EVERTAS 9,5 mg/24h - system transdermalny - 30 plastrów (import równoległy - INPHARM)

Składniki

Substancją czynną leku jest rywastygmina. Evertas, 9,5 mg/24 h, system transdermalny: z każdego plastra uwalnia się 9,5 mg rywastygminy przez 24 godziny. Plaster ma powierzchnię 9,2 cm2 i zawiera 13,8 mg rywastygminy. Pozostałe składniki to: Kopolimer akrylanu 2-etyloheksylu i octanu winylu; Poliizobuten o średniej masie cząsteczkowej; Poliizobuten o dużej masie cząsteczkowej; Krzemionka koloidalna bezwodna; Parafina ciekła lekka - warstwa zewnętrzna: Polietylen/żywica termoplastyczna/Aluminium pokryta poliestrem - warstwa zabezpieczająca (usuwalna): Poliester pokryty polimerem fluorowym; Pomarańczowy tusz

Dawkowanie

Lekarz poinformuje pacjenta, które plastry leku Evertas są najlepsze w danym przypadku. - Leczenie zazwyczaj rozpoczyna się od leku Evertas 4,6 mg/24 h. - Zalecana, zazwyczaj stosowana dawka dobowa leku Evertas to 9,5 mg/24 h. Jeśli leczenie jest dobrze tolerowane, lekarz prowadzący może rozważyć zwiększenie dawki do 13,3 mg/24 h (nie można uzyskać dawki 13,3 mg/24 h z tego produktu. W przypadku chorób wymagających zastosowania takiej dawki, należy zastosować inne produkty rywastygminy, dla których dostępne są systemy transdermalne o mocy 13,3 mg/24 h). - Należy nalepiać tylko jeden plaster leku Evertas na raz i należy zmieniać go na nowy co 24 godziny. Podczas leczenia lekarz może dostosować dawkę leku do potrzeb danego pacjenta.

Kiedy nie stosować leku

- jeśli pacjent ma uczulenie na rywastygminę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku; - jeśli u pacjenta występuje reakcja alergiczna na podobne leki (pochodne karbaminianu); - jeśli u pacjenta wystąpi reakcja skórna wykraczająca poza obszar skóry zajmowany przez plaster, jeśli nasili się reakcja miejscowa (np. wystąpią pęcherze, zaostrzenie stanu zapalnego skóry, opuchnięcie) i jeśli zmiany te nie ustąpią w ciągu 48 godzin po zdjęciu plastra

Działania niepożądane

Często: utrata apetytu; zawroty głowy; pobudzenie lub senność; nietrzymanie moczu (niezdolność do właściwego utrzymania moczu). Niezbyt często: zaburzenia rytmu serca, takie jak wolne bicie serca; widzenie rzeczy, których nie ma (omamy); wrzód żołądka; odwodnienie (utrata zbyt dużej ilości płynu); nadmierna ruchliwość (wysoki stopień aktywności, niepokój); agresja. Rzadko: upadki. Bardzo rzadko: sztywność ramion lub nóg; drżenie rąk. Częstość nieznana: reakcja alergiczna w miejscu nalepienia, taka jak pęcherze lub stan zapalny skóry; nasilenie objawów choroby Parkinsona – takich jak drżenie, sztywność lub pociąganie nogami; zapalenie trzustki; szybkie lub nierówne bicie serca; wysokie ciśnienie krwi; napady padaczkowe (drgawki); zaburzenia czynności wątroby; zmiany w wynikach badań czynności wątroby; niepokój, koszmary senne. W razie wystąpienia jednego z wymienionych działań niepożądanych należy zdjąć plaster i natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Evertas należy omówić to z lekarzem jeśli: - u pacjenta występuje lub kiedykolwiek występował nieregularny lub wolny rytm pracy serca; - u pacjenta występuje lub kiedykolwiek występował czynny wrzód żołądka; - u pacjenta występują lub kiedykolwiek występowały trudności w oddawaniu moczu; - u pacjenta występują lub kiedykolwiek występowały napady padaczkowe; - u pacjenta występuje lub kiedykolwiek występowała astma lub ciężka choroba układu oddechowego; - u pacjenta występuje drżenie mięśniowe; - pacjent ma małą masę ciała; - u pacjenta występują reakcje ze strony żołądka i jelit, takie jak: nudności (mdłości), wymioty i biegunka. Pacjent może się odwodnić (tracąc zbyt dużo płynu), jeśli wymioty czy biegunka utrzymują się przez dłuższy czas; - u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby. Jeśli którakolwiek z tych sytuacji dotyczy pacjenta, potrzebna może być dokładniejsza obserwacja pacjenta przez lekarza w czasie stosowania tego leku.

Stosowanie innych leków

- Evertas może wpływać na działanie leków przeciwcholinergicznych, z których niektóre są stosowane w łagodzeniu skurczów żołądka (np. dicyklomina), w leczeniu choroby Parkinsona (np. amantadyna) lub w zapobieganiu chorobie lokomocyjnej (np. difenhydramina, skopolamina lub meklizyna). - Leku Evertas system transdermalny, plaster nie należy stosować jednocześnie z metoklopramidem (lekiem używanym w łagodzeniu lub zapobieganiu nudnościom i wymiotom). Jednoczesne przyjmowanie tych dwóch leków może spowodować takie zaburzenia, jak sztywność kończyn i drżenie dłoni. - Jeśli pacjent ma być poddany operacji w czasie leczenia lekiem Evertas systemy transdermalne, plastry, powinien powiedzieć lekarzowi o ich stosowaniu, ponieważ mogą one nasilać działanie niektórych środków zwiotczających mięśnie, podawanych w trakcie znieczulenia. - Należy zachować ostrożność, gdy Evertas system transdermalny, plaster jest stosowany razem z lekami beta-adrenolitycznymi (lekami, takimi jak atenolol, stosowanymi w leczeniu nadciśnienia, dławicy piersiowej i innych chorób serca). Jednoczesne przyjmowanie tych dwóch leków może spowodować takie zaburzenia, jak spowolnienie pracy serca (bradykardia) prowadzące do omdlenia lub utraty przytomności.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży, należy dokonać oceny korzyści ze stosowania leku Evertas względem możliwych działań leku na nienarodzone dziecko. Lek Evertas nie powinien być stosowany w czasie ciąży jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Podczas stosowania leku Evertas, systemy transdermalne, plastry, nie należy karmić piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Stosowanie leku Evertas u dzieci i młodzieży w leczeniu otępienia typu alzheimerowskiego nie jest właściwe.

Prowadzenie pojazdów i maszyn

Lek Evertas może powodować omdlenia lub silne splątanie. Jeśli pacjent czuje się słabo lub jest zdezorientowany, nie powinien prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn ani wykonywać innych zadań wymagających koncentracji.