Fostex aer. inhal., roztwór (0,2mg+6mcg)/daw. inh. 180 daw. (1 poj.)

Dawkowanie

Preparat podajemy wziewnie. Dawkowanie składników preparatu należy ustalać indywidualne dla każdego pacjenta i należy dostosować je do stopnia ciężkości choroby. Lek należy przyjmować codziennie, nawet w okresie bez objawów astmy. Nie można przerywać nagle leczenia!

Działanie

Lek zawiera dwie substancje czynne o różnym działaniu:

- dipropionian beklometazonu (prolek) to glikokortykosteroid, który stosowany wziewnie wykazuje działanie przeciwzapalne w obrębie płuc. Ulega hydrolizie do aktywnego metabolitu - 17-monopropionianu beklometazonu, który wykazuje większą aktywność przeciwzapalną niż prolek. Aktywny metabolit wchłania się do krążenia ogólnego zarówno z płuc (36%), jak i z przewodu pokarmowego po połknięciu części dawki podanej wziewnie. Bezwzględna biodostępność wynosi 2% dla dipropionianu beklometazonu i 62% dla aktywnego metabolitu. Stopień wiązania z białkami osocza jest umiarkowanie duży. Lek wydalany jest głównie z kałem w postaci metabolitów, wydalanie z moczem jest minimalne. 

- formoterol jest selektywnym agonistą receptorów β2-adrenergicznych. Powoduje rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli u pacjentów z odwracalnymi obturacyjnymi chorobami dróg oddechowych. Działanie występuje w ciągu 1-3 min i utrzymuje się przez 12 h po podaniu pojedynczej dawki formoterolu. Formoterol po podaniu wziewnym wchłania się z płuc i z przewodu pokarmowego. Około 60-90% dawki może zostać połknięte podczas inhalacji. Po 0,5-1 h występuje maksymalne stężenie leku w osoczu. Lek wiąże się w 61-64% z białkami osocza (34% z albuminami). Preparat metabolizowany jest głównie w wątrobie. Ok. 67% dawki wydalane jest z moczem (głównie w postaci metabolitów), a pozostała część z kałem. 

Stosowanie razem dipropionianu beklometazonu i formoterolu powoduje złagodzenie objawów astmy, poprawę czynności płuc oraz zmniejszenie częstości występowania zaostrzeń choroby.

Wskazania

Preparat stosowany jest w leczeniu:

Astmy

Regularne leczenie astmy wymagające zastosowania preparatu złożonego (wziewny kortykosteroid i długo działający β2-agonista).

Działania niepożądane

Często występującym działaniem niepożądanym jest: zapalenie gardła, kandydoza jamy ustnej, zapalenie płuc, bóle głowy oraz dysfonia. Niezbyt często może wystąpić: grypa, kandydoza (jamy ustnej i gardła, przełyku, sromu i pochwy), zapalenie błony śluzowej żołądka i jelit, a także zapalenie zatok i błony śluzowej nosa, hipokaliemia, hiperglikemia, zawroty głowy, zapalenie trąbki Eustachiusza, kołatanie serca, tachykardia, tachyarytmia, migotanie przedsionków u pacjentów z POChP, kaszel, a także kaszel z odksztuszaniem, podrażnienie gardła, przełom astmatyczny, biegunka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, niestrawność, reakcje nadwrażliwości (świąd, pokrzywka, wysypka), nadmierne pocenie się, kurcze mięśni oraz ból mięśni, zwiększenie stężenia CRP, zwiększenie stężenia insuliny we krwi. Rzadko obserwowanym działanie niepożądanym jest dławica piersiowa, paradoksalny skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy, zapalenie nerek, zwiększenie/zmniejszenie ciśnienia krwi. Ogólnoustrojowe działania niepożądane kortykosteroidów wziewnych mogą wystąpić zwłaszcza podczas długotrwałego stosowania dużych dawek, zaliczamy do nich m.in.: zahamowanie czynności nadnerczy, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, opóźnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, jaskra i zaćma oraz nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia snu, lęk, depresja, a także agresja (zwłaszcza u dzieci). Mogą również wystąpić reakcje nadwrażliwości, takie jak wysypka, świąd, rumień, pokrzywka, a także obrzęk oczu, twarzy, warg i gardła.

Ciąża i karmienie piersią

Poinformuj lekarza jeżeli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią.