebsiella, Citrobacter, Neisseria, Escherichia, Enterobacter). Nie działa natomiast na Pseudomonas aeruginosa i na większość szczepów Proteus vulgaris. Poza działaniem bakteriostatycznym, lek wykazuje również aktywność przeciwbakteryjną. Substancja czynna furazydyna najsilniejsze działanie wykazuje w środowisku kwaśnym, natomiast środowisko zasadowe osłabia jej działanie. Stężenie terapeutyczne furazydyny w moczu osiągane jest już w czasie do 2 h od podania. Po podaniu na czczo 200 mg furazydyny, stężenie maksymalne w surowicy osiągane jest po 30 min (po posiłku stężenie jest 2 razy większe). Stopień wiązania pochodnych nitrofuranu z białkami osocza wynosi 60-90%. Mogą one przenikać przez łożysko oraz barierę krew-mózg, wykrywano je również w mleku i żółci. Metabolizowane są w wątrobie i tkankach obwodowych. W 85% nitrofurany wydalane są przez nerki na drodze sekrecji przez kanaliki, a około 15% jest metabolizowane w wątrobie i nerkach. Nitrofurany rozkładają się w moczu o odczynie słabo kwaśnym lub zasadowym. Wstrzymuje to wchłanianie zwrotne, przenikanie do tkanek oraz przyśpiesza wydzielanie. Kwaśne środowisko moczu sprzyja przekształceniu nitrofuranów w całe cząsteczki, które łatwo rozpuszczają się w lipidach oraz dobrze przenikają do tkanek. W wyniku tego zwiększa się ich wchłanianie zwrotne, kumulacja w tkankach oraz wzrasta ryzyko objawów toksycznych.

Wskazania

Preparat stosowany jest w:

- leczeniu niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych w tym nawracających zakażeń układu moczowego u kobiet, wywołanych przez drobnoustroje Escherichia coli.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.