Emanera kaps.dojel.twarde 0,04 g 56 kaps.

Składniki

Substancją czynną leku jest ezomeprazol - każda kapsułka dojelitowa, twarda zawiera 40 mg ezomeprazolu, w postaci dwuwodnej soli magnezowej. Pozostałe składniki to sacharoza, skrobia kukurydziana, powidon K30, sodu laurylosiarczan, alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 3000, makrogol 6000, talk, magnezu węglan ciężki, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30% oraz polysorbat 80 w peletkach w rdzeniu kapsułki oraz żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171) i żelaza tlenek czerwony (E 172) w otoczce kapsułki.

Dawkowanie

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek można przyjmować z jedzeniem lub na czczo. Kapsułki należy połykać w całości, popijając wodą. Kapsułek nie należy żuć ani kruszyć. Jeżeli masz trudność z połknięciem kapsułki to należy otworzyć kapsułkę i wymieszać jej zawartość w połowie szklanki niegazowanej wody. Mieszaninę należy wypić natychmiast po przygotowaniu lub w ciągu 30 minut. Zawsze należy zamieszać mieszaninę bezpośrednio przed wypiciem. Aby upewnić się, że zażyty został cały lek, należy ponownie napełnić szklankę wodą do połowy i wypić. Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego. Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem. Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta. Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem.

Działanie

Lek ten to S-izomer omeprazolu. Jest specyficznym inhibitorem pompy protonowej (H+/K+ ATP-azy) w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka. Jego działanie polega na zmniejszaniu wydzielania kwasu solnego w żołądku. Oba izomery omeprazolu (R i S) mają podobne działanie farmakodynamiczne. Esomeprazol jest nietrwały w środowisku kwaśnym i dlatego też podawany jest w postaci peletek, które  odporne są na działanie kwasu. Wchłanianie esomeprazolu jest szybkie, ok.1-2h po podaniu występuje maksymalne stężenie. Całkowita biodostępność wynosi 64% po podaniu pojedynczej dawki 40 mg, a po wielokrotnym dawkowaniu raz na dobę zwiększa się do 89%. W 97% wiąże się z białkami osocza. Esomeprazol jest całkowicie metabolizowany przez cytochrom P450. Główną rolę w metabolizmie esomeprazolu odgrywa polimorficzny izoenzym CYP2C19, który odpowiedzialny jest  za powstawanie hydroksylowych i demetylowych metabolitów esomeprazolu. Pozostała część leku jest metabolizowana z udziałem izoenzymu CYP3A4, który odpowiada za powstawanie sulfonu esomeprazolu - głównego metabolitu obecnego we krwi. Prawie 80% dawki esomeprazolu wydalane jest w postaci metabolitów w moczu, a pozostała część z kałem.

Wskazania

Preparat  przepisywany jest:

Dorośli

- przedłużone leczenie po podaniu esomeprazolu we wlewie dożylnym rozpoczynającym leczenie zapobiegające ponownemu krwawieniu z wrzodów trawiennych.

- choroba refluksowa przełyku (GERD): długotrwałe leczenie pacjentów z zaleczonym zapaleniem przełyku w celu zapobiegania nawrotom, leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku, leczenie nadżerek w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku.

- leczenie pacjentów, u których konieczne jest stosowanie długotrwałego leczenia NLPZ: leczenie wrzodów żołądka związanych z leczeniem NLPZ, zapobieganie wrzodom żołądka i dwunastnicy, związanym z leczeniem NLPZ, u pacjentów z grupy ryzyka.

- eradykacja Helicobacter pylori w połączeniu z odpowiednim leczeniem przeciwbakteryjnym: leczenie wrzodów dwunastnicy współistniejących z zakażeniem Helicobacter pylori, zapobieganie nawrotom wrzodu trawiennego u pacjentów z chorobą wrzodową wywołaną zakażeniem Helicobacter pylori.

- leczenie zespołu Zollingera-Ellisona.

Młodzież ≥12 lat

- choroba refluksowa przełyku: objawowe leczenie choroby refluksowej przełyku, leczenie erozyjnego, refluksowego zapalenia przełyku, długotrwałe leczenie pacjentów z zaleczonym zapaleniem przełyku w celu zapobiegania nawrotom.

- w skojarzeniu z antybiotykami leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy wywołanej przez Helicobacter pylori.

Kiedy nie stosować leku

- jeśli pacjent ma uczulenie na ezomeprazol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku, - jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie na inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej (np. pantoprazol, lanzoprazol, rabeprazol, omeprazol), - jeśli jednocześnie przyjmowany jest lek zawierający nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażeń HIV).

Działania niepożądane

Często: ból głowy, biegunka, bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia, nudności lub wymioty. Niezbyt często: obrzęk stóp i kostek, zaburzenia snu, zawroty głowy, uczucie mrowienia, senność, suchość w jamie ustnej, zmiany w wynikach badań krwi obrazujących czynność wątroby, wysypka skórna, pokrzywka, swędzenie skóry. Rzadko: zmiany obrazu krwi, obniżenie poziomu sodu we krwi, uczucie pobudzenia, dezorientacji lub przygnębienia, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia, duszność, zakażenia grzybicze, choroby wątroby, łysienie, wysypka skórna po ekspozycji na światło słoneczne, bóle stawów lub mięśni, złe samopoczucie i brak energii, nasilone pocenie się. Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie wpływa na sprawność psychomotoryczną, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Emanera, należy skontaktować się z lekarzem w razie: - ciężkiej choroby wątroby, - ciężkiej choroby nerek, - niedoboru witaminy B12, - jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowała reakcja skórna w wyniku stosowania leku podobnego do leku Emanera, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego, - planowanego specyficznego badania krwi (stężenie chromograniny A). Należy niezwłocznie poinformować lekarza o następujących objawach występujących przed terapią lub w trakcie terapii lekiem Emanera: znaczna, niezamierzona utrata masy ciała i trudności z przełykaniem, ból brzucha lub niestrawność, wymioty pokarmem lub krwią, czarne stolce (z domieszką krwi).

Stosowanie innych leków

Gdy masz nadwrażliwość na esomeprazol oraz inne pochodne benzoimidazolu, zaburzenia czynności nerek i/lub wątroby. Gdy przyjmujesz ketokonazol, itrakonazol, diazepam, warfarynę, diazepam, citalopram, imipraminę, klomipraminę, fenytoinę. Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. Przed rozpoczęciem stosowania leku Emanera należy poinformować lekarza o ciąży lub o planowaniu ciąży. Brak danych dotyczących przenikania leku Emanera do mleka kobiet karmiących piersią, dlatego nie należy przyjmować leku Emanera w czasie karmienia piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie zaleca się stosowania leku Emanera u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Prowadzenie pojazdów i maszyn

Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie wpływa na sprawność psychomotoryczną, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.